12 Σεπ 2011

«Τα γράμματα χορεύουν»

 Ένα παραμύθι για παιδιά 6-7 ετών που δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τους ρυθμούς του σχολείου αλλά και άλλων εξωσχολικών δραστηριοτήτων και συχνά απογοητεύονται με τον εαυτό τους.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος το πρώτο βιβλίο σχετικό με το θέμα της Δυσλεξίας, το οποίο απευθύνεται στα παιδιά.  
«Τα γράμματα χορεύουν» της Μαρίας Ρουσάκη (κοινωνιολόγος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων) η οποία διερεύνησε εις βάθος τη δυσλεξία για να μας χαρίσει ένα μήνυμα γεμάτο αισιοδοξία απαντά σε ερωτήσεις, στην εφημερίδα Καθημερινή...


Πώς αποφασίσατε να γράψετε ένα βιβλίο για παιδιά με αυτό το θέμα;
Ερευνώντας το θέμα, ανακάλυψα έκπληκτη πως δεν υπήρχε κανένα παιδικό βιβλίο στη χώρα μας για δυσλεξία. Μια μαθησιακή δυσκολία όπως η δυσλεξία, που αφορά κυρίως τα παιδιά, θα ήταν πολύ χρήσιμο να επεξηγηθεί μέσα από ένα παιδικό βιβλίο, όχι μόνο για δυσλεκτικά παιδιά, αλλά για όλα τα παιδιά που σίγουρα έχουν αντιληφθεί πως κάποιοι συμμαθητές τους δυσκολεύονται να συμμετέχουν στο μάθημα, αργούν στην ανάγνωση, κάνουν λάθη και πολλές φορές χλευάζονται γι’ αυτό.

Η δυσλεξία και οι μαθησιακές δυσκολίες έχουν μεγάλη έξαρση στην εποχή μας;Η δική μου άποψη είναι πως πάντα υπήρχαν άτομα με μαθησιακές δυσκολίες, απλώς βαφτίζονταν με όρους προσβλητικούς. Μέχρι πρόσφατα η δυσλεξία εθεωρείτο νευρολογική ασθένεια, ενώ τώρα κρίνεται πλέον σαν ευοίωνο χάρισμα. Δεν είναι τυχαίο πως τόσοι σπουδαίοι άνθρωποι ήταν δυσλεκτικοί, από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι μέχρι τον Αλμπερτ Αϊνστάιν. Η δυσλεξία έχει αποδειχθεί πως δεν θέτει εμπόδιο στην εξέλιξη του παιδιού, αν μάθει φυσικά να ζει με αυτό το «δώρο».

Ποιά είναι η ιστορία;
Ο μπαμπάς είχε υποσχεθεί στην Ελίζα να τη γράψει σε σχολή χορού. Μ' αυτή την υπόσχεση ξεκίνησε η Ελίζα το σχολείο. Εκεί όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Γιατί η Ελίζα έβλεπε τα πάντα διαφορετικά από τα άλλα παιδιά.


Το μήνυμα του βιβλίου σας…
«Τα γράμματα χορεύουν» γράφτηκε με πολλή αγάπη για την αγάπη. Η μικρή Ελίζα αγαπά τον χορό, αγαπά τον μπαμπά της, όμως δεν αγαπάει τα μαθήματά της. Ανακαλύπτει πως τα γράμματα μάλλον δεν είναι για εκείνην. Η δυσλεξία της γίνεται κατανοητή στην ίδια όταν τελικά συνδυάσει τη δυσκολία της προς τα γράμματα και τους αριθμούς με τη δυσκολία της στον χορό. Ετσι, για να μπορέσει να κάνει αυτό που αγαπάει, να χορεύει δηλαδή, πρέπει να αγαπήσει τα βιβλία. Το μήνυμα είναι απλό: η αγάπη και η προσπάθεια μπορούν να νικήσουν τη δυσλεξία.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...