Τα παιδιά συνήθως δεν έχουν δικό τους αίτημα να επισκεφθούν κάποιον ψυχολόγο και συχνά μας είναι δύσκολο να τους αποκαλύψουμε τις σκέψεις μας και τις ανησυχίες μας. Σίγουρα το παιδί θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο αλλά ο τρόπος της ενημέρωσής του εξαρτάται από την ηλικία του.
Αν πρόκειται για μικρό παιδί μπορούμε με πιο απλά λόγια να του εξηγήσουμε ότι για τη συγκεκριμένη δυσκολία/πρόβλημα θα πάει σε κάποιο ειδικό για να βοηθήσει και εκείνο και εσάς να καταφέρετε να ξεπεράσετε τη δυσκολία (όπως ένας δάσκαλος μας βοηθάει σε ένα μάθημα που δεν καταφέρνουμε ή ένας γιατρός μας βοηθάει να γίνουμε καλά όταν αρρωστήσουμε).
Σε κάθε περίπτωση είναι καλό οι γονείς να απευθύνονται πρώτα οι ίδιοι στον ειδικό ώστε να συζητήσουν οτιδήποτε τους προβληματίζει, και να υπάρξει μία πρώτη εκτίμηση για το αν όντως χρειάζεται το παιδί να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία ή όχι.
Αν πρόκειται για έφηβο, είναι καλό να του εκφράσουμε τις ανησυχίες μας και να του εξηγήσουμε πόσο συχνό είναι να χρειαζόμαστε όλοι βοήθεια σε θέματα ψυχολογικής φύσης και να τον παροτρύνουμε να απευθυνθεί ο ίδιος στον ειδικό, δίνοντάς του την ευκαιρία να πάρει την πρωτοβουλία εκείνος.
Αν πρόκειται για έφηβο, είναι καλό να του εκφράσουμε τις ανησυχίες μας και να του εξηγήσουμε πόσο συχνό είναι να χρειαζόμαστε όλοι βοήθεια σε θέματα ψυχολογικής φύσης και να τον παροτρύνουμε να απευθυνθεί ο ίδιος στον ειδικό, δίνοντάς του την ευκαιρία να πάρει την πρωτοβουλία εκείνος.
Μπορούμε επίσης να του συζητήσουμε την προσωπική μας εμπειρίας, αν υπάρχει ώστε να τον βοηθήσουμε να νιώσει πιο άνετα. Είναι καλό ο ίδιος ο έφηβος να καλέσει τον ειδικό, έτσι θα έχει κάνει το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για τη θεραπεία του.
της Αγγελικής Παναγιωτοπούλου, Ψυχολόγος
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου