Στην Λεωφόρο Κρητικού Πελάγους 1, στα Άνω Λιόσια, το Κέντρο Εργασίας Αναπήρων, είναι ένα Πάρκο ζωής και συνεργασίας. Χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις για 10 χρόνια, στηρίζει τη λειτουργία και τη βιωσιμότητά του στην εργασία των μελών του, που έχουν δημιουργήσει περισσότερα από διακόσιες χιλιάδες εργόχειρα «ανεκτίμητης» αξίας.
«Η αναπηρία είναι δύναμη», επισημαίνει ο πρόεδρος του συλλόγου αναπήρων Γιώργος Ρεθυμνιωτάκης ,που είναι η ψυχή της προσπάθειας. Όταν πριν 10 χρόνια ξεκίνησε το εγχείρημα, όπως λέει μιλώντας στο ΑΜΠΕ, οι υποσχέσεις από τον δήμο χάθηκαν μέσα στην «μαύρη τρύπα» των Άνω Λιοσίων. Το προσωπικό του κόστος ήταν μεγάλο, όπως υποστηρίζει, καθώς υπήρχαν υποχρεώσεις στις οποίες έπρεπε να ανταποκριθεί με δάνεια και το αποτέλεσμα ήταν να χάσει το σπίτι του. Όπως αποκαλύπτει, η περιπέτεια αυτή δυνάμωσε τη θέληση του και πάλεψε, ώστε να κρατήσει και να μεγαλώσει το ΚΕΑ. Σήμερα, έχει 800 μέλη εκ των οποίων τα 250 είναι ανήλικα παιδιά.
Στόχος, συνεχίζει, είναι τα μέλη να προχωρήσουν στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας με δική τους επιχειρηματική δραστηριότητα.
Το ΚΕΑ στεγάζεται σε ένα προκατασκευασμένο οίκημα, από τσιμέντο, αλουμίνιο και τζάμι. Το 2002, παραχώρησε τη χρήση στον Σύλλογο Αναπήρων, ο δήμος Άνω Λιοσίων, χωρίς όμως να έχει την οικονομική δυνατότητα να το υποστηρίξει στην συνέχεια.
Δέκα φορές, τα δύο τελευταία χρόνια το ΚΕΑ έγινε στόχος διαρρηκτών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι λόγω αδυναμίας να αποκατασταθεί η πόρτα που έσπασαν οι διαρρήκτες, αυτή αντικαταστάθηκε με μία ταμπέλα από τον δρόμο. Η τσιμεντένια οροφή έχει ρωγμές από όπου μπαίνουν τα νερά της βροχής.
Η θέληση και η δύναμη της ψυχής, όμως, όλων των ατόμων που μαθαίνουν τέχνη και εργάζονται εκεί είναι μεγάλη και το κέντρο κάθε μέρα ζει, αναπνέει και παράγει έργο.
Εκεί, σχεδιάζουν με μολύβια, ζωγραφίζουν με χρώμα, φιλοτεχνούν, φτιάχνουν κεραμικά και γύψινα διακοσμητικά. Κάθε μέρα, από τις 9 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα, το εργαστήριο είναι το καταφύγιο δημιουργίας για εκείνους που έχουν «ειδικές δεξιότητες».
Η χαρά τους είναι μεγάλη, όταν εκθέτουν και πουλάνε τα έργα τους σε παζάρια που διοργανώνονται στις διάφορες περιοχές και αποφέρουν έσοδα στο ΚΕΑ, καθώς και ένα χαρτζιλίκι σε όλους που εργάζονται στην παραγωγή.
Η εργασία, όπως επισημαίνουν, τα περισσότερα από τα παιδιά, είναι φάρμακο για τη ζωή.
Την Αργυρώ γαληνεύουν τα χρώματα μέσα στο εργαστήρι ζωγραφικής, ο Αλέξανδρος όπως λέει, «είναι το άτομο που ταξιδεύει» στον δικό του κόσμο της δημιουργίας με τα γύψινα διακοσμητικά που κατασκευάζει. Ο Κώστας αντιλαμβάνεται το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον και επειδή νιώθει χρήσιμος για την κοινωνία, καθημερινά διευρύνει τις γνώσεις του στην αγιογραφία και την κεραμική τέχνη.
Η προσπάθεια αυτή του Συλλόγου Αναπήρων αξιολογήθηκε από την αρμόδια επιτροπή του ευρωπαϊκού προγράμματος για την κοινωνική επιχειρηματικότητα που εντάσσεται στο ΕΣΠΑ. Οι πρακτικές στο ΚΕΑ χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα για όσους ενδιαφέρονται, συνεταιρισμούς και κοινωνικές ομάδες, να ενταχθούν στο πρόγραμμα.
«Η αναπηρία είναι δύναμη», επισημαίνει ο πρόεδρος του συλλόγου αναπήρων Γιώργος Ρεθυμνιωτάκης ,που είναι η ψυχή της προσπάθειας. Όταν πριν 10 χρόνια ξεκίνησε το εγχείρημα, όπως λέει μιλώντας στο ΑΜΠΕ, οι υποσχέσεις από τον δήμο χάθηκαν μέσα στην «μαύρη τρύπα» των Άνω Λιοσίων. Το προσωπικό του κόστος ήταν μεγάλο, όπως υποστηρίζει, καθώς υπήρχαν υποχρεώσεις στις οποίες έπρεπε να ανταποκριθεί με δάνεια και το αποτέλεσμα ήταν να χάσει το σπίτι του. Όπως αποκαλύπτει, η περιπέτεια αυτή δυνάμωσε τη θέληση του και πάλεψε, ώστε να κρατήσει και να μεγαλώσει το ΚΕΑ. Σήμερα, έχει 800 μέλη εκ των οποίων τα 250 είναι ανήλικα παιδιά.
Στόχος, συνεχίζει, είναι τα μέλη να προχωρήσουν στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας με δική τους επιχειρηματική δραστηριότητα.
Το ΚΕΑ στεγάζεται σε ένα προκατασκευασμένο οίκημα, από τσιμέντο, αλουμίνιο και τζάμι. Το 2002, παραχώρησε τη χρήση στον Σύλλογο Αναπήρων, ο δήμος Άνω Λιοσίων, χωρίς όμως να έχει την οικονομική δυνατότητα να το υποστηρίξει στην συνέχεια.
Δέκα φορές, τα δύο τελευταία χρόνια το ΚΕΑ έγινε στόχος διαρρηκτών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι λόγω αδυναμίας να αποκατασταθεί η πόρτα που έσπασαν οι διαρρήκτες, αυτή αντικαταστάθηκε με μία ταμπέλα από τον δρόμο. Η τσιμεντένια οροφή έχει ρωγμές από όπου μπαίνουν τα νερά της βροχής.
Η θέληση και η δύναμη της ψυχής, όμως, όλων των ατόμων που μαθαίνουν τέχνη και εργάζονται εκεί είναι μεγάλη και το κέντρο κάθε μέρα ζει, αναπνέει και παράγει έργο.
Εκεί, σχεδιάζουν με μολύβια, ζωγραφίζουν με χρώμα, φιλοτεχνούν, φτιάχνουν κεραμικά και γύψινα διακοσμητικά. Κάθε μέρα, από τις 9 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα, το εργαστήριο είναι το καταφύγιο δημιουργίας για εκείνους που έχουν «ειδικές δεξιότητες».
Η χαρά τους είναι μεγάλη, όταν εκθέτουν και πουλάνε τα έργα τους σε παζάρια που διοργανώνονται στις διάφορες περιοχές και αποφέρουν έσοδα στο ΚΕΑ, καθώς και ένα χαρτζιλίκι σε όλους που εργάζονται στην παραγωγή.
Η εργασία, όπως επισημαίνουν, τα περισσότερα από τα παιδιά, είναι φάρμακο για τη ζωή.
Την Αργυρώ γαληνεύουν τα χρώματα μέσα στο εργαστήρι ζωγραφικής, ο Αλέξανδρος όπως λέει, «είναι το άτομο που ταξιδεύει» στον δικό του κόσμο της δημιουργίας με τα γύψινα διακοσμητικά που κατασκευάζει. Ο Κώστας αντιλαμβάνεται το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον και επειδή νιώθει χρήσιμος για την κοινωνία, καθημερινά διευρύνει τις γνώσεις του στην αγιογραφία και την κεραμική τέχνη.
Η προσπάθεια αυτή του Συλλόγου Αναπήρων αξιολογήθηκε από την αρμόδια επιτροπή του ευρωπαϊκού προγράμματος για την κοινωνική επιχειρηματικότητα που εντάσσεται στο ΕΣΠΑ. Οι πρακτικές στο ΚΕΑ χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα για όσους ενδιαφέρονται, συνεταιρισμούς και κοινωνικές ομάδες, να ενταχθούν στο πρόγραμμα.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου