Η στερεογνωσία είναι η ικανότητα με την οποία αναγνωρίζουμε αντικείμενα μέσω της αίσθησης της αφής και της ιδιοδεκτικότητας. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, όταν ψάχνετε τα κλειδιά στην τσάντα σας και τα διακρίνεται ανάμεσα στα υπόλοιπα αντικείμενα τότε ενεργείται βάσει αυτής της αντιληπτικής επεξεργασίας.
Τώρα στο παιχνίδι μας...
1ο Αφού έχουμε καθαρίσει κάποια φρούτα, ζητάμε από το παιδί να κλείσει τα μάτια του και του τοποθετούμε ένα φρούτο στο χέρι. Το αναγνωρίζει και στην συνέχεια το τρώει. Συνεχίζουμε, εναλλάσοντας διαφορετικά φρούτα σε υφή, σχήμα και μέγεθος (σταφύλι, μήλο, ρόδι, ακτινίδιο, φράουλα...)
2ο Αφού έχουμε καθαρίσει κάποια φρούτα, τα τοποθετούμε σε ένα μπωλ. Κρατάμε το μπωλ κάτω από κάποιο τραπέζι, είτε το αφήνουμε
επάνω στο τραπέζι και κρατάμε ένα βιβλίο κάτω από το ύψος του κεφαλιού
για να κρύβουμε το οπτικό ερέθισμα, είτε ακόμα κλείνουμε τα μάτια του παιδιού με ένα μαντήλι (το αποφεύγουμε στην περίπτωση που το παιδί έχει κάποιο είδος αισθητηριακής αμυντικόντητας -συζητάμε με κάποιον ειδικό/θεραπευτή). Έχουμε 2 επιλογές, ζητάμε από το παιδί να βρει ένα από τα κομμένα φρούτα του μπωλ -π.χ. ψάξε με τα χεράκια σου και βρες που είναι το σταφύλι-, ή το αφήνουμε ελεύθερο να διαλέξει και να ονοματίσει το φρούτο που πιάνει.
3ο Παρόμοια παιχνίδια μπορούμε να κάνουμε με άκοπα φρούτα, τοποθετημένα σε ένα κουτί/λεκάνη. Επιλέγουμε διαφορετικά φρούτα, έτσι ώστε το παιδί να πειραματίζεται με διαφορετικές υφές (ακτινίδιο-μήλο), διαφορετικά μεγέθη (πορτοκάλι-βατόμουρο) και διαφορετικά σχήματα (μπανάνα-φράουλα).
Σε παιχνίδια με τρόφιμα προσέχουμε ιδιαιτέρως τις ανάγκες, τις αισθητηριακές αμυντικότητες, καθώς και την ηλικία των παιδιών (Προσοχή στη διαδικασία μάσησης-κατάποσης). Στην περίπτωση που υπάρχει κάποια στοματική αμυντικότητα ή υποψία αυτής, αποφεύγουμε τα παιχνίδια με φαγώσιμα είδη και συμβουλευόμαστε κάποιον ειδικό θεραπευτή.
Όλγα Καμπιώτη, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου