Γνωρίζετε ότι το δέρμα μας είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας και μάλιστα είναι υπεύθυνο για την προστασία του οργανισμού από τους εξωτερικούς «εχθρούς» που κάθε λεπτό είναι έτοιμοι να επιτεθούν, και για τον λόγο αυτόν πρέπει να το προσέχουμε από μικρή ηλικία. Οπως είναι επόμενο, ως ζωντανός οργανισμός αντιλαμβάνεται και αντιδρά στις αλλαγές του περιβάλλοντός του.
Μια νέα μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου Αθηνών η οποία «χαρτογραφεί» τις νόσους που πλήττουν το ανθρώπινο δέρμα κατά την παιδική ηλικία καταγράφει στην ουσία τις αλλαγές του τρόπου ζωής μας. Οπως φαίνεται και από τα καινούργια ευρήματα, είναι σημαντικό οι σύγχρονες κοινωνίες να μην αφήσουν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στο παιδικό δέρμα, αφού εκείνο έχει μπροστά του μεγάλο και δύσκολο δρόμο να διανύσει προκειμένου να λειτουργεί ως απρόσβλητη «ασπίδα» του σώματος ως τα βαθιά γεράματα.
Η μελέτη
Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε online στις 17 Ιανουαρίου στο επιστημονικό περιοδικό «International Journal of Dermatology», διεξήχθη από ειδικούς του Τμήματος Δερματολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Δερματολογίας και υπεύθυνη του Παιδοδερματολογικού Τμήματος και του Τμήματος Αλλεργιών Δέρματος στο νοσοκομείο «Aνδρέας Συγγρός» κυρία Αλεξάνδρα Κατσαρού και υπό την επίβλεψη του καθηγητή Δερματολογίας κ. Ανδρέα Κατσάμπα (συμμετείχαν επίσης οι κυρίες Μελίνα Αρμενάκα, Μαρία Κοσμαδάκη, Ειρήνη Λαγογιάννη, Βασιλική Βοσυνιώτη, Αννα Τάγκα και Χριστίνα Στεφανάκη).
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν 4.071 παιδιά ηλικίας μέχρι 12 ετών (το 79,1% αφορούσε ελληνόπουλα, ενώ το 20,9% παιδιά μεταναστών) τα οποία κατέφυγαν στο νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός», όπου τους έγινε εξέταση και διάγνωση μεταξύ Δεκεμβρίου 2005 και Αυγούστου 2007. Οι ειδικοί δεν αρκέστηκαν όμως μόνο στην καταγραφή αυτών των περιπτώσεων αλλά προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα συγκρίνοντας τα πρόσφατα στοιχεία με εκείνα που αφορούσαν 12.700 παιδιά που είχαν διαγνωσθεί με δερματικές νόσους και πάλι στο ίδιο νοσοκομείο δύο ως τρεις δεκαετίες νωρίτερα (συγκεκριμένα το 1977, το 1980 και το 1983).
Οι συνήθεις δερματοπάθειες σήμερα
Οπως προέκυψε, τα πρωτεία των παιδικών δερματοπαθειών κατείχε η δερματίτιδα / έκζεμα (34,7%) – με την ατοπική δερματίτιδα να εμφανίζεται σε ένα στα πέντε παιδιά (συγκεκριμένα σε ποσοστό 20,7% των μικρών συμμετεχόντων). Ο κ. Κατσάμπας εξηγεί: «Ορισμένα παιδιά έχουν την ιδιότητα της ατοπίας, της υπερευαισθησίας δηλαδή του οργανισμού σε διάφορους ερεθιστικούς παράγοντες, η οποία εκφράζεται με τρεις μορφές: είτε με ατοπικό έκζεμα είτε με αλλεργική ρινίτιδα είτε με βρογχικό άσθμα. Η πιο συνηθισμένη εκδήλωση είναι το ατοπικό έκζεμα: τα παιδιά μετά την ηλικία των έξι μηνών ως και τα επτά-οκτώ έτη τους εμφανίζουν έκζεμα στο δέρμα που συνήθως παρουσιάζεται στο πρόσωπο και στις καμπτικές επιφάνειες των άκρων – αγκώνες, γόνατα – και το οποίο συνοδεύεται από πολύ μεγάλη ξηρότητα και κνησμό. Πρόκειται για μια κληρονομική κατάσταση, η οποία όμως ενεργοποιείται από αλλεργιογόνα, όπως τα ακάρεα της οικιακής σκόνης και η γύρη».
Σεβαστό, σύμφωνα με τα στοιχεία, ήταν επίσης το ποσοστό παιδικών δερματικών λοιμώξεων (19,3%), ενώ ακολουθούσαν σε συχνότητα εμφάνισης οι σπίλοι (5,6%), η ψώρα – μεταδοτική πάθηση του δέρματος, η οποία οφείλεται στο άκαρι Sarcoptes scabiei και χαρακτηρίζεται από βασανιστικό κνησμό (4,8%) – και τα τσιμπήματα εντόμων (4,3%). Σε ό,τι αφορά τις λοιμώξεις, κατεγράφησαν κυρίως ιογενείς (12%) σε σύγκριση με βακτηριακές (3,7%) και μυκητιακές (3,6%) – πάντως οι ιογενείς λοιμώξεις φάνηκε να έχουν «προτίμηση» στα ελληνόπουλα, ενώ στους μετανάστες παρουσιαζόταν αυξημένος κίνδυνος κυρίως βακτηριακών λοιμώξεων. Η αύξηση των ιογενών λοιμώξεων αποδίδεται κυρίως στον μεγαλύτερο συγχρωτισμό των παιδιών σε κλειστούς χώρους, όπως είναι οι παιδότοποι.
Το «χημικό» περιβάλλον μας
1 στα 5 παιδιά εμφανίζει ατοπική δερματίτιδα. 3 φορές περισσότερους σπίλους έχουν τα παιδιά σήμερα σε σχέση με 25-30 χρόνια πριν.
Από την πλευρά του ο κ. Κατσάμπας τονίζει ότι όλοι οι δρόμοι της σύγχρονης εποχής μας φαίνεται να οδηγούν στο παιδικό έκζεμα. Οπως λέει, τα τελευταία χρόνια στις ανεπτυγμένες, βιομηχανοποιημένες χώρες παρουσιάζεται αύξηση των περιπτώσεων ατοπικής δερματίτιδας, γεγονός που μαρτυρεί ότι το ολοένα και πιο «χημικό» περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να ζήσουμε κοστίζει ακριβά στο δέρμα (και όχι μόνο) των παιδιών μας. «Στην Ελλάδα τα ποσοστά παιδικού εκζέματος ήταν χαμηλότερα από εκείνα των βιομηχανοποιημένων χωρών της Βόρειας Ευρώπης, ωστόσο έχουν εμφανίσει σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια, γεγονός που μαρτυρεί ότι και το δικό μας περιβάλλον τείνει να γίνει… εχθρικό προς το παιδικό δέρμα».
Σε ό,τι αφορά τις βακτηριακές λοιμώξεις και τις παρασιτώσεις, η κυρία Κατσαρού σημειώνει ότι αυτές σχετίζονται συχνά με τις συνθήκες του τρόπου διαβίωσης. «Με δεδομένο ότι οι συνθήκες ζωής σε σχέση με το παρελθόν έχουν βελτιωθεί, είναι λογικό να παρατηρείται μείωση στις βακτηριακές λοιμώξεις. Και μπορεί, σύμφωνα με τα στοιχεία, να υπήρχε μεγαλύτερη αύξηση των βακτηριακών λοιμώξεων στα παιδιά μεταναστών, ωστόσο από την κλινική εμπειρία μας μπορούμε να πούμε ότι οι μετανάστες είναι γενικώς προσεκτικοί και περιποιητικοί με την υγεία των παιδιών τους».
Το τοπ 10 των δερματικών νόσων στα παιδιά της Αθήνας
*δείγματα 4.071 παιδιών την περίοδο 2005-2007 και 12.700 παιδιών κατά τα έτη 1977, 1980, 1983
Δερματοπάθεια Περίοδος Περίοδος
(1977, 1980, 1983) 2005-2007
Δερματίτιδα/ 32,5% 34,7%
έκζεμα
Ιογενείς
λοιμώξεις 5,8% 12%
Σπίλοι 2% 5,6%
Ψώρα 5,4% 4,8%
Τσιμπήματα
εντόμων 5,3% 4,3%
Βακτηριακές 10,5% 3,7%
λοιμώξεις
Μυκητιακές
λοιμώξεις 7,3% 3,6%
Γυροειδής 4,6% 2,4%
αλωπεκία
Ψωρίαση 2,6% 1,8%
Λεύκη 1,6% 1,4%
Η μελέτη
Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε online στις 17 Ιανουαρίου στο επιστημονικό περιοδικό «International Journal of Dermatology», διεξήχθη από ειδικούς του Τμήματος Δερματολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Δερματολογίας και υπεύθυνη του Παιδοδερματολογικού Τμήματος και του Τμήματος Αλλεργιών Δέρματος στο νοσοκομείο «Aνδρέας Συγγρός» κυρία Αλεξάνδρα Κατσαρού και υπό την επίβλεψη του καθηγητή Δερματολογίας κ. Ανδρέα Κατσάμπα (συμμετείχαν επίσης οι κυρίες Μελίνα Αρμενάκα, Μαρία Κοσμαδάκη, Ειρήνη Λαγογιάννη, Βασιλική Βοσυνιώτη, Αννα Τάγκα και Χριστίνα Στεφανάκη).
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν 4.071 παιδιά ηλικίας μέχρι 12 ετών (το 79,1% αφορούσε ελληνόπουλα, ενώ το 20,9% παιδιά μεταναστών) τα οποία κατέφυγαν στο νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός», όπου τους έγινε εξέταση και διάγνωση μεταξύ Δεκεμβρίου 2005 και Αυγούστου 2007. Οι ειδικοί δεν αρκέστηκαν όμως μόνο στην καταγραφή αυτών των περιπτώσεων αλλά προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα συγκρίνοντας τα πρόσφατα στοιχεία με εκείνα που αφορούσαν 12.700 παιδιά που είχαν διαγνωσθεί με δερματικές νόσους και πάλι στο ίδιο νοσοκομείο δύο ως τρεις δεκαετίες νωρίτερα (συγκεκριμένα το 1977, το 1980 και το 1983).
Οι συνήθεις δερματοπάθειες σήμερα
Οπως προέκυψε, τα πρωτεία των παιδικών δερματοπαθειών κατείχε η δερματίτιδα / έκζεμα (34,7%) – με την ατοπική δερματίτιδα να εμφανίζεται σε ένα στα πέντε παιδιά (συγκεκριμένα σε ποσοστό 20,7% των μικρών συμμετεχόντων). Ο κ. Κατσάμπας εξηγεί: «Ορισμένα παιδιά έχουν την ιδιότητα της ατοπίας, της υπερευαισθησίας δηλαδή του οργανισμού σε διάφορους ερεθιστικούς παράγοντες, η οποία εκφράζεται με τρεις μορφές: είτε με ατοπικό έκζεμα είτε με αλλεργική ρινίτιδα είτε με βρογχικό άσθμα. Η πιο συνηθισμένη εκδήλωση είναι το ατοπικό έκζεμα: τα παιδιά μετά την ηλικία των έξι μηνών ως και τα επτά-οκτώ έτη τους εμφανίζουν έκζεμα στο δέρμα που συνήθως παρουσιάζεται στο πρόσωπο και στις καμπτικές επιφάνειες των άκρων – αγκώνες, γόνατα – και το οποίο συνοδεύεται από πολύ μεγάλη ξηρότητα και κνησμό. Πρόκειται για μια κληρονομική κατάσταση, η οποία όμως ενεργοποιείται από αλλεργιογόνα, όπως τα ακάρεα της οικιακής σκόνης και η γύρη».
Σεβαστό, σύμφωνα με τα στοιχεία, ήταν επίσης το ποσοστό παιδικών δερματικών λοιμώξεων (19,3%), ενώ ακολουθούσαν σε συχνότητα εμφάνισης οι σπίλοι (5,6%), η ψώρα – μεταδοτική πάθηση του δέρματος, η οποία οφείλεται στο άκαρι Sarcoptes scabiei και χαρακτηρίζεται από βασανιστικό κνησμό (4,8%) – και τα τσιμπήματα εντόμων (4,3%). Σε ό,τι αφορά τις λοιμώξεις, κατεγράφησαν κυρίως ιογενείς (12%) σε σύγκριση με βακτηριακές (3,7%) και μυκητιακές (3,6%) – πάντως οι ιογενείς λοιμώξεις φάνηκε να έχουν «προτίμηση» στα ελληνόπουλα, ενώ στους μετανάστες παρουσιαζόταν αυξημένος κίνδυνος κυρίως βακτηριακών λοιμώξεων. Η αύξηση των ιογενών λοιμώξεων αποδίδεται κυρίως στον μεγαλύτερο συγχρωτισμό των παιδιών σε κλειστούς χώρους, όπως είναι οι παιδότοποι.
Το «χημικό» περιβάλλον μας
1 στα 5 παιδιά εμφανίζει ατοπική δερματίτιδα. 3 φορές περισσότερους σπίλους έχουν τα παιδιά σήμερα σε σχέση με 25-30 χρόνια πριν.
Από την πλευρά του ο κ. Κατσάμπας τονίζει ότι όλοι οι δρόμοι της σύγχρονης εποχής μας φαίνεται να οδηγούν στο παιδικό έκζεμα. Οπως λέει, τα τελευταία χρόνια στις ανεπτυγμένες, βιομηχανοποιημένες χώρες παρουσιάζεται αύξηση των περιπτώσεων ατοπικής δερματίτιδας, γεγονός που μαρτυρεί ότι το ολοένα και πιο «χημικό» περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να ζήσουμε κοστίζει ακριβά στο δέρμα (και όχι μόνο) των παιδιών μας. «Στην Ελλάδα τα ποσοστά παιδικού εκζέματος ήταν χαμηλότερα από εκείνα των βιομηχανοποιημένων χωρών της Βόρειας Ευρώπης, ωστόσο έχουν εμφανίσει σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια, γεγονός που μαρτυρεί ότι και το δικό μας περιβάλλον τείνει να γίνει… εχθρικό προς το παιδικό δέρμα».
Σε ό,τι αφορά τις βακτηριακές λοιμώξεις και τις παρασιτώσεις, η κυρία Κατσαρού σημειώνει ότι αυτές σχετίζονται συχνά με τις συνθήκες του τρόπου διαβίωσης. «Με δεδομένο ότι οι συνθήκες ζωής σε σχέση με το παρελθόν έχουν βελτιωθεί, είναι λογικό να παρατηρείται μείωση στις βακτηριακές λοιμώξεις. Και μπορεί, σύμφωνα με τα στοιχεία, να υπήρχε μεγαλύτερη αύξηση των βακτηριακών λοιμώξεων στα παιδιά μεταναστών, ωστόσο από την κλινική εμπειρία μας μπορούμε να πούμε ότι οι μετανάστες είναι γενικώς προσεκτικοί και περιποιητικοί με την υγεία των παιδιών τους».
Το τοπ 10 των δερματικών νόσων στα παιδιά της Αθήνας
*δείγματα 4.071 παιδιών την περίοδο 2005-2007 και 12.700 παιδιών κατά τα έτη 1977, 1980, 1983
Δερματοπάθεια Περίοδος Περίοδος
(1977, 1980, 1983) 2005-2007
Δερματίτιδα/ 32,5% 34,7%
έκζεμα
Ιογενείς
λοιμώξεις 5,8% 12%
Σπίλοι 2% 5,6%
Ψώρα 5,4% 4,8%
Τσιμπήματα
εντόμων 5,3% 4,3%
Βακτηριακές 10,5% 3,7%
λοιμώξεις
Μυκητιακές
λοιμώξεις 7,3% 3,6%
Γυροειδής 4,6% 2,4%
αλωπεκία
Ψωρίαση 2,6% 1,8%
Λεύκη 1,6% 1,4%
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου