Oι γονείς ξετρελαίνονται με τέτοιες σκηνές: το δάχτυλο του μπαμπά αγγίζει απαλά την παλάμη, η οποία δεν είναι μεγαλύτερη από ένα κέρμα των δύο ευρώ. Το μικροσκοπικό χεράκι κλείνει αμέσως και το δάχτυλο του μπαμπά περιβάλλεται από τα υγρά και απαλά δαχτυλάκια του ούτε δύο εβδομάδων μωρού του. Τόσο δυνατά, σαν να ήθελε να του πει: «Δεν θέλω να φύγεις ποτέ!».
Οι γονείς δεν μπορούν παρά να χαμογελάσουν ευτυχισμένοι. Διότι δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο για τους νέους γονείς από το να παρατηρούν το πώς αντιδρά απέναντί τους το νεογέννητο μωράκι τους.
Δεν πρόκειται για μία συνειδητή αντίδραση, όταν ένα νεογέννητο κλείνει το χεράκι του μετά από ένα τέτοιο άγγιγμα. Αντιθέτως, πρόκειται για ένα αντανακλαστικό: μία κίνηση, η οποία εκτελείται από το σώμα εντελώς αυτόματα.