
Τι βάρος και τι φάρος, τι δάσος και τι Θάσος, τι δεσμός και τι θεσμός, τι πόρτα και τι πότρα, τι αυτοκίνητο και τι αυτκινιτο, τι ψωμί και τι ψμι, τι χαλιά και τι χάλια… Αθώα παιδικά λάθη, αστείοι αναγραμματισμοί, βιασύνη στη γραφή; Ένα γράμμα, ένας τόνος αρκεί για να αλλάξει τη σημασία μίας λέξης, το νόημα μίας φράσης. Μπορεί, όμως, να αλλάξει τη ζωή ενός παιδιού, την ψυχολογία του, τις κοινωνικές του σχέσεις, το μέλλον του; Πόσο εύκολα αναγνωρίσιμη...