Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε εκεί όταν το παιδί μας διαβάζει στο σπίτι, από τις πρώτες κιόλας τάξεις του δημοτικού. Στο διάβασμά του, θα πρέπει να είμαστε «δίπλα του» και όχι «από πάνω του». Δεν είμαστε εξεταστές του, βοηθοί του είμαστε!
Αυτό που προέχει είναι να ασχοληθούμε πριν απ’ όλα με το ίδιο το παιδί. Πρέπει δηλαδή να δούμε τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και κατανοεί τα μαθήματά του. Δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια. Θα πρέπει αρχικά να δούμε τον τρόπο που του είναι περισσότερο εύκολος να διαβάσει και να λύσει τις ασκήσεις του.
Υπάρχουν παιδιά, που τους είναι πιο εύκολο τα θεωρητικά μαθήματα να τα ακούνε πρώτα από κάποιον, άλλα που θέλουν να τα διαβάζουν φωναχτά μόνα τους, άλλα πάλι που θέλουν να τα διαβάζουν πρώτα από μέσα τους και άλλα που για να τα κατανοήσουν καλύτερα θα πρέπει να τα δουν «αποτυπωμένα» σε σχεδιάγραμμα.
Από την πρώτη κιόλας τάξη του Δημοτικού σχολείου, ο γονιός ή όποιος άλλος διαβάζει το παιδί στο σπίτι, θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο διάβασμά του. Μην θεωρείτε ότι επειδή είναι η πρώτη δημοτικού, δεν χρειάζεται. Ίσα ίσα που η πρώτη δημοτικού είναι η βάση για κάθε παιδί. Στην τάξη αυτή, έρχεται πια σε άμεση επαφή με την έννοια του τετραδίου, των γραμμών, της γραφής, της αρίθμησης, της χρήσης των δακτύλων του, της αποτύπωσης εικόνων και της κατανόησης της έννοιας «μελετώ τα μαθήματά μου».
Το παιδί θα πρέπει να έχει συγκεκριμένες ώρες κάθε ημέρα για το διάβασμά του. Θα πρέπει μαζί του να διαμορφώσουμε ένα ημερήσιο πρόγραμμα, ώστε και εκείνο να γνωρίζει τις υποχρεώσεις του και να τις ακολουθεί. Όταν το παιδί γυρίζει την μια μέρα απ’ το σχολείο και διαβάζει κατευθείαν, την άλλη μέρα τρώει πρώτα και διαβάζει μετά και την άλλη τρώει, κοιμάται και διαβάζει το απόγευμα για παράδειγμα, το μόνο που θα έχουμε καταφέρει σαν αποτέλεσμα είναι να το «αποσυντονίσουμε». Έτσι δεν θα πάρει στα σοβαρά την έννοια της μελέτης και πολύ περισσότερο δεν θα αγαπήσει το σχολείο.
Συζητήστε μαζί του πριν το διάβασμα για την μέρα του στο σχολείο. Θα πρέπει να αισθάνεται την «ασφάλεια» του σπιτιού του και να μην θεωρεί ότι το σπίτι του είναι η συνέχεια του θρανίου του στην τάξη. Μπορείτε να μιλήσετε μαζί του, όση ώρα περπατάτε στον δρόμο από το σχολείο στο σπίτι. Ακούστε τα νέα του πρώτα και μετά μπείτε με λίγο πιο χαλαρό ρυθμό στην ώρα της μελέτης.
Τις ώρες που διαβάζει, μην έχετε ανοιχτή τηλεόραση ή ραδιόφωνο. Αν κάτι αποσπά την προσοχή του, δεν συγκεντρώνεται στο μάθημά του και έτσι η ώρα της μελέτης γίνεται περισσότερη και πιο κουραστική.
Δείτε μαζί του τα μαθήματα της επόμενης μέρας και κάντε κάθε μάθημα ξεχωριστά. Αν ξεκινήσετε από την γλώσσα για παράδειγμα, θα πρέπει να κάνει την αντιγραφή του, την ανάγνωση, τις ασκήσεις του και αφού ολοκληρώσει το ένα μάθημα να πάει στο άλλο.
Μην εναλλάσσετε τα μαθήματα. Δηλαδή αν για παράδειγμα έχει γράψει μια έκθεση στη γλώσσα και έχει κουραστεί, μην κάνετε μετά ένα θεωρητικό μάθημα όπως ιστορία ή μελέτη περιβάλλοντος και μετά «γυρίσετε» πάλι στη γλώσσα για να συνεχίσετε. Είναι προτιμότερο αν έχει κουραστεί να κάνετε ένα μικρό διάλειμμα, αλλά πάντα πάνω στο ίδιο μάθημα. Μπορεί να σταματήσει να γράφει και να του κάνετε θεωρητικές ερωτήσεις για λίγο.
Τέλος, είναι πολύ σημαντικό τα πράγματά του να είναι συγκεντρωμένα. Ένα παιδί για το διάβασμά του, θα πρέπει να έχει τον χώρο του. Το δικό του δηλαδή γραφείο. Δεν είναι καλό να διαβάζει άλλοτε στο δωμάτιό του, άλλοτε στο τραπέζι της κουζίνας και άλλοτε στην τραπεζαρία. Ο χώρος του θα πρέπει να είναι συγκεκριμένος. Να του μάθουμε απ’ την αρχή να είναι υπεύθυνο για τα πράγματά του. Θα πρέπει να είναι υπεύθυνο για την κασετίνα του, τα τετράδιά και τα βιβλία του μέσα στην τσάντα. Να ξέρει ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται και να μπορεί να τα διαχειρίζεται μόνο του.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου