Όταν σε μια οικογένεια ή μια παρέα, υπάρχει κάποιο άτομο που πάσχει από επιληπτικές κρίσεις, είναι καλό να ξέρουμε πως θα πρέπει να αντιδράσουμε εάν έρθουμε αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο ώστε να παρέχουμε τη μέγιστη ασφάλεια στον άνθρωπο αυτό.
Όλες οι κρίσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή, αλλά οι τονικοκλονικές κρίσεις (σπασμοί κατά τους οποίους υπάρχει απώλεια αισθήσεων) απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνήθως διαρκούν λιγότερο από 3 λεπτά και οι ασθενείς αναρρώνουν ασφαλώς από τις περισσότερες. Κατά τη διάρκεια μιας τονικοκλονικής κρίσης το άτομο μπορεί να φαίνεται ότι σταματά να αναπνέει και το χρώμα του να γίνεται λίγο μπλε. Κατόπιν, μπορεί να είναι κουρασμένο, μπερδεμένο και να πονά, ενώ ίσως να χρειαστεί να κοιμηθεί για αρκετές ώρες ώστε να ανακάμψει πλήρως.
Τι κάνουμε:
Όλες οι κρίσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή, αλλά οι τονικοκλονικές κρίσεις (σπασμοί κατά τους οποίους υπάρχει απώλεια αισθήσεων) απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνήθως διαρκούν λιγότερο από 3 λεπτά και οι ασθενείς αναρρώνουν ασφαλώς από τις περισσότερες. Κατά τη διάρκεια μιας τονικοκλονικής κρίσης το άτομο μπορεί να φαίνεται ότι σταματά να αναπνέει και το χρώμα του να γίνεται λίγο μπλε. Κατόπιν, μπορεί να είναι κουρασμένο, μπερδεμένο και να πονά, ενώ ίσως να χρειαστεί να κοιμηθεί για αρκετές ώρες ώστε να ανακάμψει πλήρως.
Τι κάνουμε:
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, μένουμε με το άτομο μέχρι αυτή να τελειώσει. Σημειώνουμε την ώρα έναρξης και λήξης της και δεν προσπαθούμε να τη σταματήσουμε. Εάν η κρίση είναι τονικοκλονική κάνουμε τα ακόλουθα:
- Μετακινούμε σκληρά ή αιχμηρά αντικείμενα μακριά από το άτομο με την κρίση.
- Τοποθετούμε το άτομο σε επίπεδη επιφάνεια, ξαπλωμένο με το πλάι.
- Βάζουμε ένα πλατύ, μαλακό αντικείμενο κάτω από το κεφάλι του.
- Δεν προσπαθούμε να συγκρατήσουμε το άτομο. Και οι δύο μπορεί να πληγωθούμε.
- Δεν βάζουμε τίποτα στο στόμα του. Δεν μπορεί να καταπιεί τη γλώσσα του, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να του σπάσουμε τα δόντια ή να μας δαγκώσει.
- Δεν δίνουμε φάρμακα κατά τη διάρκεια της κρίσης, εκτός και εάν έχουμε ειδικά εκπαιδευτεί γι αυτό από γιατρό.
- Μιλάμε ήρεμα στο άτομο καθώς αυτό ανακάμπτει.
Καλούμε το 166 αν η επιληπτική κρίση διαρκέσει πάνω από 5 λεπτά, εάν ανάμεσα σε δύο κρίσεις δεν αποκτήσει τις αισθήσεις του ή όταν ακολουθούν στη σειρά πολλαπλές κρίσεις. Αυτά τα γεγονότα θα μπορούσαν να αποτελέσουν επιληπτική κατάσταση (status epilepticus), η οποία είναι επείγουσα και χρήζει ιατρικής περίθαλψης.
Επίσης, εάν μια κρίση είναι πολύ διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν ή το πάσχον άτομο βρίσκεται σε κατάσταση εγκυμοσύνης, θα πρέπει και πάλι να κληθεί το 166.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου