12 Σεπ 2011

Ευρωπαική εβδομάδα ενημέρωσης για ΔΕΠΥ

Κάθε χρόνο η 3η εβδομάδα του Σεπτεμβίου έχει καθιερωθεί πανευρωπαϊκά ως Εβδομάδα Ενημέρωσης για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας. Για το 2011 η εβδομάδα αυτή είναι από 18 μέχρι 25 Σεπτεμβρίου. Η ΔΕΠΥ -Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας- (διεθνώς ADHD: Attention Deficit Hyperactivity Disorder) είναι μια από τις συχνότερες κληρονομικές, νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής, και εφηβικής ηλικίας (5-7%) αλλά και των ενηλίκων (3-5%).
Η ΔΕΠΥ περιπλέκεται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70% με άλλα προβλήματα που έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην προσαρμογή τους: ειδικές μαθησιακές διαταραχές (δυσλεξία, δυσορθογραφία, δυσαριθμισία), ειδικές αναπτυξιακές δυσκολίες (λόγου, συντονισμού των κινήσεων), χαμηλή αυτοεκτίμηση, διαταραχή εναντιωματικής συμπεριφοράς και διαγωγής, προκλητική συμπεριφορά, επιθετικότητα, μειωμένη επαγγελματική απόδοση, περιορισμένες επαγγελματικές προοπτικές και κοινωνικές σχέσεις, συναισθηματικές δυσκολίες, κ.ά.
Επιπλέον, τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν συχνότερα και σοβαρότερα ατυχήματα σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά με μοιραίες πολλές φορές συνέπειες.

Αν η διαταραχή αυτή δεν αναγνωρισθεί νωρίς από τη νηπιακή ηλικία και δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα και σωστά, οι επιπτώσεις δεν είναι δυσμενείς μόνον για το άτομο και την οικογένεια του, αλλά και για την κοινωνία, το σύστημα υγείας και την οικονομία ενός κράτους. Υπολογίζεται πως το άμεσο ετήσιο ιατρικό κόστος για τη ΔΕΠΥ των ενηλίκων στην Ευρώπη φτάνει τα 46 δις Ευρώ, και αν προστεθούν σ’ αυτά τα 17 δις που χάνονται από την εργασία, καταλήγομε σ'ένα κόστος 63 δις, χωρίς να συνυπολογίζονται τα έξοδα από τα διαζύγια, την παραπτωματική συμπεριφορά, την εξάρτηση από αλκοόλ ή ουσίες, τα τροχαία ή τα εγκλήματα (τα μεγέθη για την Ελλάδα είναι ανάλογα με τον πληθυσμό της).

Στα πλαίσια της εβδομάδας ενημέρωσης για τη ΔΕΠΥ το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με ΔΕΠΥ - ADHD Hellas διοργανώνει την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011 στο Πεδίο του Άρεως (άγαλμα Βασ. Κων/νου) 10πμ - 2μμ Εθελοντική Αιμοδοσία σε συνεργασία με τη μονάδα αιμοληψίας του "Λαϊκού Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών" και τη βοήθεια του "Π & Α Κυριακού" Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών.
Ζητούμε τη συμβολή σας στην ενημέρωση του κοινού για τη ΔΕΠΥ. 

Εθισμός σε υψηλά απολαυστικές τροφές

Παιδική παχυσαρκία
Μία διατροφική διαταραχή που τα τελευταία χρόνια έχει λάβει διαστάσεις πανδημίας. Είναι όμως μόνο η υπερφαγία, ή κάποια παθολογική κατάσταση τα κυριότερα αίτια της παιδικής παχυσαρκίας; Ή μήπως είναι και κάτι βαθύτερο που ωθεί τα παιδιά και τους εφήβους σε αύξηση βάρους;

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, έχει φανεί ότι πλέον ο σημαντικότερος παράγοντας εξάπλωσης της παιδικής παχυσαρκίας, είναι ο εθισμός των παιδιών σε τροφές υψηλά απολαυστικές.

Εθισμός ορίζεται ως η ακατανίκητη τάση για χρήση μιας ουσίας, η ανεξέλεγκτη κατανάλωσή της και η ύπαρξη στερητικών συμπτωμάτων (π.χ. άγχος και εκνευρισμός), όταν παρεμποδίζεται η πρόσβαση στην ουσία αυτή. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από διαταραχές πρόσληψης τροφής, συνήθως εμφανίζουν τα συμπτώματα αυτά, γεγονός που προσομοιάζει με τον τρόπο με τον οποίο το σώμα αντιδρά στην εξάρτηση από φαρμακευτικές ουσίες. Ο εθισμός σε υψηλά απολαυστικές τροφές μπορεί πλέον να χαρακτηρισθεί και επίσημα ως μια εξάρτηση σε κάποια ουσία, με βλαβερές για την υγεία συνέπειες, μιας και πληρεί όλα τα κριτήρια σχετικά με την «εξάρτηση ουσιών», του Αμερικανικού Ψυχιατρικού Συνδέσμου (παρατίθενται παρακάτω) :
  1. Κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας της ουσίας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
  2. Αποτυχημένες προσπάθειες για αποκοπή της συνήθειας.
  3. Συνεχής κατανάλωση, γνωρίζοντας τις αρνητικές επιπτώσεις.
  4. Ανεκτικότητα.
  5. Υπαναχώρηση.
  6. Παραμέληση άλλων δραστηριοτήτων, έναντι της κατανάλωσης της εκάστοτε ουσίας.
Ο εθισμός σε υψηλά απολαυστικές τροφές, κατευθύνει το μυαλό μακριά από μια σημαντική πλευρά της υγιούς διατροφικής συμπεριφοράς - την ικανότητα του ατόμου να διατηρεί τον έλεγχο στην κατανάλωση τροφής. Η υπερφαγία δημιουργεί κατά συνέπεια αισθήματα θλίψης και θυμού στο άτομο για τον εαυτό του, με απώτερα συναισθήματα την στενοχώρια και την απόγνωση. Έτσι, το άτομο ωθείται πάλι να καταφύγει στο φαγητό, ως μέσο χαλάρωσης. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό, ότι όταν το άτομο είναι υπό καθεστώς άγχους, πίεσης, θλίψης ή εν γένει κάποιας συναισθηματικής έντασης επηρεάζεται η σχέση του με την τροφή σε ύψιστο βαθμό.

Πολλοί είναι οι παράγοντες που συμβάλλουν στον εθισμό σε υψηλά απολαυστικές τροφές. Για παράδειγμα η κατανάλωση φαγητού σε περιόδους έντονου άγχους που χαρακτηρίζεται και ως «φαγητό παρηγοριάς/ανακούφισης». Στο μεγαλύτερο ποσοστό, η αντίδραση αυτή αντικαθιστά άλλες νευρικές διαδικασίες όπως είναι π. χ. το δάγκωμα των νυχιών. Ένας άλλος παράγοντας, είναι η κατανάλωση φαγητού εξαιτίας της ανίας, πάντα βέβαια με υποβόσκοντα τα αισθήματα της κατάθλιψης και του άγχους.

Ο εθισμός σε υψηλά απολαυστικές τροφές συνεπάγεται και σταδιακή απώλεια του αισθήματος του κορεσμού, με αποτέλεσμα το άτομο να συνεχίζει την κατανάλωση τροφής, ακόμη και όταν ήδη αισθάνεται χορτάτο. Όλα αυτά ωθούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο, όπου το παιδί/έφηβος τρώει για να κατευνάσει κάποια αρνητικά συναισθήματα, ενώ ταυτόχρονα αγχώνεται και θλίβεται, επειδή καταλήγει υπέρβαρο ή παχύσαρκο.

Τα ευρήματα μιας προοπτικής ποιοτικής μελέτης, που διεξήχθη διαδικτυακά από τον Ιούνιο του 2000 έως τον Σεπτέμβριο του 2010 (συμμετείχαν περίπου 29,406 χρήστες του Διαδικτύου ηλικίας 8-21 ετών, με Δ. Μ. Σ άνω του 85ης εκατοστιαίας θέσης) αποδείχθηκαν για τους επιστήμονες ιδιαίτερα σημαντικά. Η πλειοψηφία των χρηστών μισούσαν την εμφάνιση τους, ενώ πολύ μεγάλο ποσοστό είχε υποστεί αρνητικό σχολιασμό από συνομήλικους και άλλους ενηλίκους. Πολλοί υπέφεραν από φυσικούς περιορισμούς, ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που σχολίαζαν το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να βρουν επιθυμητά ρούχα ή να συνάψουν μια φυσιολογική συναισθηματική σχέση, εξαιτίας του υπερβάλλοντος βάρους τους. Το συγκλονιστικό στην μελέτη αυτή, ήταν ότι σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες έβρισκαν αδύνατο το γεγονός να σταματήσουν την υπερκατανάλωση υψηλά απολαυστικών τροφών, αν και γνώριζαν τις συνέπειες του υπερβάλλοντος βάρους και της παχυσαρκίας.

Η υποστήριξη των παιδιών που πάσχουν από παχυσαρκία ώστε να καταπολεμηθεί ο εθισμός τους σε υψηλά απολαυστικές τροφές και να αποφευχθεί η υποτροπή τους, αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας. Παράγοντες όπως το άγχος, η μοναξιά και η κατάθλιψη σε παιδιά, πρέπει να εντοπίζονται έγκαιρα, μιας και αυτά τα συναισθήματα αποτελούν την υποβόσκουσα αιτία της «κατανάλωσης φαγητού παρηγοριάς» και οδηγούν στον εθισμό.

Ενασχόληση με εξωσχολικές δραστηριότητες και ομαδικό παιχνίδι, είναι πολύ καλές εναλλακτικές έναντι της άφθονης διαθεσιμότητας φαγητού. Όπως επίσης, χόμπι ή δημιουργική ενασχόληση, για παιδιά που έχουν κάποιο φυσικό περιορισμό στο να ασκηθούν, λόγω του υπερβάλλοντος βάρους. Ταυτόχρονα, καλή θα ήταν και η απαγόρευση ή ο περιορισμός της οποιασδήποτε διαφημιστικής καμπάνιας επικροτεί την υπερφαγία, το εύκολο και γρήγορο φαγητό και τα τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, κορεσμένα λιπαρά και αλάτι.

Δυστυχώς στις μέρες μας, τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά είναι θύματα του υπερβολικού άγχους, της μοναξιάς και της κατάθλιψης σ’ ένα περιβάλλον όπου επικρατεί η αφθονία των αγαθών, του εύκολου, γρήγορου και εθιστικού φαγητού. Ο εθισμός στο φαγητό και η επακόλουθη αύξηση του βάρους ισοπεδώνει τις ζωές αυτών των παιδιών!

Αυτά τα παιδιά χρήζουν ιατρικής βοήθειας, γονεικής συμπαράστασης και κατανόησης και εκστρατειών που επιτέλους θα ξεφύγουν απ’ την θεωρία και θα προχωρήσουν στην πρακτική εφαρμογή για την επίλυση αυτού του προβλήματος!

Πηγή

«Τα γράμματα χορεύουν»

 Ένα παραμύθι για παιδιά 6-7 ετών που δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τους ρυθμούς του σχολείου αλλά και άλλων εξωσχολικών δραστηριοτήτων και συχνά απογοητεύονται με τον εαυτό τους.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος το πρώτο βιβλίο σχετικό με το θέμα της Δυσλεξίας, το οποίο απευθύνεται στα παιδιά.  
«Τα γράμματα χορεύουν» της Μαρίας Ρουσάκη (κοινωνιολόγος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων) η οποία διερεύνησε εις βάθος τη δυσλεξία για να μας χαρίσει ένα μήνυμα γεμάτο αισιοδοξία απαντά σε ερωτήσεις, στην εφημερίδα Καθημερινή...


Πώς αποφασίσατε να γράψετε ένα βιβλίο για παιδιά με αυτό το θέμα;
Ερευνώντας το θέμα, ανακάλυψα έκπληκτη πως δεν υπήρχε κανένα παιδικό βιβλίο στη χώρα μας για δυσλεξία. Μια μαθησιακή δυσκολία όπως η δυσλεξία, που αφορά κυρίως τα παιδιά, θα ήταν πολύ χρήσιμο να επεξηγηθεί μέσα από ένα παιδικό βιβλίο, όχι μόνο για δυσλεκτικά παιδιά, αλλά για όλα τα παιδιά που σίγουρα έχουν αντιληφθεί πως κάποιοι συμμαθητές τους δυσκολεύονται να συμμετέχουν στο μάθημα, αργούν στην ανάγνωση, κάνουν λάθη και πολλές φορές χλευάζονται γι’ αυτό.

Η δυσλεξία και οι μαθησιακές δυσκολίες έχουν μεγάλη έξαρση στην εποχή μας;Η δική μου άποψη είναι πως πάντα υπήρχαν άτομα με μαθησιακές δυσκολίες, απλώς βαφτίζονταν με όρους προσβλητικούς. Μέχρι πρόσφατα η δυσλεξία εθεωρείτο νευρολογική ασθένεια, ενώ τώρα κρίνεται πλέον σαν ευοίωνο χάρισμα. Δεν είναι τυχαίο πως τόσοι σπουδαίοι άνθρωποι ήταν δυσλεκτικοί, από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι μέχρι τον Αλμπερτ Αϊνστάιν. Η δυσλεξία έχει αποδειχθεί πως δεν θέτει εμπόδιο στην εξέλιξη του παιδιού, αν μάθει φυσικά να ζει με αυτό το «δώρο».

Ποιά είναι η ιστορία;
Ο μπαμπάς είχε υποσχεθεί στην Ελίζα να τη γράψει σε σχολή χορού. Μ' αυτή την υπόσχεση ξεκίνησε η Ελίζα το σχολείο. Εκεί όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Γιατί η Ελίζα έβλεπε τα πάντα διαφορετικά από τα άλλα παιδιά.


Το μήνυμα του βιβλίου σας…
«Τα γράμματα χορεύουν» γράφτηκε με πολλή αγάπη για την αγάπη. Η μικρή Ελίζα αγαπά τον χορό, αγαπά τον μπαμπά της, όμως δεν αγαπάει τα μαθήματά της. Ανακαλύπτει πως τα γράμματα μάλλον δεν είναι για εκείνην. Η δυσλεξία της γίνεται κατανοητή στην ίδια όταν τελικά συνδυάσει τη δυσκολία της προς τα γράμματα και τους αριθμούς με τη δυσκολία της στον χορό. Ετσι, για να μπορέσει να κάνει αυτό που αγαπάει, να χορεύει δηλαδή, πρέπει να αγαπήσει τα βιβλία. Το μήνυμα είναι απλό: η αγάπη και η προσπάθεια μπορούν να νικήσουν τη δυσλεξία.

Το ροχαλητό στα παιδιά

Ο Δρ. Αντώνιος Παπαβασιλείου, Χειρουργός - Ωτορινολαρυγγολόγος, εξηγεί στο Υγείαonline.gr, ποια είναι τα αίτια που δημιουργούν το ροχαλητό στα μικρά παιδιά και πως μπορεί να αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Το ροχαλητό στα παιδιά μπορεί κάποιες φορές να φαίνεται χαριτωμένο ή και αστείο, όμως όταν είναι συνεχές και επίμονο, μπορεί να είναι αιτία σοβαρών προβλημάτων όπως η νυκτερινή ενούρηση, οι μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο και οι διαταραχές συμπεριφοράς.
Στη πραγματικότητα μπορεί, μερικές φορές, σε κάποια παιδιά με ανώμαλο ύπνο και έντονο ροχαλητό, να διαγιγνώσκεται λανθασμένα ότι πάσχουν από σύνδρομο μειωμένης προσοχής και υπερδραστηριότητας, ενώ το μόνο που χρειάζονται είναι ένας καλός ύπνος.
Τι προκαλεί το ροχαλητό στα παιδιά;

Τρία πράγματα μπορούν να προκαλέσουν ροχαλητό στα παιδιά:

α. Ανατομικές ανωμαλίες που υπάρχουν από τη γέννηση του παιδιού, όπως ατρησία χοανών, μικρές γνάθοι ή στενός αεραγωγός στη περιοχή μύτης, φάρυγγος, στόματος και γλώσσας.

β. Η πιθανότητα τα νεύρα και οι μύες της περιοχής ρινο-στοματο-φάρυγγος να μην συνεργάζονται αρμονικά και συνεπώς να μην ανοίγουν επαρκώς τον αεραγωγό κατά την αναπνοή.

γ. Η πιο συχνή αιτία όμως είναι η υπερτροφία των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων.

Πόσο συχνό είναι το ροχαλητό στα παιδιά;
Είναι μια σχετικά συχνή πάθηση. Υπολογίζεται ότι το 12-13% των παιδιών ηλικίας 1-9 ετών ροχαλίζει σχεδόν καθημερινά ή το λιγότερο 3-4 βραδιές την εβδομάδα και το 2-3% από αυτά πάσχουν από υπνική άπνοια. Ο θόρυβος του ροχαλητού είναι τόσο έντονος που πάντα γίνεται αντιληπτός από τους γονείς. Ευκαιριακό, προσωρινό ροχαλητό μπορεί να παρουσιάσουν όλα τα παιδιά, μετά από κρυολογήματα, φλεγμονές ή αλλεργικές παθήσεις της μύτης και του στοματοφάρυγγα, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα.
 Γιατί οι γονείς θα πρέπει να ανησυχούν για το επίμονο ροχαλητό των παιδιών τους;

Οι γονείς θα πρέπει να ξέρουν ότι το επίμονο ροχαλητό και η ενδεχόμενη άπνοια διαταράσσουν τη ποιότητα του ύπνου και είναι συνδεδεμένα με άλλες κρυφές καταστάσεις που μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη του παιδιού και να οδηγήσουν σε προβλήματα συμπεριφοράς, καρδιάς και πνευμόνων.

Ποίοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για υπνική άπνοια στα παιδιά;

Η παχυσαρκία είναι κύριος προδιαθετικός παράγοντας. Μικρότερο ρόλο παίζουν η κληρονομικότητα, το σύνδρομο Down, διάφορες νευρομυικές παθήσεις και οι αλλεργικές καταστάσεις, λόγω του οιδήματος του βλεννογόνου του ρινοφάρυγγα που προκαλούν και της επακόλουθης υπερτροφίας των αδενοειδών εκβλαστήσεων. Τα ασθματικά επίσης παιδιά, όπως και εκείνα των οποίων οι γονείς καπνίζουν έχουν αυξημένες πιθανότητες νόσησης από υπνική άπνοια.
 Ποιες είναι οι συνέπειες της υπνικής άπνοιας στα παιδιά;
Τα παιδιά ξυπνούν κουρασμένα, έχουν αδυναμία συγκέντρωσης και μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο και πολλές φορές αντιδρούν στην έλλειψη κανονικού ύπνου με εκνευρισμούς και υπερδραστηριότητες. Κάποια απ’ αυτά παρουσιάζουν νυκτερινή ενούρηση και μπορεί να βλέπουν εφιάλτες στο διαταραγμένο ύπνο τους. Μελέτες σε παιδιά και πειραματικές εργασίες σε ζώα έχουν δείξει απώλειες νευρικών κυττάρων στους πάσχοντας από υπνική άπνοια, τάση παχυσαρκίας, διαταραχες ανάπτυξης του εγκεφάλου και προδιάθεση για υπέρταση στην ενήλικη ζωή τους.Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς τα παιδιά των οποίων ροχαλίζουν σταθερά και / η παρουσιάζουν διακοπές της αναπνοής η συχνές αφυπνίσεις στη διάρκεια του ύπνου τους;

Πρώτα να συνειδητοποιήσουν ότι το ροχαλητό δεν είναι κάτι το τελείως αθώο και ακίνδυνο. Και μετά αν το παιδί τους:
• Έχει ανήσυχο ύπνο

• Είναι κουρασμένο το πρωί

• Είναι υπερδραστήριο

• Έχει νυκτερινή ενούρηση

• Πρωινούς πονοκεφάλους

• Νυκτερινούς εφιάλτες και διακοπές της αναπνοής στον ύπνο

• Καθυστέρηση της ανάπτυξής

• Κακή ανάπτυξη ομιλίας

• Μαθησιακές δυσκολίες και διαταραχές συμπεριφοράς … επί πλέον του ότι ροχαλίζουν…

Τότε είναι απαραίτητο να ζητήσουν ιατρική βοήθεια.

Ορολογία: Θεραπευτική ιππασία και ιπποθεραπεία





 Τι είναι η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ και τι η ΙΠΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑ?