Συμβουλεύουμε τους γονείς να αρχίσουν όσο το δυνατόν το συντομότερο να μειώνουν στα παιδιά την χρήση της πιπίλας, ακόμη και πριν το τέλος του πρώτου έτους. Ο στόχος είναι να αποκοπεί πλήρως η χρήση της πιπίλας μεταξύ 2 και 3 χρονών.
Είναι αρκετοί οι λόγοι που επιβάλλουν την διακοπή της χρήσης της πιπίλας καθώς η συχνή και μακροχρόνια χρήση της έχει συσχετιστεί με διαταραχές στο λόγο, αύξηση των μολύνσεων στα αυτιά, ώθηση των επάνω δοντιών προς τα εμπρός και προβλήματα στα μόνιμα δόντια. Το τελευταίο παρατηρείται όταν η χρήση της πιπίλας συνεχίζεται και μετά το τέταρτο έτος όπου και εμφανίζονται τα μόνιμα δόντια.
Αρχικά για να μειώσουμε τις συνέπειες των συνηθειών αυτών στα δόντια θα ήταν καλό να χρησιμοποιείται μικρότερου μεγέθους πιπίλα και να γίνεται προσπάθεια να αφαιρείτε η πιπίλα από το στόμα του παιδιού αφού έχει αποκοιμηθεί μέχρι να διακοπή η χρήση της.
Στην ηλικία των 3.5 χρονών το παιδί έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με την πιπίλα του και η διακοπή της θα πρέπει να γίνει μετά από συζήτηση με το παιδί όπου το ίδιο το παιδί θα αποδεχτεί τον τρόπο που προτείνετε για να πάψει να χρησιμοποιεί την πιπίλα. Στις λύσεις αυτές περιλαμβάνεται η επιβράβευση του παιδιού όταν δεν χρησιμοποιεί πιπίλα, η ανταλλαγή της πιπίλας με κάποιο δώρο, κάποιο παιχνίδι, ή ακόμη και η επινόηση μιας νεράιδας στην οποία το παιδί οικιοθελώς θα παραδώσει τις πιπίλες του και οτιδήποτε άλλο μπορείτε να σκεφτείτε για το οποίο το παιδί θα είναι πρόθυμο να θυσιάσει τις πιπίλες του.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε ότι η διακοπή της συνήθειας του θηλασμού του δακτύλου είναι ακόμη πιο δύσκολη και στην ηλικία των 3.5 χρονών για να γίνει αυτό χρειάζεται από τους γονείς υπομονή, επιμονή και σταθερότητα σε αυτά που λένε.
Επειδή η συνήθεια του θηλασμού του δακτύλου γίνεται κατά την διάρκεια του ύπνου αυτό που πρέπει να γίνει αρχικά είναι να εμποδίσετε με κάποιο τρόπο το παιδί να μπορεί να βάζει το δάκτυλο στο στόμα. Αυτό θα γίνει είτε με κάποιο γάντι στο χέρι είτε με το τύλιγμα του δακτύλου με κάποιο επίδεσμο. Ίσως αυτά τα μέτρα να ακούγονται κάπως ακραία αλλά μόνο έτσι θα αποφευχθεί η συνήθεια αυτή. Όταν το παιδί ξυπνά το πρωί με το γάντι ή τον επίδεσμο στο χέρι τότε θα επιβραβεύεται. Με αυτό τον τρόπο θα υπάρχει κάποιο κίνητρο και για το παιδί να αποδεχτεί κάτι που θα το εμποδίζει να χρησιμοποιεί το δάκτυλο του για θηλασμό. Αν οι πιο πάνω τρόποι αποτύχουν υπάρχουν ειδικές συσκευές που πωλούνται στα φαρμακεία που προσαρμόζονται στα δόντια και εμποδίζουν το παιδί να χρησιμοποιεί το δάκτυλο του ως πιπίλα.
Ελπίζω να έχετε κάποιο αποτέλεσμα με τους τρόπους που αναφέραμε. Σημαντικό είναι να μην απογοητεύεστε όταν δεν έχετε επιτυχία αρχικά. Συνεχίστε την προσπάθεια, αναμένοντας κάποια βράδια γκρίνιας και θυμού από μέρος του παιδιού. Με την δική σας επιμονή θα καταφέρετε να σταματήσετε τις συνήθειες αυτές και να εμποδίσετε τις επιπτώσεις που δυνητικά μπορούν να προκαλέσουν οι συνήθειες αυτές στο παιδί σας.
Καλή επιτυχία.
Δρ Έλενα Σωτηρίου, Παιδίατρος
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου