16 Ιουλ 2011

Μαμά θέλω και εγώ ένα σκυλάκι!

Σίγουρα θα έχετε ακούσει φίλους σας να προβληματίζονται για το αν θα είναι καλό ή όχι να μεγαλώσει το παιδί τους με ένα σκυλί. Mπορεί, επίσης, εσείς οι ίδιοι να αντιμετωπίζετε το δίλημμα. Διεθνείς επιστημονικές έρευνες συμφωνούν ότι η συνύπαρξη των ζώων, και ειδικά του σκύλου, με το παιδί αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη σωστή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Tο σκυλί γεννά θετικά συναισθήματα στην ψυχή του παιδιού, που το συνοδεύουν σε όλη του τη ζωή.





● Mαθαίνει τι σημαίνει φιλία. Όταν το παιδί μεγαλώνει μαζί με ένα σκύλο, μαθαίνει να εκφράζει την αγάπη του, δένεται συναισθηματικά, γίνεται συμπονετικό, αφοσιώνεται, μοιράζεται. Δηλαδή, ουσιαστικά ενισχύονται στο χαρακτήρα του τα συστατικά της αληθινής σχέσης και φιλίας, γίνεται πιο δοτικό και γενικότερα μαθαίνει να βοηθά τους αδύναμους.
● Aναπτύσσεται κοινωνικά. Mαθαίνει να αναγνωρίζει και να σέβεται τις ανάγκες του ζώου, γεγονός που ενισχύει τις σχέσεις του με την ομάδα των συνομηλίκων του και ευνοεί την επικοινωνία του με τους ανθρώπους γενικότερα.
● Γίνεται υπεύθυνο. Aναλαμβάνει ευθύνες και τονώνεται η αυτοπεποίθησή του, καθώς το σκυλί χρειάζεται ανάλογη φροντίδα. Kατ’ αυτό τον τρόπο, το παιδί μπορεί πιο εύκολα να αναλάβει προσωπική ευθύνη για τη δική του ζωή, συμφιλιώνεται με την πραγματικότητα και τις αληθινές ευθύνες της ζωής και αναγνωρίζει πως κάθε επιλογή του έχει τις συνέπειές της.
● Διαχειρίζεται καλύτερα τα «θέλω» του. Eλέγχει τις επιθυμίες και τα συναισθήματά του, ώστε να μην τα εκτονώνει εις βάρος του ζώου. Aπαραίτητη εδώ είναι η διακριτική επίβλεψη του γονιού και η κατάλληλη παρέμβασή του, καθώς το παιδί ενδέχεται να δυσκολευτεί στην αρχή να αναγνωρίσει πότε το σκυλί θέλει να παίξει, να ξεκουραστεί ή να κοιμηθεί. O γονιός μπορεί, συζητώντας με το παιδί, να το βοηθήσει να αναγνωρίσει την επιθυμία του, αλλά και να την οριοθετήσει, εφόσον αυτή είναι αντίθετη προς τις ανάγκες του ζώου. Eάν είναι μοναχοπαίδι, μπορεί να επωφεληθεί ακόμα περισσότερο από τη σχέση αυτή. Θα το βοηθήσει να περιορίσει τον εγωισμό και την επιθετικότητα που μπορεί να έχει ή ακόμα και να μειώσει την εγωκεντρικότητά του.
● Mαθαίνει τι σημαίνει αρρώστια & απώλεια. Aρχίζει να εξοικειώνεται σιγά-σιγά με το φυσικό κύκλο της ζωής, την ιδέα της ασθένειας, της απώλειας και του θανάτου, καθώς το ζώο είναι πιθανό να αρρωστήσει ή να πεθάνει όσο το παιδί διανύει την παιδική ηλικία. H απώλεια αυτή θα είναι μάθημα ζωής για το παιδί και θα το προετοιμάσει ψυχολογικά και για τις απώλειες αγαπημένων ανθρώπων. H φροντίδα, μάλιστα, ενός άρρωστου ή γέρικου ζώου τού μαθαίνει ότι το ίδιο δεν θα είναι μόνο ο αποδέκτης της φροντίδας στη ζωή του (π.χ. από τους γονείς του), αλλά ότι μπορεί να αναλάβει και το ρόλο του ανθρώπου που προσφέρει φροντίδα.

Πηγή: www.vita.gr

Ο ίκτερος ίσως προδιαθέτει στην μετέπειτα εκδήλωση αυτισμού

Τα βρέφη που διαγνώσκονται με ίκτερο μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν αυτισμό, σύμφωνα με νέα μεγάλη μελέτη Δανών ερευνητών που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.
Ωστόσο, οι επιστήμονες τονίζουν ότι πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, ενώ είναι πολύ νωρίς να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι υπάρχει αιτιολογική σχέση μεταξύ των δύο καταστάσεων.

Η περιβαλλοντική έκθεση, πριν, κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τον τοκετό αναδεικνύεται εξίσου σημαντική με τους παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση του αυτισμού, συνδυαστικά πάντα με τους γενετικούς.

Ο ίκτερος είναι μια συχνή πάθηση των νεογνών που είναι απόρροια της ταχείας συσσώρευσης χολερυθρίνης, την οποία το ανώριμο ήπαρ δεν είναι σε θέση να επεξεργαστεί. Περισσότερα από τα μισά βρέφη έχουν κάποιου βαθμού ίκτερο, αλλά η κατάσταση επιλύεται από μόνη της και σπανίως είναι απειλητική για την υγεία του νεογνού.

Ο αυτισμός που προκαλεί κοινωνικές και επικοινωνιακές δυσχέρειες, επηρεάζει περίπου ένα στα 110 παιδιά, σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.

Σε προηγούμενη μελέτη, η Δρ Ρίκκε Νταμκτζάερ Μάιμπουργκ από το Πανεπιστήμιο Αάρχους είχε διαπιστώσει ότι τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με αυτισμό έχουν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν εισαχθεί στη μονάδα νεογνικής φροντίδας ως νεογνά, κυρίως λόγω ίκτερου. Όμως ήταν εν γνώσει της ότι παλαιότερες έρευνες για τη σχέση αυτισμού-ίκτερου είχαν καταλήξει σε αντικρουόμενα αποτελέσματα.

Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να διεξάγει μεγαλύτερου εύρους μελέτη. Συμπεριέλαβε στοιχεία από εθνικά αρχεία για όλα σχεδόν τα παιδιά που είχαν γεννηθεί στην Δανία την περίοδο 1994-2004.

Εκ των 733.826 παιδιών που είχαν γεννηθεί το συγκεκριμένο διάστημα, 35.766 είχαν ίκτερο, 1.721 μετέπειτα διαγνώστηκαν με κάποιου είδους ψυχολογική διαταραχή και 577 εκδήλωσαν αυτισμό.

Μετά από συνεκτίμηση άλλων παραγόντων (βάρος γέννησης, μητρικό κάπνισμα), οι ερευνητές καθόρισαν ότι τα τελιόμηνα με ίκτερο είχαν 56% μεγαλύτερες πιθανότητες να εκδηλώσουν διαταραχή του φάσματος του αυτισμού μετέπειτα, συγκριτικά με νεογνά χωρίς ίκτερο.

Αυτά τα ίδια παιδιά, είχαν επίσης υψηλότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν και άλλες αναπτυξιακές ψυχολογικές διαταραχές, όπως μαθησιακές και γλωσσικές δυσκολίες.

Επίσης τα πρωτότοκα νεογνά και όσα είχαν γεννηθεί πριν την 37η εβδομάδα κύησης, απολάμβαναν κάποιου βαθμού προστασία από τις επιπτώσεις του ίκτερου. Όσα παιδιά είχαν γεννηθεί τους εαρινούς και θερινούς μήνες, επίσης δεν επηρεάζονταν.

Οι ειδικοί εικάζουν ότι οποιαδήποτε βλάβη κι αν προκαλεί ο ίκτερος, συμβαίνει κατά τις τελευταίες εβδομάδες κυοφορίας, ενώ οι εποχικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες μετά τον τοκετό μπορεί να αμβλύνουν ή να οξύνουν το πρόβλημα.

«Η καλύτερη εικασία για το πώς ο ίκτερος προκαλεί αλλαγές στην ψυχολογική ανάπτυξη είναι η χολερυθρίνη περνά τον φραγμό αίματος-εγκεφάλου και καταστρέφει τα εγκεφαλικά κύτταρα, όπως συμβαίνει και στην εγκεφαλική δυσπλασία», επεσήμανε η Δρ Μάιμπουργκ.

Οι ειδικοί εικάζουν ότι οποιαδήποτε βλάβη κι αν προκαλεί ο ίκτερος, συμβαίνει κατά τις τελευταίες εβδομάδες κυοφορίας, ενώ οι εποχικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες μετά τον τοκετό μπορεί να αμβλύνουν ή να οξύνουν το πρόβλημα.
Η αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα τις τελευταίες εβδομάδες κυοφορίας, όπως και το υψηλότερο ποσοστό λοιμώξεων και η περιορισμένη ηλιοφάνεια (που συντελεί στην αποδόμηση της χολερυθρίνης) κατά τη διάρκεια του χειμώνα, μπορεί να εξηγήσει ορισμένες από τις διαφορές που εντοπίστηκαν. Τα αντισώματα που συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια προηγούμενων κυήσεων, μπορεί επίσης να συντελούν στην μεγαλύτερη επίδραση που διαπιστώθηκε σε παιδιά που δεν ήταν πρωτότοκα.

Πηγή

Όπου υπάρχει θέληση...

Ο αυτοέλεγχος των παιδιών είναι ζωτικής σημασίας για τη μετέπειτα επιτυχία τους στη ζωή


Ο αυτοέλεγχος -η ικανότητα ρύθμισης της προσοχής, των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς- εμφανίζεται στην παιδική ηλικία και διαμοργώνεται καθόλη τη διάρκεια της ζωής, με διαφορετικά αποτελέσματα σε κάθε άτομο. Σύμφωνα με παλαιότερες μελέτες, γνωρίζαμε ότι είναι εν μέρει κληρονομικός κι εν μέρει επίκτητος, ότι όσοι έχουν λιγότερο αυτοέλεγχο είναι πιο πιθανό να καταλήξουν άνεργοι, να παρουσιάσουν ανθυγιεινές συμπεριφορές (όπως να τρώνε υπερβολικά) και να ζήσουν λιγότερα χρόνια. Μια πρόσφατη μελέτη στις ΗΠΑ ωστόσο συνδέει τον αυτοέλεγχο της παιδικής ηλικίας με την υγεία και την ευημερία στην ενήλικη ζωή.
Η ψυχολόγος Terrie E. Moffitt του Πανεπιστημίου Duke και η ομάδα της επικεντρώθηκαν στον αυτοέλεγχο 1.037 παιδιών που είχαν γεννηθεί μεταξύ 1972-1973 στη Νέα Ζηλανδία. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τα παιδιά από την ηλικία των τριών μέχρι τα 11 και συγκέντρωναν αναφορές από τους γονείς και τους δασκάλους κάθε δύο χρόνια, προκειμένου ν' αξιολογήσουν το επίπεδο αυτοελέγχου τους. Τελικά, όταν τα παιδιά αυτά έγιναν 32 ετών, αξιολόγησαν την υγεία, την οικονομική κατάσταση και το ποινικό τους μητρώο.
Η μελέτη έδειξε ότι τα παιδιά με χαμηλότερο επίπεδο αυτοελέγχου ήταν πιο πιθανό να καταλήξουν ως ενήλικες με χειρότερη υγεία, να είναι χωρισμένοι γονείς, νά είναι εξαρτημένοι στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ και να έχουν ποινικό μητρώο. 

Πηγή: Scientific American Mind, July/August 2011

Art-Therapy


Η Art-Therapy (ή αλλιώς Εικαστική Ψυχοθεραπεία ή Ψυχοθεραπεία μέσω Τέχνης) βασίζεται στη δύναμη της καλλιτεχνικής έκφρασης και χρησιμοποιεί διάφορες μορφές τέχνης ως μέσο επικοινωνίας, όπως η ζωγραφική, ο πηλός, το κολάζ, η φωτογραφία, η δημιουργική συγγραφή, η μουσική και η θεατρική αναπαράσταση.
Σε με αντίθεση την ψυχοθεραπεία που βασίζεται μόνο στο λόγο, η θεραπευτική προσέγγιση μέσα από την τέχνη αναγνωρίζει τις καλλιτεχνικές διεργασίες και τους συνειρμούς σαν καθρέφτες των συναισθημάτων, της προσωπικότητας και των δυσκολιών του κάθε ανθρώπου. Συχνά, οι ενήλικες χρησιμοποιούν λέξεις για να εκλογικεύσουν τα συναισθήματά τους κι έτσι αποξενώνονται από αυτά. Όταν όμως κάποιος εκφράζεται μέσα από τα δημιουργήματά του επιτυγχάνεται ένας αυθόρμητος τρόπος να επικοινωνήσει τόσο αυτά που γνωρίζει όσο και αυτά που δεν γνωρίζει και θέλει να μάθει για τον εαυτό του. Η τέχνη με αυτό τον τρόπο αποτελεί τον καταλύτη, δηλαδή το βοηθητικό εργαλείο, που ενισχύει τη δυνατότητα του ανθρώπου να εκφραστεί.
Ο ρόλος του εικαστικού ψυχοθεραπευτή είναι να δημιουργήσει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο ο θεραπευόμενος θα νιώσει ασφαλής και ελεύθερος να εκφραστεί. Η εμπιστοσύνη εγκαθίσταται μέσα από την απόλυτη απουσία κριτικής και επιβολής.
Θεραπευτής και θεραπευόμενος διαλέγουν μαζί τα «εργαλεία» με τα οποία θα δουλέψουν, αυτά που ταιριάζουν στις επιθυμίες και την κλίση του θεραπευόμενου. Η τέχνη στη συγκεκριμένη διαδικασία δεν είναι αυτοσκοπός, είναι το μέσο για να επιτευχθεί το θεραπευτικό αποτέλεσμα, να ικανοποιηθεί δηλαδή το αίτημα για το οποίο κάποιος αποφασίζει να συμβουλευτεί έναν ψυχολόγο.
Πηγή: endynamei.wordpress.com

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΝΟΥΡΗΣΗ



Νυχτερινή ενούρηση είναι η μη ηθελημένη απώλεια ούρων κατά την διάρκεια του ύπνου η οποία συμβαίνει μετά την ηλικία των πέντε ετών και με συχνότητα τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για διάστημα μεγαλύτερο από τρεις μήνες.

Απλές τεχνικές που μπορούν να βοηθήσουν 
στην αντιμετώπιση της νυχτερινής ενούρησης
  •  Φρόντισε να ουρήσει το παιδί αμέσως πριν από την νυχτερινή κατάκλιση. 
  •  Περιόρισε την κατανάλωση υγρών και φαγητών λίγες ώρες πριν από τον ύπνο. 
  •  Μάθε το παιδί να εξασκείται στον έλεγχο της ούρησης με το να αυξάνει το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στις ουρήσεις της ημέρας. 
  •  Φρόντισε ώστε το παιδί να μπορεί να πάει εύκολα στην τουαλέτα το βράδυ αν χρειαστεί. (π.χ. άφησε αναμμένο κάποιο φως όλη τη νύχτα). 
  •  Μάθε το παιδί να πηγαίνει να πηγαίνει στην τουαλέτα με πρόγραμμα (κάθε δύο ώρες). 
  •  Μάθε στο παιδί να χαλαρώνει και να μην βιάζεται κατά την διάρκεια της ούρησης 
  •  Αγόρασε μια συσκευή "αλάρμ υγρασίας για την νυχτερινή ενούρηση". (Ένας αισθητήρας υγρασίας συνδέεται στην πυτζάμα του παιδιού και ένα μικρό μεγάφωνο στον ώμο του παιδιού. Με την πρώτη σταγόνα ούρων χτυπά ο συναγερμός και το παιδί ξυπνά). Σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει βελτίωση μετά από μετά από δύο εβδομάδες ενώ σε άλλες μετά από μερικούς μήνες. Αναφέρεται ποσοστό επιτυχίας 68%. 
  •  Έλεγχε κάθε πρωί το κρεβάτι και επιβράβευε "στεγνές νύχτες". 
  •  Αυθυποβολή. Πριν κοιμηθεί πες στο παιδί (αν μπορεί να συνεργαστεί) να φανταστεί ένα μέρος ή ένα αντικείμενο τελείως στεγνό και να πει μέσα του λέξεις και φράσεις όπως: στεγνότητα, ξηρασία, παραμένω στεγνός, έχω τον έλεγχο, είμαι δυνατός, αξίζω σαν άνθρωπος ότι και να γίνει.
Μην μαλώνεις και μην απειλείς το παιδί για την νυχτερινή ενούρηση. Μην το πιέζεις να το ξεπεράσει με το ζόρι. Φρόντισε να του εξηγήσεις ότι δεν φταίει και ότι γρήγορα θα αποκτήσει τον έλεγχο. Προσπάθησε να μπεις στη θέση του και να καταλάβεις αυτό που αισθάνεται. Φρόντισε να το καθησυχάσεις, να το στηρίξεις και να το ενισχύσεις. Μην επιτρέπεις να το κοροϊδεύουν τα άλλα μέλη της οικογένειας και ιδιαίτερα τα αδέλφια του.

Πηγή: www.psyche.gr

Πρωινό…. απαραίτητο στα παιδιά;

Μια καλή συνήθεια να ξεκινούν την ημέρα τους

Το πρωινό, το πρώτο γεύμα ή το πρώτο «διάλλειμα» της ημέρας, εδώ και χρόνια θεωρούνταν ένα από τα πιο τιμημένα γεύματα της διατροφής. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια όλα και περισσότερο απομακρυνόμαστε από αυτήν την κουλτούρα τόσο εμείς όσο ενήλικες όσο και τα παιδιά μας.



Σύμφωνα με νεότερη έρευνα του Ιδρύματος Αριστείδης Δασκαλόπουλος σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες παιδιών και εφήβων, λιγότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες κατανάλωναν πρωινό σε συχνή βάση. Το 41% των παιδιών και των εφήβων κατανάλωνε ελλιπές πρωινό και το 14% των συμμετεχόντων δεν κατανάλωνε καθόλου πρωινό. Γιατί, ωστόσο, το πρωινό παραμένει μέχρι και σήμερα τόσο σημαντικό για τη ζωή των παιδιών;

Πρωινό και πνευματική λειτουργία
Μπορείτε να ανακαλέσετε στη μαθητική σας ζωή για να βρείτε τη σχέση του πρωινού με την λειτουργία του εγκεφάλου μας. Πόσες φορές περάσατε τις πρώτες ώρες των μαθημάτων πάνω στο βιβλίο, λόγω ισχυρής υπνηλίας και έλλειψης συγκέντρωσης; Έρευνες έχουν δείξει ότι μαθητές που καταναλώνουν πρωινό εμφανίζουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις, μικρότερο αριθμό απουσιών και καλύτερη ψυχοκοινωνική λειτουργία στο σχολείο. Μάλιστα αρκετές έρευνες έχουν δείξει πως το πρωινό μπορεί να συμβάλει σε μεγαλύτερη μαθησιακή ικανότητας και στην αυξημένη απόδοση των μαθητών.

Πρωινό και σωματικό βάρος
Έρευνες των τελευταίων χρόνων έχουν αναδείξει τη συμβολή του πρωινού στη διατήρηση υγιούς βάρους, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Η παράληψη του πρωινού γεύματος παρατηρείται κυρίως ως συμπεριφορά των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών. Επιπλέον, σε μελέτη που διεξήχθη στην Ελλάδα πριν από μερικά χρόνια, σε δείγμα παιδιών από την Κρήτη, φάνηκε ότι εκείνα που δεν καταναλώνουν συνήθως πρωινό ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3 κιλά περισσότερα σε σύγκριση με παιδιά που παίρνουν πρωινό.

Τέλος, έρευνες δείχνουν πως τελικά η κατανάλωση πρωινού σχετίζεται με καλύτερο έλεγχο της πείνας και των συχνών γευμάτων μέσα στην ημέρα.

Θα έλεγε κανείς πως το πρωινό μπορεί και κατακτά σημαντική θέση στη ζωή μας όχι μονάχα εθιμοτυπικά αλλά και με σημαντικές επιστημονικές ενδείξεις. Τι καλύτερο λοιπόν να ξεκινάμε την ημέρα μας με μια αποδεδειγμένα «καλή» συνήθεια!

Πηγή: nutrimed.gr

Θετικές Γονεϊκές Δεξιότητες




• Μιλήστε στο βρέφος. Είναι πολύ καθησυχαστικό να ακούει τη φωνή σας.
• Όταν το βρέφος κάνει ήχους, απαντήστε του επαναλαμβάνοντας τους ήχους και προσθέτοντας λέξεις. Αυτό θα το βοηθήσει να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα.
• Διαβάστε του. Αυτό θα το βοηθήσει να αναπτύξει και να κατανοήσει τη γλώσσα και τους ήχους.
• Τραγουδήστε του ή βάλτε να ακούσει μουσική. Αυτό θα βοηθήσει το βρέφος να αγαπήσει τη μουσική και τα μαθηματικά.
• Επαινέστε το παιδί σας και δώστε του πολλή τρυφερή προσοχή.
• Διαθέστε χρόνο στο να κρατάτε και να αγκαλιάζετε το παιδί σας. Αυτό το βοηθά να νιώθει ότι εισπράττει φροντίδα και είναι ασφαλές.
• Η καλύτερη στιγμή για να παίξετε με το παιδί σας είναι όταν είναι χαλαρό και σε εγρήγορση. Προσέξτε το παιδί σας για σημάδια που δείχνουν ότι κουράστηκε ή γκρινιάζει, ώστε να κάνετε ένα μικρό διάλειμμα.
• Το να είσαι γονιός είναι σκληρή δουλειά ! Φροντίστε τον εαυτό σας, τόσο σε σωματικό, όσο και σε ψυχικό και σε συναισθηματικό επίπεδο. Είναι ευκολότερο να χαρείτε με το παιδί σας και να έχετε θετική στάση ως προς την ιδιότητα του γονιού, όταν αισθάνεστε καλά οι ίδιοι.

Πηγή: www.neaygeia.gr

Δραστηριότητες έξω από το σπίτι!

ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ!

Το καλοκαίρι, η πιο ξέγνοιαστη εποχή, είναι μια ευκαιρία για τα παιδιά να δραστηριοποιηθούν χωρίς τους περιορισμούς ενός δωματίου και την ευκαιρία ανακάλυψης νέων παιχνιδιών με τα φυσικά υλικά.
Για τα πιτσιρικάκια μας είναι πολύ ευχάριστες οι δραστηριότητες σε ανοιχτούς χώρους, αλλά και στην παραλία. Έχουν, πλέον, την δυνατότητα να ζωγραφίσουν μεγάλες επιφάνειες (σε ρολό χαρτί, καμβάδες, πίνακες) χρησιμοποιώντας πινέλα, τέμπερες, κιμωλίες, νερομπογιές, δαχτυλομπογιές, άμμο, βότσαλα, χωρίς να ανησυχούν ιδιαίτερα -εκείνα και οι γονείς τους- για τον αν θα λερωθούν ή θα λερώσουν το σπίτι. Η δημιουργικότητα αυξάνεται και ευοδώνεται η μάθηση μέσα από την βιωματική χρήση τεχνικών και φυσικών υλικών.

Η χρήση της άμμου φτιάχνοντας απλά σχέδια (π.χ. σχήματα, σπίτια, ήλιους) ή ακόμα και γράμματα και αριθμούς κολλώντας την πάνω σε χαρτόνια ή μεγάλες επιφάνειες ξύλου, η γραφή σε βότσαλα (ή η χρήση τους για την δημιουργία π.χ. του γράμματος "Τ" μαζεύοντας αρκετά από αυτά) τους ενισχύει την γραφοκινητική δεξιότητα με ευχάριστο τρόπο, αλλά τους τονώνει και την βιωματική μνήμη. Επίσης, η ζωγραφική και η γραφή πάνω στην αμμουδιά με τα ξυλάκια της παραλίας, είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική.

Πολύ ενδιαφέρουσες δραστηριότητες για την γραφοκινητικότητα έξω από τα πλαίσια του σπιτιού μπορείτε να δείτε και εδω.

Από μικρά στο μέτρημα

Τα παιδιά ξέρουν να μετράνε πριν ακόμα μπορέσουν να μιλήσουν και να πουν τους αριθμούς. Αυτό δείχνει μια μελέτη του Michael Siegal του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ.
Τα περισσότερα παιδιά ξεκινούν να μετρούν μετά τα δύο έτη, αφού πρώτα έχουν παρατηρήσει άτομα του περιβάλλοντός τους να κάνουν υπολογισμούς. Βλέποντας τους άλλους να μετρούν, ήδη από την ηλικία των 18 μηνών, τα βρέφη έχουν αποκτήσει μια αίσθηση των αριθμών, πριν ακόμα μπορέσουν να μιλήσουν.
Τα μωρά τα οποία συμμετείχαν στη μελέτη του Siegal άκουσαν μία φωνή να μετράει έως το έξι. Παράλληλα έβλεπαν ένα βίντεο στο οποίο ένα χέρι έδειχνε προς την κατεύθυνση έξι ψαριών ή προς δύο ψάρια. Το γεγονός ότι την περισσότερη ώρα τα μωρά κοιτούσαν προς την κατεύθυνση των έξι ψαριών ερμηνεύτηκε από τους μελετητές ως ένδειξη ικανότητας σωστής καταμέτρησης. "Τα μωρά έχουν αρκετά μεγαλύτερη επίγνωση απ' ότι εμείς πιστεύουμε ότι έχουν" εξηγεί ο Siegal.

Πηγή: Scientific American Mind, July/August 2011