Μια διαφορετική ερμηνεία

Από την πρώτη μέρα των σπουδών μου, μέχρι και σήμερα που διαβάζω καθημερινά δεκάδες ειδήσεις/έρευνες/απόψεις κτλ. που αφορούν τον αυτισμό, έχω διαβάσει πάρα πολλές ερμηνείες. Άλλες πιο επιστημονικές, άλλες με πιο απλά λόγια, κάποιες λακωνικές και ορισμένες μακροσκελέστατες. Οι ερμηνείες αυτές προέρχονται από γιατρούς, ερευνητές, ειδικούς θεραπευτές, ακόμα και από γονείς παιδιών με αυτισμό οι οποίοι σχεδόν κυριολεκτικά έχουν σπουδάσει το θέμα.

Σήμερα, διάβασα μια εκπληκτική ερμηνεία, την οποία θα 'θελα να μοιραστώ μαζί σας. Δεν είναι κάποιου ειδικού στον αυτισμό, αλλά ενός ανθρώπου αφοσιωμένου στην τεχνολογία. Η ερμηνεία του Marc Sirkin, επικεφαλής του τμήματος ψηφιακού μάρκετινγκ του οργανισμού Autism Speaks είναι η εξής: 

Ο αυτισμός είναι ένα διαφορετικό λειτουργικό σύστημα. Όταν παίρνεις ένα πρόγραμμα από τον υπολογιστή σου και το βάζεις στο κινητό, το πρόγραμμα αυτό δεν λειτουργεί για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν είναι γραμμένο σε γλώσσα που να καταλαβαίνει το λειτουργικό σύστημα του κινητού. Δεν φταίει σε κάτι το πρόγραμμα, δεν είναι ένα κακό πρόγραμμα. Απλά το λειτουργικό του κινητού δεν μπορεί να το διαβάσει και να το τρέξει. Ούτε βέβαια ευθύνεται σε κάτι το λειτουργικό σύστημα. Μια χαρά σύστημα είναι, αρκεί να του δώσεις κάτι με τρόπο τον οποίο μπορεί να καταλάβει.

Παρομοίως λοιπόν, τα άτομα με αυτισμό "τρέχουν" ένα διαφορετικό λειτουργικό σύστημα σε σχέση με τους υπόλοιπους, όπως χαρακτηριστικά περιέγραψε ο Sirkin. Το σύστημά τους δεν είναι κακό, δεν είναι ελλαττωματικό, ίσως μάλιστα σε κάμποσες περιπτώσεις να είναι και ανώτερο του συστήματος των υπολοίπων. Απλά απαιτεί έναν διαφορετικό τρόπο εισαγωγής των δεδομένων, ώστε να μπορέσει να τα επεξεργαστεί και να τα αξιοποιήσει. Μέχρι να συμβεί αυτό, στους υπόλοιπους μοιάζει να είναι ένα σύστημα το οποίο για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν λειτουργεί. Όσο το τροφοδοτούμε με δεδομένα που δεν μπορεί να επεξεργαστεί, θα υπολειτουργεί. Μόλις όμως του δώσουμε τα δεδομένα με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να τα αξιοποιήσει, το σύστημα αυτό θα λειτουργήσει κανονικά.

Η λύση λοιπόν είναι να κατανοήσουμε όλοι οι υπόλοιποι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα διαφορετικό τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου (το λειτουργικό σύστημα) και να προσπαθήσουμε να του δώσουμε τα δεδομένα με τον συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο μπορεί να τα αξιοποιήσει. Δεν έχει νόημα να περιμένουμε από ένα παιδάκι να χαμογελάσει και να μας αγκαλιάσει, όταν αυτό το παιδί δεν αντιλαμβάνεται τον συγκεκριμένο τρόπο έκφρασης. Θα πρέπει να αρκεστούμε στο emoticon (οι γνωστές "φατσούλες" που ανταλάσσουμε στα μηνύματα) που θα μας στείλει, αφού ο συγκεκριμένος τρόπος έκφρασης είναι ο μόνος συμβατός με το λειτουργικό σύστημα που τρέχει αυτό το παιδί.

της Ελιζιάννας Χριστοδούλου, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια SIT