Πραγματικά θα ήταν σκόπιμο, οι άνθρωποι που ασχολούνται με παιδιά και ακόμα περισσότερο με παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες, να ενημερώνονται συνεχώς έτσι ώστε να τα διευκολύνουν όποτε το χρειάζονται. Έτσι, στην προσπάθειά μας για ενημέρωση σας αναφέρουμε 5 τρόπους με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κινητικού προγραμματισμού. Θα νιώσουν πιο άνετα και θα ενταχθούν πιο ευχάριστα στο σχολικό πλαίσιο.
- Κάντε μια περιήγηση. Θα είναι δύσκολο για παιδιά με δυσκολίες στον κινητικό προγραμματισμό να προσαρμοστούν σε μια νέα τάξη, νέους διαδρόμους και νέα εμπόδια. Σιγουρευτείτε πως ο μαθητής νιώθει άνετα στο νέο περιβάλλον επιτρέποντάς του να εξερευνήσει και να κινηθεί μέσα στον χώρο. Να περπατήσει γύρω από τα θρανία και τις καρέκλες, να κάτσει και να σηκωθεί από τις θέσεις εργασίας της τάξης, καθώς και να μετακινηθεί γύρω από την έδρα του δασκάλου και την έξοδο. Εκτελώντας αυτές τις απλές δραστηριότητες, κατά προτίμηση χωρίς την παρουσία άλλων ατόμων, θα βοηθηθεί ο μαθητής να δημιουργήσει έναν κινητικό χάρτη του χώρου. Προσπαθήστε να κάνετε το ίδιο στο κυλικείο, το γυμναστήριο και στους υπόλοιπους χώρους του σχολείου.
- Χρησιμοποιήστε τα ίδια εφόδια για να ξεκινήσετε. Πολλές τάξεις μοιράζονται τον ίδιο εξοπλισμό, αλλά ο μαθητής μπορεί να βοηθηθεί γρηγορότερα από την δημιουργία ενός αυτόματου κινητικού σχεδίου χρησιμοποιώντας κάθε φορά τα ίδια σχολικά υλικά. Για παράδειγμα, στην περίπτωση που αλλάξετε το μολύβι (π.χ. κοντο, μακρύ, πολύ καλά ξυσμένο κ.α.) χρειάζεστε έναν διαφορετικό κινητικό σχεδιασμό. Επίσης, εαν αλλάξετε μάρκα ψαλιδιού (μπορεί να έχει διαφορετικές υποδοχές για τα δάχτυλα ή διαφορετικές λεπίδες) θα χρειαστείτε έναν νέο κινητικό σχεδιασμό.
- Χρησιμοποιήστε σημεία και συνθήματα. Στην περίπτωση που ο μαθητής χρειάζεται οπτικά σημάδια για να βοηθηθεί στον κινητικό σχεδιασμό κρεμάστε κάποια σημάδια τα οποία θα δείχνουν διαφορετικές περιοχές της τάξης ή του σχολείου. Θα μπορούσατε, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσετε κόκκινες κουκίδες στο πάτωμα οι οποίες θα οδηγούν τον μαθητή στην πόρτα εξόδου. Αυτό θα παρέχει στον μαθητή extra οπτικά σημάδια, τα οποία θα τον βοηθήσουν να σχηματίσει κινητικά σχέδια. Πολλές φορές, τα παιδιά βοηθιούνται έχοντας μια λίστα στο θρανίο τους με τα βήματα, τα οποία θα πρέπει να ακολουθήσουν έτσι ώστε να τακτοποιήσουν τα πράγματά τους (να τα μαζέψουν στην τσάντα τους) στο τέλος της ημέρας. Αυτά τα οπτικά σημάδια, βοηθούν τους μαθητές να ολοκληρώνουν ανεξάρτητοι τις δραστηριότητες, χωρίς να χρειάζεται να ζητήσουν βοήθεια.
- Φροντίστε να μείνουν τα πράγματα ίδια. Τις πρώτες εβδομάδες, κρατήστε τον χώρο της τάξης ίδιο (την θέση των αντικειμένων - επίπλων), έτσι ώστε ο μαθητής να είναι προετοιμασμένος όταν θα χρειαστεί να περάσει από τα αντικείμενα-εμπόδια της τάξης κινούμενος ανάμεσά τους.
- "Σπάστε" μεγάλες δραστηριότητες σε μικρότερα κομμάτια. Τα παιδιά με δυσκολίες κινητικού σχεδιασμού επωφελούνται από το "σπάσιμο" μεγάλων εργασιών σε μικρότερα κομμάτια. Για παράδειγμα, αντί να ολοκληρωθεί μια εργασία μέσα σε μια νύχτα θα ήταν καλύτερο να ολοκληρωθεί σε αρκετές νύχτες. Κατά τη διάρκεια νέων στρεσογόνων καταστάσεων, αλλά και την επιστροφή στο σχολείο, ακόμη και τα παιδιά που έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο στις ικανότητες διαμόρφωσης κινητικών πλάνων, ίσως χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν αυτήν της τεχνική στην έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Φυσικά, είναι κατανοητό πως δεν είναι πάντα εφικτό να ακολουθούνται οι παραπάνω, ή άλλες προσαρμογές. Παρόλα αυτά, ακόμα και κάποιες από τις ιδέες αν εφαρμοστούν για να βοηθηθούν οι μικροί μας φίλοι θα είναι πολύ σημαντικό για εκείνους.
Όλγα Καμπιώτη, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου