19 Φεβ 2013

Γονείς αντιμέτωποι με τη "διάγνωση"...

“Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έκλαψα τόσο. Κάποια στιγμή μετάνιωσα για το ότι είχε γεννηθεί. Δεν θα είναι σε θέση να τρέξει ή να παίξει. Έχει περιοριστεί πριν καν αρχίσει να ζει..” “Μας ειπώθηκε ότι θα ήταν αδέξιος στις κινήσεις του. Ήταν το τέλειο μικρό μου αγοράκι, και τώρα αυτό δεν θα μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Νιώθω σαν κάτι να μου έχουν αρπάξει βίαια..”
“Δεν μπορεί να περπατήσει, δεν μπορεί να…, δεν μπορεί να…, αλλά πείτε μου σας παρακαλώ τι μπορεί να κάνει..;” “’Νιώθεις ότι χάνεις κάτι που νόμιζες ότι είχες. Αυτό επηρεάζει ολόκληρη την οικογένεια, όλο το μέλλον σου, το πώς αισθάνεσαι για το καθετί..”