Θέλω να κοιμηθώ στο κρεβάτι σας

Πολλοί γονείς περνάνε μια περίοδο που το παιδί τους προτιμά να κοιμάται μαζί τους στο μεγάλο κρεβάτι. Το παιδί προφασίζεται ότι φοβάται, έχει άσχημα όνειρα ή νιώθει λίγο αδιάθετο. Στην ουσία, απλά δε θέλει να κοιμάται μόνο του.

Πόσες φορές μέσα στα ξημερώματα ακούσατε μια νυσταγμένη φωνούλα να σας παρακαλάει: “μαμά, άσε με να κοιμηθώ μαζί σας”... Άλλες φορές πάλι το παιδί δε μιλάει, απλά σας σπρώχνει με όση δύναμη διαθέτει, για να μπορέσει να βρει χώρο στο κρεβάτι και την αγκαλιά σας.

Οι περισσότεροι γονείς αντιμετωπίζουν αυτό το φαινόμενο, κυρίως στην προσχολική ηλικία των παιδιών. Κάποιοι, στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από τη γκρίνια του παιδιού, την αναστάτωση και το ξενύχτι, ανέχονται αυτή τη διαδεδομένη παιδική συνήθεια και υποχωρούν. Κάποιοι άλλοι αρνούνται να “συμμορφωθούν” με τις εκκλήσεις του παιδιού και προσπαθούν να εφαρμόσουν διάφορες τεχνικές, με αμφίβολα αποτελέσματα κάθε φορά. Είναι πάντως γεγονός, πως όλοι οι γονείς -ανεξάρτητα από τη στρατηγική που ακολουθούν- ανησυχούν, που το παιδί τους δε θέλει να κοιμάται στο δωμάτιό του.

Τα περισσότερα παιδιά μόλις συμπληρώσουν το τρίτο έτος της ηλικίας τους, συνήθως επιστρέφουν στο κρεβάτι τους από μόνα τους. Σε κάποια παιδιά αυτή η μεταβατική περίοδος, που άλλοτε μπορούν να κοιμούνται μόνα τους και άλλοτε προτιμούν μαζί με τους γονείς τους, μπορεί να κρατήσει ακόμη και μέχρι τα επτά τους χρόνια.

Τρόποι αντιμετώπισης:

•  Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε, γιατί θέλει να κοιμηθεί μαζί σας. Αν φοβάται το σκοτάδι, αφήνουμε αναμμένο ένα μικρό φως. Αν θέλει παρέα, του εξηγούμε ότι μπορεί να κοιμηθεί με ένα λούτρινο ή κάποια κούκλα. Αν είναι απλώς πείσμα, ακολουθείστε πιο δραστικούς τρόπους.
•  Μην επιβάλετε στο παιδί σας να κοιμάται στο δωμάτιό του με τσακωμούς. Η σταδιακή προσαρμογή είναι η καλύτερη λύση. Ο σταδιακός αποχωρισμός επιτρέπει στο παιδί να συνηθίζει σιγά, σιγά και να αποκτά εμπιστοσύνη στον εαυτό του, ότι μπορεί να κοιμηθεί μόνο του.
•  Φροντίζετε πάντα να κοιμίζετε το παιδί στο δωμάτιό του. Μπορείτε να μείνετε για λίγο μαζί του μέχρι να αποκοιμηθεί, όμως μην το καθιερώσετε ως συνήθεια, γιατί το παιδί δε θα μπορεί να κοιμάται μόνο του.
•  Είναι προτιμότερο να μην ξαπλώνετε μαζί του. Τοποθετήστε μια πολυθρόνα ή μια καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι του, την οποία απομακρύνετε σταδιακά έξω από το δωμάτιό του.
•  Διαβεβαιώστε το, ότι αν θέλει κάτι μπορεί να σας φωνάζει. Πρέπει να πηγαίνετε εσείς στο δωμάτιό του και όχι εκείνο στο δικό σας.
•  Αν έρχεται στο δωμάτιό σας ανήσυχο, αγκαλιάστε το τρυφερά και επιστρέψτε μαζί στο δωμάτιό του. Αν οι αντοχές σας το επιτρέπουν, μείνετε μαζί του μέχρι να κοιμηθεί. Αν η διαδικασία επαναληφθεί και το παιδί ξυπνήσει πάλι, ακολουθείστε ξανά την ίδια διαδικασία.
•  Αν το παιδί, ότι και να κάνετε, επιμένει να έρχεται στο δωμάτιό σας, δοκιμάστε μια πιο “σκληρή” μέθοδο. Τοποθετήστε δίπλα στο κρεβάτι σας ένα παιδικό στρωματάκι ή ένα sleeping bag και πείτε του ότι θα μπορεί να κοιμάται εκεί, όποτε νιώσει την ανάγκη να κοιμηθεί δίπλα σας. Το πιθανότερο είναι, ότι μόλις αισθανθεί ασφαλές, θα αναζητήσει την άνεση του δικού του κρεβατιού.
•  Όταν είναι άρρωστο, αφήστε το να κοιμηθεί μαζί σας. Μόλις όμως γίνει καλά, πρέπει να επιστρέψει στο δωμάτιό του.
•  Επιβραβεύστε την προσπάθειά του να κοιμηθεί μόνο του.

Πηγή