31 Ιουλ 2011

Ο κόσμος χρειάζεται όλων των ειδών τα μυαλά

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία - όπως όλες στο TED - σχετικά με τον αυτισμό, από την Temple Grandin.

Η Τεμπλ Γκράντιν, η οποία διαγνώστηκε με αυτισμό στα παιδικά της χρόνια, μιλά για το πώς λειτουργεί το μυαλό της και μοιράζεται μαζί μας την ικανότητά της να "σκέφτεται με εικόνες", κάτι που τη βοηθά στην επίλυση προβλημάτων, στα οποία οι νευροτυπικοί εγκέφαλοι πιθανώς να αποτύχουν. Τονίζει ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από ανθρώπους που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού: σκέφτονται με εικόνες, με μοτίβα, με λέξεις και με όλους τους τρόπους που ένα έξυπνο "σπασικλάκι" μπορεί.


 Tip: Στο site του TED μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία σε συνάρτηση με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο και να κάνετε κλικ στο σημείο του κειμένου όπου θέλετε να μεταβείτε στο βίντεο! (Ενεργοποιήστε αυτή τη δυνατότητα από την επιλογή Interactive Transcript επιλέγοντας Greek για την ελληνική απομαγνητοφώνηση της ομιλίας)

29 Ιουλ 2011

Ορολογία: Διάκριση εικόνας-φόντου





Τι είναι η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ-ΦΟΝΤΟΥ?


Πότε ένα παιδί μπορεί να χρειάζεται την εργοθεραπεία?






Σύμφωνα με τον ΑΟΤΑ, παιδιά με τα παρακάτω ιατρικά προβλήματα μπορούν να επωφεληθούν από την εργοθεραπεία:

  
  •     Τραυματισμοί γέννησης ή γενετικές ανωμαλίες
  •     Διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας
  •     Τραυματικές βλάβες (στον εγκέφαλο ή τον νωτιαίο μυελό)
  •      Μαθησιακές δυσκολίες
  •      Αυτισμός/ διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές
  •       Νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα
  •       Ψυχικής υγείας ή προβλήματα συμπεριφοράς
  •        Σπασμένα οστά ή άλλες ορθοπεδικές κακώσεις
  •       Αναπτυξιακή καθυστέρηση
  •       Μετεγχειριτικές συνθήκες
  •        Εγκαύματα
  •        Δισχιδής ράχη
  •        Τραυματικός ακρωτηριασμός
  •        Καρκίνος
  •        Σοβαρούς τραυματισμούς στα χέρια
  •        Σκλήρυνση κατα πλάκας, εγκεφαλική παράλυση, και άλλες χρόνιες παθήσεις

Ο Εργοθεραπευτής μπορεί:
  • να βοηθήσει παιδιά να εργαστούν στις δεξιότητες λεπτής κινητικότητας, έτσι ώστε να πιάνουν και να αφήνουν τα παιχνίδια, και να αναπτύξουν λειτουργικές γραφοκινητικές δεξιότητες 
  •  να ενισχύσει τον οπτικοκινητικό συντονισμό για να βελτιώσει τις δεξιότητες παιχνιδιού (ένα παιδί να μπορεί να χτυπήσει έναν στόχο, να χτυπήσει μια μπάλα, να αντιγράψει από έναν πίνακα)
  • να βοηθάει παιδιά με σοβαρή αναπτυξιακή καθυστέρηση να μάθουν βασικές δεξιότητες (όπως να κάνουν μπάνιο, να ντύνονται, να βουρτσίζουν τα δόντια τους, να τρώνε μόνα τους)
  •  να βοηθάει παιδιά με διαταραχές στην συμπεριφορά, να μάθουν τεχνικές διαχείρισης του θυμού (δηλαδή, αντί να χτυπήσουν τους άλλους, να χρησιμοποιούν θετικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν τον θυμό, όπως να γράφουν για τα συναισθήματα ή να συμμετέχουν σε φυσικές δραστηριότητες)
  •  να εκπαιδεύσει  παιδιά με κινητικές διαταραχές, στις απαραίτητες δεξιότητες συντονισμού που χρειάζονται  για να τρώνε μόνα τους, να χρησιμοποιούν έναν υπολογιστή, ή να αυξάνουν την ταχύτητα και το ευανάγνωστο της γραφής τους
  •  να αξιολογεί τις ανάγκες ενός παιδιού για την χρήση εξιδεικευμένου εξοπλισμού, όπως η αναπηρική καρέκλα, οι νάρθηκες, ο εξοπλισμός μπάνιου, οι τεχνικές ένδυσης ή τα βοηθήματα επικοινωνίας
  • να δουλεύει με παιδιά που έχουν διάσπαση της προσοχής και αισθητηριακά θέματα,  για να βελτιώσουν την συγκέντρωση και τις κοινωνικές τους δεξιότητες

Τρίλιζα (Tic-Tac-Toe)

Για συσκευές Android
 Η ηλεκτρονική έκδοση της γνωστής σε όλους τρίλιζας. Με δύο επίπεδα δυσκολίας, σε ταμπλό 3x3 ή 4x4. Η συγκεκριμένη έκδοση του παιχνιδιού ξεχωρίζει για τα ευχάριστα γραφικά της και την ταχύτητά της. Είναι κατάλληλη για αγόρια και κορίτσια άνω των 6 ετών.

Fluffy

Για συσκευές Android
To Fluffy είναι ένα παιχνίδι ζωγραφικής για παιδιά. Είναι κατάλληλο για παιδιά άνω των 4 ετών. Ως παιχνίδι, δίνει τη δυνατότητα να επιλέξει ο χρήστης μεταξύ 12 χρωμάτων και 5 διαστάσεων πάχους για το μολύβι. Μέχρι εδώ, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ωστόσο, μόλις τελειώσεις το σκίτσο, με το πάτημα ενός κουμπιού το σκίτσο σου αρχίζει να κινείται. Αυτό είναι που ξαφνιάζει κι ενθουσιάζει τα παιδιά και τα κάνει να "κολλήσουν" με το συγκεκριμένο παιχνίδι.

28 Ιουλ 2011

Ανάκληση Fisher-Price

Το καρότσι με ενσφηνώματα που βλέπετε στη φωτογραφία  ανακλήθηκε στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Ανήκει στη σειρά "Τα Μικρά Ανθρωπάκια". ο λόγος της ανάκλησης είναι ο κίνδυνος τραυματισμού των παιδιών λόγω της σκληρής ενίσχυσης που περιέχεται στην κίτρινη λαβή και μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό εάν το παιδί πέσει πάνω σε αυτή.
Εάν έχετε αγοράσει αυτό το παιχνίδι, απευθυνθείτε στην εταιρεία προκειμένου να σας στείλει τα ανταλλακτικά για την επισκευή του. Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί επτά τραυματισμοί παιδιών, στους πέντε από τους οποίους χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση.

Επιστολή μητέρας παιδιών με αυτισμό στον Υπουργό Υγείας

Image: www.llcentre.com
Σήμερα διαβάσαμε για την επιστολή μιας μητέρας δύο παιδιών με αυτισμό προς τον Υπουργό Υγείας κ. Λοβέρδο.

Η Γεωργία Τσούμπα είναι μητέρα διδύμων αυτιστικών παιδιών, ενώ τελευταία έχασε το σύζυγό της από καρκίνο. Εδώ και 20 χρόνια δίνει έναν τιτάνιο αγώνα για να παιδιά της, καθώς δεν υπάρχουν δημόσιες δομές και υπηρεσίες που να υποστηρίζουν τους γονείς που μεγαλώνουν ανάπηρα παιδιά.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής:
«Είκοσι χρόνια τώρα, μόνη μου τα περισσότερα από αυτά, προσπαθούσα να κατακτώ τους τρόπους και τα μέσα για να μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά μου. Προσπαθούσα και προσπαθώ να βρω ποια δημόσια δομή είναι κατάλληλη για την ξεχωριστή περίπτωση του καθενός από τα δύο μου παιδιά. Γιατί μπορεί τα παιδιά μου να είναι δίδυμα με αυτισμό, αλλά ο Άγγελος έχει βαρύ αυτισμό και νοητική υστέρηση, ενώ ο Νίκος έχει αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (σύνδρομο Asperger). Δημόσιες δομές και υπηρεσίες δεν υπήρχαν, ούτε υπάρχουν για να υποστηρίζουν το νέο ζευγάρι, τη μητέρα που μεγαλώνει ανάπηρα παιδιά.

Αναζητούσα και αναζητώ μόνη μου τις λύσεις με τη βοήθεια φίλων. Προσπαθούσα να εκπαιδευτώ η ίδια και ταυτόχρονα πλήρωνα, όπως και ο πατέρας των παιδιών, τεράστια ποσά από την τσέπη μας για τις ανάγκες εκπαίδευσης, θεραπείας και αποκατάστασης των παιδιών μας. Το σπίτι μου είχε μετατραπεί τα απογεύματα σε ένα μικρό εκπαιδευτικό κέντρο. Το 2000 το υπουργείο ανακοίνωσε την παράλληλη στήριξη, δηλαδή στην περίπτωση παιδιού με μαθησιακή δυσκολία – αναπηρία να διορίζεται ειδικός εκπαιδευτικός για να στηρίζει το παιδί μέσα στο κοινό σχολείο. Έκανα αίτηση και εγώ για την παράλληλη στήριξη του Νίκου. Ο Νίκος τέλειωσε το Δημοτικό, τέλειωσε το Γυμνάσιο και παράλληλη στήριξη δεν έλαβε!!! Για τον Άγγελο, αφού περιπλανήθηκα από κέντρο σε κέντρο, σε δημόσια και ιδιωτικά, τελικά κατέληξε πριν από χρόνια να πάει σε ένα κέντρο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εμφανιζόταν ως ειδικό για τον αυτισμό, που όμως εγώ και ο πρώην σύζυγός μου, καθώς και το ασφαλιστικό ταμείο πληρώναμε.

Όμως όχι μόνο δε στηρίχθηκε το παιδί μας εκεί, αλλά με ευθύνη του κέντρου υποτροπίασε – πισωγύρισε όπως λέμε – και προσπάθειες χρόνων για τη στήριξη και την εξέλιξη του παιδιού μου πήγαν ουσιαστικά χαμένες. Γι’ αυτήν την κατάσταση απευθύνθηκα τότε με κλειστό γράμμα στον υπουργό εκείνης της εποχής. Όχι μόνο δεν πήρα απάντηση, όχι μόνο δεν αναζητήθηκαν ευθύνες για το πώς δουλεύουν αυτά τα κέντρα, αλλά και καμία στήριξη δεν είχα όταν αναγκάστηκα να πάρω τον Άγγελο από αυτό το κέντρο και να τον έχω στο σπίτι.

Αποτέλεσμα αυτού του επεισοδίου ήταν να ξεκινήσουν επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες χειροτέρεψαν την κατάστασή του και ταυτόχρονα να εμφανίζει συχνά επιθετικές κρίσεις. Αυτή τη δύσκολη περίοδο την αντιμετώπισα, όπως μπορούσα καλύτερα, με τον νέο σύζυγό μου, ο οποίος δυστυχώς εδώ και έξι μήνες έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Η απότομη αλλαγή περιβάλλοντος στο σπίτι έφερε σε πολλή δύσκολη θέση τα δύο μου παιδιά και εμένα την ίδια βέβαια, πολύ δε περισσότερο τον Άγγελο, ο οποίος άρχισε να εμφανίζει πολύ περισσότερες και επικίνδυνες κρίσεις επιθετικότητας. Όλοι οι ειδικοί και εμείς που μεγαλώνουμε αυτιστικά παιδιά ξέρουμε ότι η απότομη αλλαγή περιβάλλοντος, όπως ήταν η «εξαφάνιση» από το σπίτι του συζύγου μου, επιτείνει τις ανασφάλειες και το άγχος, αφού μην κατανοώντας το αμετάκλητο του θανάτου, συνεχίζουν να αναζητούν το αγαπημένο τους πρόσωπο.

Αυτό το διάστημα μετά 22 χρόνια που μεγαλώνω τα παιδιά μου, αναγκάστηκα να δεχτώ για πρώτη φορά να μεταφερθεί ο Άγγελος σε νοσοκομείο, όταν παρουσίασε σοβαρή και επικίνδυνη επιθετική κρίση. Τότε, ο βιολογικός πατέρας του και εγώ ζήσαμε στην πράξη αυτά που ξέραμε θεωρητικά, αλλά και αυτά που παλεύαμε, δηλαδή τα τεράστια προβλήματα και τα αδιέξοδα που βιώνουν οι οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά σαν τον Άγγελο. Την ανυπαρξία δηλαδή εξειδικευμένου δημόσιου κέντρου για την αντιμετώπιση αυτιστικών ατόμων σε κρίση.

Μετά τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις επιθετικότητας αναγκάστηκα να συζητήσω για πρώτη φορά λύση που μου πρότειναν χρόνια τώρα συγγενείς και φίλοι και εγώ αρνιόμουν, δηλαδή το να ενταχθεί ο Άγγελος σε μια κλειστή δομή. Κατάλαβα ότι για το καλό του ίδιου του Άγγελου και του άλλου μου γιου, του Νίκου, το δικό μου αλλά και του πατέρα του, η λύση ήταν και είναι πράγματι ο Άγγελος να ενταχθεί σε μια κλειστή εξειδικευμένη δομή… Μέσω του συνδικαλιστικού μας οργάνου και μέσω φίλων ενημερώθηκε η ηγεσία του υπουργείου για το πρόβλημα και εσείς ο ίδιος προσωπικά, χωρίς να υπάρξει απάντηση και λύση στο πρόβλημα.


Αναγκαστήκαμε να πάμε τον Άγγελο δύο φορές στο νοσοκομείο μετά από κρίση και μας τον επιστρέψανε. Αναγκαστήκαμε, ως προσωρινή λύση, ύστερα από μια μεγάλη και επικίνδυνη κρίση, να ζητήσουμε εισαγγελική εντολή για να νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική του ΨΝΑ που εφημέρευε. Από τότε (18/5/2011) είμαστε αναγκασμένοι, εγώ και ο πατέρας του, να βρισκόμαστε εναλλάξ δίπλα στον Άγγελο από το πρωί μέχρι το βράδυ γιατί δεν υπάρχει καμία υποδομή ούτε η εξειδικευμένη στελέχωση και η επάρκεια προσωπικού για να μπορεί να εξασφαλίζεται η ασφαλής νοσηλεία και αξιοπρεπής διαβίωση του Άγγελου στη συγκεκριμένη κλινική.

Ταυτόχρονα, εμείς και οι φίλοι μας έχουμε προβεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια για να μεταφερθεί ο Άγγελος σε μια εξειδικευμένη δομή για το πρόβλημά του. Έχουμε πάρει άπειρα τηλέφωνα, έχουμε επισκεφτεί μια σειρά κέντρα ξανά και ξανά, έχουμε κάνει αιτήσεις, ενώ η ηγεσία του υπουργείου και η διοίκηση του ΨΝΑ, που είναι ενήμερες, δεν έχουν δώσει καμία λύση ως τώρα. Είμαστε εργαζόμενοι και εγώ και ο πατέρας των παιδιών δουλεύουμε χρόνια, και τίμια βγάζουμε το ψωμί μας.

Έχουμε κάθε δικαίωμα να απαιτούμε από το κράτος, που εμφανίζεται ως “δικό μας”, αλλά ζητάει μόνο από μας τους εργαζόμενους να κάνουμε θυσίες, να πάρει τα αναγκαία μέτρα ούτως ώστε τώρα ο Άγγελος να μεταφερθεί σε δομή ανάλογη με την περίπτωσή του. Αυτό το δικαίωμα έχουν και τα άλλα παιδιά, που βιώνουν τα ίδια προβλήματα με τον Άγγελο και οι γονείς τους που έχουν την ίδια αγωνία και απελπισία για να δοθεί μια λύση.

Είκοσι χρόνια δώσαμε τιτάνιο αγώνα εγώ, ο πατέρας των παιδιών, αλλά και ο σύζυγός μου που πρόωρα έχασα, για να μη χρειαστεί τέτοια δομή, όμως τώρα για το καλό όλων, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος και για τα άλλα παιδιά πρέπει να δώσετε τώρα μόνιμη λύση. Υπάρχουν τμήματα σε δομές που είναι κλειστά, ενώ έχουν δοθεί τεράστια ποσά από το κράτος για την κατασκευή τους ή άλλες να υπολειτουργούν ή τα τμήματα να μην είναι καλυμμένα επειδή ζητούν από τους γονείς να πληρώσουν τεράστια ποσά και για την εισαγωγή και για κάθε μήνα παραμονής. Τα στοιχεία τα έχουμε καταθέσει επανειλημμένα στο υπουργείο σας, οφείλατε να πάρετε μέτρα. Δεν το κάνατε, ενώ εμείς εκατοντάδες οικογένειες οδηγούμαστε στην απόγνωση.

Όμως, σας λέμε ότι τη δύναμη που αποκτήσαμε για να κρατηθούμε όρθιοι όλα αυτά τα χρόνια για να στηρίξουμε τα παιδιά μας, θα τη μετατρέψουμε σε απόφαση για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά τους και το δίκιο των οικογενειών μας. Αυτά που δε θέλετε να κάνετε για μας, γιατί έχετε άλλες επιλογές και προτεραιότητες, θα τα διεκδικήσουμε μέχρι τέλους, γιατί τα δικαιούμαστε»!

Γονείς & παιδιά με ειδικές ικανότητες

Η γέννηση ενός παιδιού, εκτός από μεγάλη χαρά, προκαλεί και αναστάτωση στην οικογένεια, καθώς ανατρέπει τις υπάρχουσες ισορροπίες. Όταν το παιδί που γεννιέται έχει κάποια ιδιαιτερότητα, πολλές φορές οι γονείς βιώνουν διάφορα συναισθήματα (λύπη, απογοήτευση, θυμός, ενοχές) μέχρι να μπορέσουν να δουν την κατάσταση πιο θετικά.
Ακόμη, ωστόσο, κι όταν ξεπεράσουν αυτές τις συναισθηματικές αντιδράσεις, οι γονείς δεν γνωρίζουν πολλές φορές τι μπορούν να κάνουν προκειμένου να βοηθήσουν το παιδί τους να αναπτύξει όσο το δυνατόν περισσότερο τις ικανότητές του.

Γονείς υποχωρητικοί, γονείς απαιτητικοί
Οι γονείς δυσκολεύονται να καταλάβουν πόσα μπορούν να απαιτήσουν από το παιδί τους. Έτσι, αρκετές φορές βλέπουμε να γίνονται αποδεκτές συμπεριφορές οι οποίες σε κάποιο άλλο παιδί θα περιορίζονταν ως μη αποδεκτές και οι γονείς να υποχωρούν προκειμένου να μην έλθουν σε αντιπαράθεση με το παιδί. Ωστόσο, η υιοθέτηση της τακτικής αυτής οδηγεί στο να μην μάθει το παιδί να ακολουθεί κανόνες, να υποφέρει η υπόλοιπη οικογένεια και το κυριότερο να μην εξελίσσεται σωστά το παιδί. Από την άλλη, υπάρχουν γονείς που έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από το παιδί, πιέζοντάς το και δημιουργώντας μια πηγή έντασης που μπορεί να καταλήξει σε επιθετικότητα, νευρικότητα ή υπερκινητικότητα.
Οι γονείς δεν χρειάζεται να δέχονται κάθε ανεπιθύμητη συμπεριφορά του παιδιού. Μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση στο σπίτι, με την καθοδήγηση φυσικά των ειδικών, που μπορούν να τους μάθουν τρόπους ώστε να λύνουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κάθε μέρα. Έτσι, σιγά-σιγά, ο γονιός μαθαίνει τον τρόπο να λύνει μελλοντικά προβλήματα, αποκτά αυτοπεποίθηση και νιώθει ότι, εκτός από την αγάπη που προσφέρει στο παιδί του, μπορεί και να το βοηθήσει να πιστέψει στον εαυτό του και να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ικανότητές του.
Επικοινωνία και κατανόηση

Τα προβλήματα συμπεριφοράς του παιδιού σε πολλές περιπτώσεις οφείλονται στη δυσκολία επικοινωνίας του με το περιβάλλον. Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να αποκτήσει κάποιο τρόπο να εκφράζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες του, καθώς πολλές φορές η αιτία μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς είναι ότι το παιδί δεν μπορεί να εκφραστεί.

Οι γονείς ενός παιδιού με ιδιαιτερότητα δυσκολεύονται πολλές φορές να κατανοήσουν τις ανάγκες του παιδιού τους και πολλές φορές έρχονται σε δύσκολη θέση, γιατί το παιδί αντιδρά έντονα. Σε περίπτωση, δε, που το περιβάλλον (παππούδες, γιαγιάδες, αλλά και φίλοι και γείτονες) δεν δείχνει κατανόηση και δεν υπάρχει ένα κοινωνικό στήριγμα, η ισορροπία στην οικογένεια είναι δύσκολο να αποκατασταθεί.

Οι γονείς χρειάζονται πολλή υποστήριξη, αλλά και συστηματική και πρακτική εκπαίδευση, όσον αφορά στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Χρειάζονται άτομα που θα τους στηρίζουν στην προσπάθειά τους, θα συζητούν μαζί τους και θα βοηθούν προτείνοντάς τους ιδέες που δεν είχαν σκεφτεί. Πολλές φορές οι γονείς εγκλωβίζονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και έχουν ανάγκη να μάθουν τρόπους που θα τους οδηγήσουν σε βελτίωση. Το ενθαρρυντικό είναι ότι υπάρχουν τρόποι για να επιφέρουν αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού τους και να του προσφέρουν τη δυνατότητα για καλύτερη εξέλιξη.

Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους, μαθαίνοντάς του για παράδειγμα να φοράει το μπουφάν του, να τρώει μόνο του, ή να παίζει με διάφορα παιχνίδια. Καθώς απασχολούνται πολλές ώρες με το παιδί τους, μπορούν να εκμεταλλευθούν αυτόν το χρόνο όσο το δυνατόν πιο εποικοδομητικά για το παιδί, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αισθάνεται υπερήφανο για την πρόοδό του. Τις περισσότερες φορές, όταν οι γονείς καταφέρουν να αλλάξουν κάτι στη συμπεριφορά του παιδιού τους, έστω κι αν είναι κάτι μικρό, ενθαρρύνονται και αντιλαμβάνονται ότι έχουν τη δυνατότητα να το επηρεάζουν.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά

Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες μπορεί να έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες, αλλά ούτως ή άλλως όλα τα παιδιά διαφέρουν μεταξύ τους. Αυτό που πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας είναι ότι είναι και αυτά παιδιά όπως όλα τα άλλα και εκτός από την ιδιαίτερη βοήθεια που χρειάζονται, έχουν επίσης κοινές ανάγκες με τα υπόλοιπα παιδιά. Χρειάζονται αγάπη, προστασία, ασφάλεια, τους αρέσει να έχουν φίλους, να παίζουν και να μαθαίνουν καινούργια πράγματα. Θα πρέπει, λοιπόν, να τους συμπεριφερόμαστε όπως στα υπόλοιπα παιδιά και απλά όταν χρειάζονται επιπλέον βοήθεια να τα βοηθάμε όπως θα βοηθούσαμε κάποιο φίλο μας που έχει ανάγκη. Να θυμάστε ότι:
Η αποδοχή του παιδιού από τα μέλη της οικογένειάς του και ιδιαίτερα από τους γονείς του επηρεάζει και συχνά καθορίζει τη μετέπειτα πορεία του και την ενσωμάτωσή του στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι πολύ σημαντικό να καλλιεργούνται οι δυνατότητες του παιδιού, ανεξάρτητα από τη φυσική, σωματική και ψυχική του κατάσταση.
Όσα περισσότερα γνωρίζει και αντιλαμβάνεται ο γονέας για την κατάσταση, τις ανάγκες και τις δυνατότητες του παιδιού του τόσο περισσότερα μπορεί να του προσφέρει και τόσο καλύτερα μπορεί να επιλέξει τις δραστηριότητες που θα βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει ουσιαστικές δεξιότητες.
Η συμμετοχή του παιδιού σε καθημερινές δραστηριότητες του προσφέρει τη δυνατότητα να αποκτήσει εμπειρίες, αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία.
Οι γονείς θα πρέπει να έχουν υπομονή, να ενθαρρύνουν το παιδί και να συμμετέχουν μαζί του σε διάφορες δραστηριότητες, βοηθώντας το και υποστηρίζοντάς το όπου χρειάζεται, ώστε να μην απογοητευτεί και τα παρατήσει.
Το παιχνίδι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για όλα τα παιδιά. Οι γονείς θα πρέπει να προσέξουν ποια είναι τα παιχνίδια που αρέσουν στο παιδί και το κάνουν να περνάει καλά, καθώς μέσα από το παιχνίδι και τη συνύπαρξη με άλλους, το παιδί γνωρίζει το περιβάλλον του, αποκτά εμπειρίες, μαθαίνει να συνεργάζεται και κοινωνικοποιείται.

Η πρώτη παιδική ηλικία, η πιο κρίσιμη περίοδος στην εξέλιξη κάθε παιδιού, καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες, που εξαρτάται από την ποιότητα, την ποσότητα και το εύρος των ερεθισμάτων που δέχονται τα παιδιά κατά την περίοδο αυτή. Έτσι, η πρώιμη υποστηρικτική παρέμβαση στα παιδιά με ειδικές ανάγκες μπορεί να οδηγήσει σε εκπληκτικά αποτελέσματα.
Συμβουλές για τους γονείς Οι γονείς χρειάζονται υποστήριξη ώστε να μάθουν να σκέφτονται θετικά, ενθαρρύνοντας το παιδί τους. Θα πρέπει να μάθουν να εκτιμούν τις αλλαγές και την πρόοδο του παιδιού, όσο μικρές κι αν είναι, να κατανοούν τις προθέσεις του και να ρυθμίζουν τις απαιτήσεις τους ανάλογα με τις δυνατότητές του. Τα αποτελέσματα θα τους δικαιώσουν.
Προσέξτε τη συμπεριφορά του παιδιού σας σε διάφορες καταστάσεις. Έτσι, θα μπορέσετε να κατανοήσετε καλύτερα τα συναισθήματα, τις ικανότητες και τις αδυναμίες του.
Αναζητήστε την αιτία σε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζετε με τη συμπεριφορά του παιδιού. Να θυμάστε ότι δεν προσπαθεί να σας εκνευρίσει, αλλά να εκφράσει κάποια ανάγκη του.
Ενισχύετε σε κάθε ευκαιρία τη θετική συμπεριφορά και την πρόοδο του παιδιού, επιβραβεύοντάς το.
Προσπαθήστε να εντάξετε το παιδί σε ομαδικές δραστηριότητες, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις δυνατότητές του.
Αντιμετωπίζετε το παιδί με ηρεμία και υπομονή. Η έλλειψη προγράμματος και η ένταση στο σπίτι οδηγούν συχνά σε προβληματική συμπεριφορά του παιδιού.
Δώστε έμφαση σε αυτά που μπορεί να μάθει το παιδί και όχι σε αυτά που δεν μπορεί. Ο θετικός τρόπος σκέψης καλλιεργεί την αυτοπεποίθηση.
Εφόσον εντοπίσετε τις συνθήκες στις οποίες δημιουργείται μία ανεπιθύμητη συμπεριφορά και τις συνέπειές της, είναι πιο εύκολο να την αλλάξετε είτε μεταβάλλοντας τις συνθήκες ώστε να αποφύγετε να την προκαλέσετε είτε επιβραβεύοντας την αποδεκτή συμπεριφορά και αποδοκιμάζοντας την ανεπιθύμητη.
Συζητήστε με το παιδί για τις δυσκολίες που συναντά, δίνοντάς του να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεται.
Εάν υπάρχουν και άλλα υγιή παιδιά στην οικογένεια, μην τα παραμελείτε. Αφιερώνετε τους χρόνο, μην τα φορτώνετε με υπευθυνότητες που υπερβαίνουν την ηλικία τους, συζητάτε σχετικά με τα συναισθήματά τους και προσπαθήστε να τα βοηθήσετε, δώστε τους πληροφορίες για την κατάσταση και απαντήστε στις ερωτήσεις τους με απλό και κατανοητό τρόπο.
Καταγράψτε τυχόν απορίες και ερωτήσεις που έχετε, καθώς και παραδείγματα συμπεριφοράς του παιδιού και συζητήστε τα με το γιατρό κατά τη διάρκεια της επίσκεψης. 

Μικρόπολις 2011

18.000 «ευχαριστώ», ένα για τον κάθε μικρό και μεγάλο επισκέπτη της Μικρόπολις 2010 γιατί… κι εμείς περάσαμε θαύμα!
Πρώτη στο είδος της, η Μικρόπολις ένωσε τους γνωστότερους και πιο αγαπημένους φορείς για χάρη των παιδιών!  Από τις 23 έως και τις 26 Σεπτεμβρίου, 18.000 «Μικροπολίτες» αλλά και δάσκαλοι, γονείς και συνοδοί ενημερώθηκαν και ευαισθητοποιήθηκαν παίζοντας με την καρδιά τους!

Μέσα από παιχνίδια δημιουργίας και γνώσης οι Μικροπολίτες διεκδίκησαν κι εκφράστηκαν, λειτούργησαν σε ομάδες, πήραν αποφάσεις και απέκτησαν εμπειρίες σε 8 συναρπαστικές Γειτονιές: Υγιεινή διατροφή, Αθλητισμός, Οδική ασφάλεια, Περιβάλλον,  Ανθρώπινα Δικαιώματα,  Τεχνολογία,  Υπεύθυνη Υιοθεσία Σκύλου και Δημιουργικότητα!
Συνολικά, στη Μικρόπολις 2010 τις δυνάμεις τους ένωσαν 19 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Σύλλογοι, 2 Δημοτικοί και 2 ιδιωτικοί φορείς υλοποιώντας πρωτότυπες εκπαιδευτικές δράσεις σε 30 stages!
Γνώση!  Ψυχαγωγία! Δράση! Συμμετοχή!  Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση! Και πολύ παιχνίδι!   Αυτή είναι η Μικρόπολις! Μια πόλη θαύμα για τους αυριανούς ενεργούς πολίτες.

Λίγα λόγια για τη Μικρόπολις
Λειτουργώντας ως «ομπρέλα» για φορείς με συνεχές και αποδεδειγμένο έργο, η Μικρόπολις φέρνει τα παιδιά σε άμεση επαφή με όλους εκείνους τους «μεγάλους» που κάνουν τη διαφορά: ερευνητικές ομάδες, μη κυβερνητικές οργανώσεις, ινστιτούτα, μουσεία  και πρωτοβουλίες ιδιωτικές και της κοινωνίας των πολιτών.
Τα καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα της Μικρόπολις χωρίζονται σε θεματικές ενότητες, τις «Γειτονιές» και δίνουν σε μαθητές Δημοτικού και παιδιά την ευκαιρία να μάθουν μέσα απ΄το παιχνίδι τί σημαίνει στην πράξη «ενεργός πολίτης».
Συνδυάζοντας την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση,  τη ψυχαγωγία, τον εθελοντισμό και την εταιρική κοινωνική ευθύνη, η Μικρόπολις πρωτοπορεί προσφέροντας στους «Μικροπολίτες» ένα προσεγμένο μπουκέτο διαδραστικών εμπειριών σε θέματα ποιότητας ζωής.
Υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, η Μικρόπολις είναι μια πραγματικά ξεχωριστή εκπαιδευτική  διοργάνωση, αποκλειστικά αφιερωμένη στους πολίτες του αύριο!
Η Μικρόπολις 2010 πραγματοποιήθηκε στην Τεχνόπολις στο Γκάζι αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις! 
Τα λέμε και πάλι στη Μικρόπολις 2011 με ακόμα περισσότερες εκπλήξεις και δράση! Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.
 

Ποιός είναι καλός γονιός;


Το να είσαι γονιός δεν διδάσκεται, τί πρέπει όμως να έχεις για να είσαι ένας πραγματικά καλός γονιός; Να αγαπάς; Να νοιάζεσαι; Να φροντίζεις; 
Ο Ν. Σιδέρης στο βιβλίο του " Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολογο. Γονείς θέλουν!", περιγράφει τις αρετές που θα πρέπει να έχει ο γονέας.


Οι 4 αρετές του γονιού είναι:
  • Αυθεντικότητα, να είσαι δηλαδή αυτό που είσαι, χωρίς να φοβάσαι που είσαι γονιός. Να το αναγνωρίζεις, να το αποδέχεσαι, να το τιμάς και να το αξιοποιείς για καλό δικό σου και των άλλων.
  • Ευρύτητα, σημαίνει ότι εκείνος που βρίσκεται στη θέση του γονιού δεν χάνει την αίσθηση της συνολικής εικόνας της ύπαρξής του. Ότι έχει σαφή αντίληψη του ότι δεν είναι μόνο γονιός, αλλά και τόσα άλλα.
  • Ενσυναίσθηση, σημαίνει να μπορείς να αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση του άλλου (τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις πράξεις του). Κάποιες στιγμές καλείται να αφήσει να εκφραστεί και να ενεργήσει το παιδί που και αυτός κρύβει μέσα του.
  • Επίγνωση, ότι ο γονιός ακόμη και όταν γίνεται παιδί, δεν έχει την πολυτέλεια να ξεχαστεί τόσο που να γίνει κι εκείνος παιδί.

Προληπτική ανάκληση μπουκαλιών παιδικής διατροφής

Ο Ε.Φ.Ε.Τ., στο πλαίσιο επίσημου ελέγχου στα Υλικά σε επαφή με τρόφιμα, εντόπισε μπουκάλια βρεφικής διατροφής, για τα οποία δεν υπήρχε η απαραίτητη συνοδευτική τεκμηρίωση για την ασφάλεια χρήσης τους, σύμφωνα με την κείμενη κοινοτική και εθνική νομοθεσία.
Τα προϊόντα αυτά διακινήθηκαν από την επιχείρηση JUMBO Α.Ε. και συγκεκριμένα πρόκειται για τους εξής εννέα (9) κωδικούς:

1) Μπιμπερό "NATUR" 8oz/250ml, (6months - 3 years), NT-8C2B, από Ταϊλάνδη
2) Μπιμπερό JUMBO BEBE, Gripper Bottle, 4oz/120ml, GR-170-222, από Ταϊλάνδη
3) Μπιμπερό "NATUR" 8oz/250ml, (6months - 3 years), NT-8C2B-100, από Ταϊλάνδη
4)  Μπιμπερό JUMBO BEBE, 10oz/275ml, BL035-127, από Ταϊλάνδη
5) Μπιμπερό JUMBO BEBE, 4oz/125ml, BB-7002-R, από Ταϊλάνδη
6) Μπιμπερό BL015-BLUE, STAGE GROW NURSER, από Ταϊλάνδη
7) Μπιμπερό Νο:43044-222, 8oz/250ml, από Ταϊλάνδη
8) Μπιμπερό JUMBO BEBE, 10oz/120ml, BL035-418, από Κίνα

Στη Διαδικτυακή Πύλη του Ε.Φ.Ε.Τ. μπορείτε να κατεβάσετε τη λίστα με φωτογραφίες των προϊόντων.

Στήριξη θέλουν και οι γονείς

Στήριξη δε θέλουν μόνο τα παιδιά, αλλά και οι γονείς των παιδιών με ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα). Οι γονείς αυτοί καλούνται συχνά να γίνουν "υπερ-γονείς": πρέπει να φροντίσουν την οικογένειά τους, προασπίζοντας παράλληλα την εκπαίδευση και θεραπεία του παιδιού τους.
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, η συμπεριφορά και η διάθεση των γονέων παιδιών με ΔΕΠΥ είναι άμεσα επηρεασμένη από τη συμπεριφορά του παιδιού τους. Η έρευνα αυτή δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουνίου του περιοδικού "Journal of Family Psychology". 

Η συναισθηματική διακύμανση όλων των γονέων εξαρτάται από τη συμπεριφορά του παιδιού τους, ανέφερε η ερευνήτρια Candice Odgers, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια - Irvine. Ο συναισθηματικός σύνδεσμος μεταξύ μητέρας και παιδιού είναι πολύ εντονότερος όταν το παιδί έχει ΔΕΠΥ. Το πρόβλημα είναι ότι οι αλλαγές στη διάθεση έχουν επιπτώσεις για τους γονείς.
Η Odgers  εξηγεί: "Αν το καλοσκεφτείτε, ένα παιδί με ΔΕΠΥ απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση και υψηλό επίπεδο ενεργητικότητας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς γνωρίζουμε ότι η παροχή φροντίδας γενικότερα συνδέεται με ψυχικά και σωματικά προβλήματα".
Αυτό σημαίνει ακόμα περισσότερες προκλήσεις για τους γονείς παιδιών με ΔΕΠΥ: υψηλότερο ποσοστό διαζυγίων, αυξημένο άγχος και μειωμένη αίσθηση των δικών τους ικανοτήτων. Προκειμένου να μπορέσουν να στηρίξουν αυτούς τους γονείς, η Odgers και οι συνάδελφοί της θέλησαν να κατανοήσουν την αυξομείωση του άγχους των γονέων σε πραγματικό χρόνο. Με την ψυχολόγο Carol Whalen επικεφαλής, οι ερευνητές ζήτησαν από 51 μητέρες παιδιών με ΔΕΠΥ και μητέρες παιδιών με ειδικές ανάγκες (που αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου) να απαντούν κάθε 30 λεπτά σε συγκεκριμένες ερωτήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά του παιδιού τους και τη διάθεσή τους.
Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι το άγχος των γονέων όντως διακυμάνθηκε σε σχέση με τη συμπεριφορά του παιδιού. Το άγχος αυτό γινόταν ακόμα πιο έντονο στην περίπτωση γονέων παιδιών με ΔΕΠΥ οι οποίοι αντιμετώπιζαν επιπλέον ψυχικά προβλήματα που οφείλονταν σε οικογενειακούς λόγους. Οι κυριότερες συμπεριφορές των παιδιών που προκαλούσαν απελπισία στις μητέρες ήταν η υπερκινητικότητα, η έλλειψη προσοχής, ο θυμός και η ανυπακοή.
Αυτό που καταδεικνύουν τ' αποτελέσματα είναι η ανάγκη να θεωρήσουμε ολόκληρη την οικογένεια δυναμική κατά τη διάρκεια της θεραπείας ενός παιδιού με ΔΕΠΥ, σύμφωνα με την Odgers. Και συνεχίζει εξηγώντας ότι αυτό είναι απαραίτητο τόσο για το παιδί όσο και για τους γονείς.

Παζλ Μαδαγασκάρη

Για συσκευές Android
Ηλικίες: 6 και πάνω

Τι είναι: Παζλ με τους δημοφιλείς χαρακτήρες από την ταινία Μαδαγασκάρη. Με περισσότερες από 100 εικόνες.

Γιατί μας αρέσει: Βοηθά την ενίσχυση της οπτικής αντίληψης, τη βελτίωση της διάκρισης εικόνας-φόντου και τον προσανατολισμό σε δισδιάστατο επίπεδο.




27 Ιουλ 2011

Αξιοποιώντας τον θυμό των παιδιών


Το συναίσθημα του θυμού προκαλεί φόβο και στα παιδιά και στους γονείς, επειδή συνήθως συνοδεύει μια σύγκρουση, μια κρίση, ένα περιστατικό που δυσκολεύονται να το διαχειριστούν. Όμως, το συναίσθημα του θυμού των παιδιών μπορεί πραγματικά να αποτελέσει μια ευκαιρία για σωστή διαπαιδαγώγηση. Είναι ένα από τα πιο λειτουργικά συναισθήματα όταν αξιοποιηθεί με τον κατάλληλο τρόπο.

Είναι σημαντικό να καταλάβουν οι γονείς, ότι η έκφραση θυμού από το παιδί αποτελεί κάτι διαφορετικό από μια πρόκληση της εξουσίας τους. Ο θυμός τους είναι πραγματικός και αφορά ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Δεν αποτελεί μια απόδειξη της ανικανότητας του γονιού, ούτε αντιπροσωπεύει απλώς «μια ακόμη αναθεματισμένη ικανότητα που πρέπει να τακτοποιήσουμε». Αν καταγραφεί με αυτό τον τρόπο, αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι πολύ πιο δύσκολο να διαχειριστεί από το γεγονός που το πυροδότησε.

Εξίσου σημαντικό είναι η πλήρης αποδοχή χωρίς όρους των συναισθημάτων των παιδιών. Η αποδοχή όλων των συναισθημάτων δεν σημαίνει αποδοχή όλων των συμπεριφορών. Το παιδί πρέπει να γνωρίζει και να κατανοεί σαφέστατα τις συνέπειες της κακής συμπεριφοράς. Όμως, πρέπει τα παιδιά – και οι γονείς – να αντιληφθούν ότι το να είναι θυμωμένα δε σημαίνει ότι έχουν κακό χαρακτήρα ή ότι μισούν το πρόσωπο με το οποίο έχουν θυμώσει. Τα παιδιά θεωρούν ότι η κακή διάθεση είναι συνώνυμη του κακού παιδιού. Έτσι, προσπαθούν να κάνουν ότι μπορούν για να ανταποκριθούν στις προσδοκίες τους. Γίνονται ειδήμονες στην απόκρυψη και την παρασιώπηση. Ακόμη περισσότερο, κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αισθάνονται. Πρέπει να καταλάβουν ότι το πρόβλημα δεν είναι τα συναισθήματα τους, αλλά η κακή συμπεριφορά τους.

Έτσι, προχωρώντας οι γονείς πέρα από την αποδοχή, βάζουν όρια στην ανάρμοστη συμπεριφορά και διδάσκουν στα παιδιά πώς να χειρίζονται τα συναισθήματά τους, πώς να βρίσκουν τις κατάλληλες διεξόδους και πώς να λύνουν τα προβλήματά τους.

Πενθήμερα καλοκαιρινά προγράμματα

Το Μουσείο Συναισθημάτων με βάση τη φιλοσοφία του και με ιδιαίτερο σεβασμό στην παιδική ηλικία, σχεδίασε πενθήμερα καλοκαιρινά προγράμματα για την περίοδο των σχολικών διακοπών. Τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε μια ποικιλία εργαστηρίων στο ασφαλές και δημιουργικό περιβάλλον του μουσείου.
Στόχος είναι να προσφέρουμε στα παιδιά, στη σημαντική περίοδο που πλάθουν το χαρακτήρα τους, τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις προσωπικές τους δεξιότητες μέσα από το παιχνίδι, την τέχνη και την κίνηση απολαμβάνοντας ένα χαρούμενο καλοκαίρι στην πόλη της Αθήνας!
Το καθημερινό πρόγραμμα περιλαμβάνει γνωριμία με τα διαδραστικά εκθέματα της έκθεσης «Ποιος είμαι εγώ;», εργαστήρια μυθοπλασίας, ζωγραφικής, κατασκευών, θεατρικού και μουσικοκινητικού παιχνιδιού και εξορμήσεις στο λόφο του Φιλοπάππου για πικ νικ και κινητικά παραδοσιακά παιχνίδια. 
Για περισσότερα πατήστε εδώ

Tetravex

Για συσκευές Android
Το Tetravex είναι μια σπαζοκεφαλιά που απευθύνεται σε παιδιά, αλλά και σε ενήλικες. Όλα εξαρτώνται από το βαθμό δυσκολίας που θα επιλέξετε.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να τοποθετήστε τα αριθμημένα τετράγωνα στις θέσεις του πλαισίου, έτσι ώστε τα ίδια νούμερα να ακουμπάνε. Όταν ολοκληρώσετε, μπορείτε να δείτε τον αριθμό των κινήσεών σας και τον χρόνο.
Εκτός από την παρατηρητικότητα, το συγκεκριμένο παιχνίδι εξασκεί και την λεπτή κινητικότητα των παιδιών.

Γενετική και περιβάλλον παίζουν ρόλο στον αυτισμό


Νέα στοιχεία

Σικάγο - Περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να παίζουν τελικά σημαντικότερο ρόλο στον αυτισμό απ' ότι πίστευαν μέχρι σήμερα οι ερευνητές, σύμφωνα με δύο νέες μελέτες που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Archives of General Psychiatry.


Στην μια έρευνα, ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Στανφορντ συνέκριναν περιπτώσεις αυτισμού σε μονοζυγωτικά και διζυγωτικά δίδυμα και διαπίστωσαν ότι τα διζυγωτικά (μοιράζονται τα μισά μόνο γονίδια) έχουν ασυνήθιστα υψηλά ποσοστά αυτισμού. Αυτό δείχνει ότι παράγοντες πέραν της γενετικής ενδεχομένως να προάγουν την εκδήλωση της διαταραχής.

Στην δεύτερη μελέτη, οι ερευνητές του προγράμματος υγείας Kaiser Permanente διαπίστωσαν ότι οι μητέρες των παιδιών με αυτισμό είχαν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν συνταγογραφηθεί ένα κοινό αντικαταθλιπτικό, κατά τη διάρκεια του 12μηνου πριν την εγκυμοσύνη, συγκριτικά με τις μητέρες των υγιών παιδιών.

Και ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερος, τριπλάσιος σχεδόν, όταν το φάρμακο είχε ληφθεί το πρώτο τρίμηνο της κύησης.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι κάτι στο περιβάλλον (φάρμακα, χημικές ουσίες ή λοιμώξεις) μπορεί να προκαλούν τον αυτισμό σε παιδιά που έχουν ήδη γενετική προδιάθεση στην εκδήλωση της διαταραχής.

«Έχουν ισχυρές αποδείξεις ότι στην κορυφή της γενετικής κληρονομικότητας, το κοινό προγεννητικό περιβάλλον παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην εκδήλωση του αυτισμού», τονίζει η Δρ Κλάρα Λατζονσέρ συγγραφέας της μιας εκ των ερευνών και αντιπρόεδρος των κλινικών προγραμμάτων της οργάνωσης Autism Speaks.Η μελέτη του Πανεπιστημίου Στανφορντ είχε συμπεριλάβει 54 ζευγάρια μονοζυγωτικών διδύμων (100% κοινό γενετικό υλικό) και 138 διζυγωτικά ζευγάρια διδύμων. Σε κάθε ζευγάρι, τουλάχιστον ένα μέλος είχε διαγνωστεί με αυτισμό.

Οι πιθανότητες να έχουν διαταραχή του φάσματος του αυτισμού και τα δύο παιδιά ήταν υψηλότερη στα μονοζυγωτικά δίδυμα. Αλλά τα διζυγωτικά είχαν περισσότερες πιθανότητες αυτισμού, απ' τα παιδιά των οικογενειών όπου ήδη ένα παιδί ήταν αυτιστικό.

Οι κοινοί περιβαλλοντικοί παράγοντες που μοιράζονταν τα δίδυμα εξηγούν το 55% των περιπτώσεων αυτισμού και ενώ οι γενετικοί παράγοντες εξακολουθούν να είναι σημαντικοί, τελικά αποδεικνύονται υποδεέστεροι απ' ότι πίστευαν οι ερευνητές.
Στην έρευνα του Τμήματος Έρευνας του Kaiser Permanente μελετήθηκε ο ρόλος των αντικαταθλιπτικών και ειδικά των εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) στον κίνδυνο εκδήλωσης αυτισμού.

Μελετήθηκαν σχεδόν 300 παιδιά με αυτισμό και 1.500 τυχαίως επιλεγμένα παιδιά. Εξετάστηκε επίσης ο ιατρικός φάκελος των μητέρων τους.

Οι μητέρες που είχαν αυτιστικό παιδί είχαν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν πάρει αντικαταθλιπτικά το 12μηνο πριν την εγκυμοσύνη, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.

Η επίδραση ήταν ισχυρότερη, τριπλάσια, όταν τα φάρμακα είχαν ληφθεί κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης.

Η μελέτη για τους SSRIs είναι προκαταρκτική και πρέπει να συνεχιστεί ώστε να κατανοηθεί καλύτερα η σχέση αντικαταθλιπτικών και αυτισμού, καθώς και η επίπτωση της μη αντιμετώπισης της κατάθλιψης κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης.

Πηγή:

Το πρόβλημα και η αντιμετώπιση στην Ελλάδα


Ο Αυτισμός είναι μια ισόβια, επιστημονικά δυσεξήγητη νευροψυχιατρική αναπτυξιακή διαταραχή. Σύμφωνα με επιδημιολογικές έρευνες που ανακοινώθηκαν στο Α΄ Διεθνές Συνέδριο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Αυτισμού, που έγινε το Νοέμβριο του 2002 στη Μελβούρνη, σε κάθε 10 χιλιάδες παιδιά που γεννιούνται, 50 είναι αυτιστικά.
Τα αυτιστικά άτομα έχουν συνήθως και βαριά, μέση ή ελαφριά νοητική υστέρηση. Άλλα πολλά, παρουσιάζουν «κανονική» ή «υψηλή» νοημοσύνη, ή και «ευφυΐα», επικεντρωμένη όμως, σε ένα ή δυο θέματα που τα ενδιαφέρουν και απαιτούν ισχυρή, κυρίως οπτική μνήμη.

Ο Αυτισμός είναι μια από τις πιο περίπλοκες, πιο δύσκολες και πιο οδυνηρές στην αντιμετώπισή τους νευροψυχιατρικές διαταραχές. Δημιουργεί σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας, με συνακόλουθα, συχνά πολύ σοβαρά, προβλήματα συμπεριφοράς.

Δεν υπάρχει θεραπεία αλλά, μπορεί να υπάρχει βελτίωση που εξαρτάται από τη σωστή και όσο γίνεται νωρίτερη διάγνωση και αξιολόγηση, από τη σωστή εκπαίδευση με εξειδικευμένους εκπαιδευτές και από τον βαθμό κατανόησης του αυτιστικού ατόμου από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει, και κάνει προβληματική και συχνά αφόρητη τη ζωή των αυτιστικών ατόμων και των οικογενειών τους, ενώ η προοπτική της ζωής τους όταν οι γονείς πεθάνουν ή αδυνατούν να τα φροντίσουν είναι εφιαλτική. Η προοπτική αυτή κάνει εφιαλτική και τη ζωή των γονιών τους όσο ζουν.

Ο αυτισμός ήταν άγνωστος ως τα μέσα του περασμένου αιώνα και τα αυτιστικά άτομα ήταν εγκαταλελειμμένα στην εφιαλτική μοίρα τους σε όλο τον κόσμο. Από τότε και ύστερα, πρωτοπόροι γιατροί, ψυχολόγοι και παιδαγωγοί που έστρεψαν την προσοχή τους στην έρευνα των αιτιών του αυτισμού και των τρόπων αντιμετώπισης του, και απελπισμένοι γονείς που αποφάσισαν να αγωνιστούν για το δικαίωμα των παιδιών τους στη ζωή, συντόνισαν τις προσπάθειες τους στις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου και αγωνίστηκαν για την ανάπτυξη των ερευνών και για τη δημιουργία υπηρεσιών διάγνωσης, θεραπευτικής απασχόλησης και διαβίου προστασίας, όπου τα αυτιστικά άτομα βρίσκουν τη βοήθεια που χρειάζονται για να βελτιώσουν την αναπηρία τους και να ζήσουν μια όσο γίνεται πιο ανθρώπινη ζωή.

Στη χώρα μας, αντίθετα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα αυτιστικά άτομα είναι εγκαταλελειμμένα στους γονείς τους, όσο μπορούν και υπάρχουν, και ύστερα από αυτούς στην εφιαλτική μοίρα τους, σε ασυλικά ιδρύματα, ή σε συνθήκες διαβίωσης που είναι άγνωστες γιατί δεν έχουν ποτέ ερευνηθεί.

Ως το 1998, που ύστερα από επίμονες προσπάθειες της Εταιρίας μας ψηφίστηκε ο Νόμος 2646 για την ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Φροντίδας, το 1999, που ψηφίστηκε ο Νόμος για την ανάπτυξη των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και το 2000, που ψηφίστηκε ο Νόμος 2817 για την εκπαίδευση ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα αυτιστικά άτομα δεν υπήρχαν καν στη νομοθεσία της χώρας μας, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι η πιο καθυστερημένη από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ότι αφορά την παροχή υπηρεσιών διάγνωσης, υγείας, εκπαίδευσης, ημερήσιας απασχόλησης και προστατευμένης διαβίωσης στα άτομα με αυτισμό

Σε εφαρμογή αυτών των νόμων από το 1998 έως σήμερα, σε συνεργασία κυρίως με την Εταιρία μας, έγιναν από την Πολιτεία κάποια βήματα προόδου: Ο Τομέας Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας Πρόνοιας έχει τον Αυτισμό στο Πρόγραμμα «Ψυχαργώς» και χρηματοδοτεί τις δαπάνες λειτουργίας μιας μονάδας εκπαίδευσης διαβίωσης ατόμων με αυτισμό στη Ζίτσα Ιωαννίνων και μιας άλλης στη Λάρισα, δύο Κέντρα διάγνωσης στην Αθήνα, ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα - δύο Κέντρα ημερήσιας φροντίδας στην Αθήνα. Ο Τομέας Πρόνοιας του ίδιου Υπουργείου, έχει ολοκληρώσει την ανέγερση ενός Κέντρου Υποστήριξης Αυτιστικών Ατόμων, στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας, και έχει εντάξει στο Γ΄ Κ.Π.Σ. την ανέγερση τριών άλλων Κέντρων, δύο στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη, η ολοκλήρωση και η λειτουργία των οποίων είναι χρονικά απροσδιόριστη.

Το Υπουργείο Παιδείας έχει χρηματοδοτήσει μέσω του ΕΠΕΑΕΚ ένα Πρόγραμμα Εξειδίκευσης Εκπαιδευτικών στον Αυτισμό που εκπόνησε και υλοποίησε η Εταιρία μας, και έχει δημιουργήσει ένα σχολείο για παιδιά με αυτισμό στη Θεσσαλονίκη.

Αυτά είναι μερικά βήματα προόδου, αλλά είναι ρυάκια σε μια θάλασσα απελπισίας. Τα αυτιστικά άτομα της χώρας μας, παραμένουν ακόμα πολίτες αποκλεισμένοι από τη ζωή, και η Ελλάδα παραμένει η πιο καθυστερημένη ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ότι αφορά την παροχή υπηρεσιών σε άτομα με αυτισμό.

Τα μάτια των βρεφών αργούν να επεξεργαστούν την κίνηση

Οι ταχέως μεταβαλλόμενες εικόνες ενδέχεται να φαίνονται ως "θολούρα" στα μάτια των βρεφών, σύμφωνα με μια νέα έρευνα. Αν και τα βρέφη βλέπουν την κίνηση, ενδέχεται να μην είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα επιμέρους στοιχεία μιας κινούμενης εικόνας εξίσου καλά με έναν ενήλικα.

Ο εγκέφαλος των βρεφών αναπτύσσει σταδιακά την ικανότητα να χρησιμοποιεί την οπτική πληροφορία για να ανακαλύψει και να επεξεργαστεί τον κόσμο του. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ταχύτητα με την οποία μπορούν τα βρέφη να αναγνωρίζουν ανεξάρτητες κινήσεις είναι περίπου μισό δευτερόλεπτο. Δηλαδή σχεδόν 10 φορές πιο αργή σε σχέση με την αντίστοιχη ταχύτητα των ενηλίκων, οι οποίοι μπορούν ν' αντιληφθούν ανεξάρτητες κινήσεις που λαμβάνουν χώρα κάθε 50 έως 70 χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Προκειμένου να καθορίσουν το όριο ταχύτητας της οπτικής αντίληψης των βρεφών, οι ερευνητές εξέτασαν τις κινήσεις των ματιών βρεφών ηλικίας 6-15 μηνών, στα οποία έδειξαν τέσσερα τετράγωνα που τρεμόπαιζαν. Τα τρία από αυτά τρεμόπαιζαν από το μαύρο στο άσπρο στο μαύρο, ενώ το άλλο από το άσπρο στο μαύρο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το τελευταίο θα έπρεπε να τραβήξει περισσότερο την προσοχή των βρεφών, κάτι το οποίο όμως δεν συνέβη. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι τα βρέφη ηλικίας 6-9 μηνών ήταν σε θέση να ξεχωρίσουν τα τετράγωνα όταν ο ρυθμός με τον οποίο τρεμόπαιζαν ήταν έως 0,5 hertz ή περίπου ένα καρέ ανά δύο δευτερόλεπτα. Ο ρυθμός για τα βρέφη ηλικίας 15 μηνών ήταν 1 hertz ή περίπου δύο καρέ ανά δύο δευτερόλεπτα. Δηλαδή σχεδόν 8 φορές πιο αργός σε σχέση με τον αντίστοιχο ρυθμό των ενηλίκων που συμμετείχαν στο πείραμα. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι για τα βρέφη κάτω των 15 μηνών, μια ταινία στην τηλεόραση (μέσος ρυθμός ανανέωσης εικόνας στις ταινίες είναι 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο) φαίνεται σαν μια "θολούρα".

Πηγή

Ορολογία: Σταθερότητα σχήματος




Τι είναι η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΧΗΜΑΤΟΣ?



26 Ιουλ 2011

Κίνδυνο απόκτησης παιδιού με σύνδρομο Down συνεπάγεται η εξωσωματική γονιμοποίηση

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την εξωσωματική γονιμοποίηση στις μεγάλης ηλικίας γυναίκες, ίσως αυξάνουν τον κίνδυνο απόκτησης παιδιού με σύνδρομο Down, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας, στην Στοκχόλμη της Σουηδίας.

Είναι ήδη γνωστό ότι η πιθανότητα απόκτησης παιδιού με σύνδρομο Down αυξάνεται όσο αυξάνεται η ηλικία της μητέρας, ειδικά μετά τα 35.

Βρετανοί ερευνητές μελέτησαν 34 ζευγάρια και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα φάρμακα που χορηγούνται για την υποβοήθηση της λειτουργίας των ωοθηκών διαταράσσουν το γενετικό υλικό των ωαρίων.

Φυσικά είναι ακόμη πρόωρο να εκτιμηθεί το εύρος του κινδύνου αλλά ενδεχομένως να σχετίζεται και με άλλες γενετικές καταστάσεις πέραν του συνδρόμου Down.

Οι επιστήμονες του London Bridge Fertility, Gynaecology and Genetics Centre μελέτησαν τα 34 ζευγάρια που υποβάλλονταν σε θεραπεία γονιμότητας. Όλες οι συμμετέχουσες ήταν άνω των 31 ετών και είχαν πάρει φάρμακα για την διέγερση των ωοθηκών να παράγουν ωάρια έτοιμα προς εξωσωματική γονιμοποίηση.

Όταν μελέτησαν τα γονιμοποιημένα ωάρια διαπίστωσαν ότι είχαν γενετικά λάθη. Αυτά μπορούσαν να οδηγήσουν είτε σε διακοπή της εγκυμοσύνης είτε στην γέννηση παιδιού με γενετική νόσο.

Μελετώντας πιο προσεκτικά τα 100 ελαττωματικά ωάρια διαπίστωσαν ότι πολλά απ’ τα λάθη αναπαραγωγή του χρωμοσώματος. Σε πολλές περιπτώσεις το λάθος συντελούσε σε ένα επιπλέον αντίγραφο του χρωμοσώματος 21, που προκαλεί το σύνδρομο Down.

Αλλά εν αντιθέσει με το «κλασσικό» σύνδρομο Down που συχνά παρατηρείται στα παιδιά των μεγάλων σε ηλικία γυναικών που συλλαμβάνονται φυσιολογικά, το πρότυπο των γενετικών λαθών που συντελούσε σε σύνδρομο Down με τα ωάρια της εξωσωματικής γονιμοποίησης ήταν διαφορετικό και πιο περίπλοκο.

Αυτή η παρατήρηση έκανε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι είναι τελικά η ίδια η θεραπεία γονιμότητας που ευθύνεται για τα γενετικά ελαττώματα.

Ο Δρ Άλαν Χαντσάιντ που παρουσίασε την μελέτη στο συνέδριο σημείωσε ότι τα αποτελέσματα θα πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος. «Η διέγερση των ωοθηκών προκαλεί περισσότερα λάθη. Γνωρίζουμε ήδη ότι τα φάρμακα γονιμότητας έχουν παρόμοιες επιδράσεις στις εργαστηριακές μελέτες. Τώρα πρέπει να τα επιβεβαιώσουμε και στην κλινική πρακτική», τονίζει.

Αν πάντως η μελέτη επιβεβαιωθεί, τότε οι θεράποντες ιατροί θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί ως προς τις θεραπείες γονιμότητας. Επίσης μελλοντικά θα καταστεί ευκολότερη η απομόνωση των γυναικών που θα είναι προτιμότερο να κάνουν χρήση ωραρίων από άλλες γυναίκες αντί της εξωσωματικής γονιμοποίησης των δικών τους.

Δ.Ε.Π.Υ. ή όχι?


Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) διαγνώσκεται από ειδικούς ιατρούς που σχηματίζουν την γνωμάτευσή τους παρατηρώντας την συμπεριφορά του παιδιού. Δεν υπάρχουν εξετάσεις αίματος, ακτινογραφήσεις ή οποιαδήποτε άλλη μορφή αντικειμενικής εξέτασης. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι κάποια από τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ ταυτίζονται με διάφορες άλλες προβληματικές καταστάσεις.
Μη γνωρίζοντας, αρκετοι γονείς πιστεύουν ότι μια διάγνωση για ΔΕΠΥ είναι αρκετή, πριν κοιτάξουν για όλες τις πιθανότητες.
Για παράδειγμα, ό,τι σχετίζεται με τα "καύσιμα" του σώματος (νερό, τροφή, αίμα και αέρας) μπορούν να προκαλέσουν προβληματικές συμπεριφορές.
Υπάρχουν επίσης πολλές ιατρικές, βιολογικές, συναισθηματικές και ψυχικές καταστάσεις που μιμούνται τη ΔΕΠΥ. Για όσους ψάχνουν για εξηγήσεις για τη συμπεριφορά του παιδιού τους, σας παραθέτουμε μια σύντομη λίστα από μερικές εναλλακτικές πιθανότητες.
Σας προτείνουμε να μην επαναπαυθείτε από μια απλή διάγνωση ΔΕΠΥ πριν ελέγξετε τουλάχιστον κάποια από τα παρακάτω.
Ερμηνεία συμβόλων:
! - Συνθήκες που συχνά παραβλέπονται
* - Άλλες πιθανές εξηγήσεις
** - Ελέγξτε αν υπάρχει κληρονομικότητα
*** - Γενικές καταστάσεις με τις οποίες μπορείτε να σκεφτείτε αν ταυτίζεστε
Σπάνιο - Σπάνιες καταστάσεις που όμως καλό είναι να γνωρίζετε.


1. (! 1.) Υπογλυκαιμία
2. (! 2.) Αλλεργίες
3. (! 3.) Μαθησιακές δυσκολίες
4. (! 4.) Υπερ/Υπο - Θυροειδισμός
5. (! 5.) Προβλήματα ακοής / όρασης
6. (! 6.) Μέτρια έως υψηλά επίπεδα μολύβδου
7. (*1.) Προβλήματα σπονδυλικής στήλης
8. (*2.) έκθεση σε τοξίνες
9. (*3.) Δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα
10. (*4.) Επιληπτικές διαταραχές
11. (*5.) Διαταραχές μεταβολισμού
12. (*6.) Γονιδιακές διαταραχές
13. (*7.) Διαταραχές ύπνου που προκαλούν εξάντληση στηδιάρκεια της ημέρας
14. (*8.) Μετατραυματικές κρίσεις ήπιας μορφής
15. (*9.) Υψηλά επίπεδα υδραργύρου
16. (*10.) Υψηλά επίπεδα μαγγανίου
17. (*11.) Έλλειψη σιδήρου
18. (*12.) Έλλειψη βιταμίνης Β
19. (*13.) Υπερβολικά επίπεδα βιταμινών
20. (*14.) Σύνδρομο Tourette
21. (*15.) Διαταραχή Αισθητηριακής Επεξεργασίας
22. (**1.) Νεανικός διαβήτης
23. (**2.) Καρδιακά νοσήματα
24. (**3.) Καρδιακή λειτουργία
25. (**4.) Νεανική Διπολική διαταραχή
26. (***1.) Διαταραχή της Κεντρικής Ακουστικής Επεξεργασίας
27. (***2.) Οξύουροι/Ταινία
28. (***3.) Ιογενείς ή βακτηριακές μολύνσεις
29. (***4.) Κακή διατροφή
30. (***5.) Τραυματισμοί στο κεφάλι
31. (***6.) Διατροφικοί παράγοντες
32. (***7.) Διαταραχές όπως η αναιμία
33. (***8.) Σύνδρομο αλκοολικού εμβρύου
34. (***9.) Εσκεμμένη ή μη εισπνοή χημικών ουσιών
35. (***10.) Φαρμακευτικές ουσίες ή ναρκωτικά
36. (***11.) : Β-Αιμολυτικός Στρεπτόκοκκος
37. (***12.) Έλλειψη σωματικής άσκησης
38. (***13.) Χαρισματικά παιδιά
39. (***14.) Συναισθηματικά προβλλήματα
40. (***15.) Κακομαθημένα / ανυπάκουα παιδιά
41. (***16.) Λάθος εκτίμηση του παιδιού
42. (***17.) Ελλειψη κατανόησης και επικοινωνιακών δεξιοτήτων
43. (Σπάνιο 1.) Πρώιμο στάδιο καρκίνου στον εγκέφαλο
44. (Σπάνιο 2.) Κύστες εγκεφάλου
45. (Σπάνιο 3.) Επιληψία κροταφικού λοβού
46. (Σπάνιο 4.) Σύνδρομο Klinefelter
47. (Σπάνιο 5.) Γενετική ανωμαλία χρωμοσωμάτων
48. (Σπάνιο 6.) Έλλειψη ενζύμων (Porphyria)
49. (Σπάνιο 7.) Candida
50. (Σπάνιο 8.) Εντερικά παράσιτα

Την αυθεντική λίστα με κάποιες επιπλέον επεξηγήσεις μπορείτε να τη βρείτε εδώ

Ορολογία: Σχήμα σώματος




Τι είναι το ΣΧΗΜΑ ΣΩΜΑΤΟΣ?

Η πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό

"Μαμά μή φύγεις!!"

Είναι πολύ φυσιολογικό ένα παιδί να κλάψει τη στιγμή που θα αποχωρήσει ο γονέας του - όχι μόνο τις πρώτες μέρες, αλλά και τις επόμενες εβδομάδες ή κάποια μέρα μετά απο μήνες.
Το κλάμα δείχνει το δέσιμο του παιδιού με τον γονιό και για αυτό το λόγο θεωρείται ως ένα υγιές σημάδι που εκφράζει ένα παιδάκι το οποίο αποχωρίζεται τον γονέα του ακόμα και για λίγο.


Το συναίσθημα του αποχωρισμού που νιώθει ένα παιδί, είναι κάτι που μπορεί να εκφραστεί και με θυμό, όχι μόνο με κλάμα. Κάποιο ίσως να αρνηθεί να μοιραστεί με τους γονείς του τις εμπειρίες του, ή να δείξει ότι στεναχωριέται με κάποια άλλη αιτία (ότι τα παιδιά δεν το παίζουν ή το χτυπάνε).
Σαν αποτέλεσμα του θυμού αυτού, στον παιδικό σταθμό, ένα παιδί μπορεί να χτυπάει το πάτωμα, τον τοίχο, ή τις δασκάλες (τις οποίες μπορεί να θεωρεί υπαίτιες της "εγκατάλειψής" του), να ρίχνει παιχνίδια, ή ακόμα και να αυτοτραυματιστεί πάνω στην ένταση την οποία βιώνει. Σε αυτή την περίπτωση φυσικά η δασκάλα θα φροντίσει να το εμποδίσει απο το να κάνει κακό στον εαυτό του ή σε άλλους.
Τις περισσότερες φορές, λίγα λεπτά απο την αναχώρηση του γονιού, τα παιδιά σταματούν αμέσως να κλαίνε.
Απο την στιγμή όμως που δεν κάνει κακό στον εαυτό του και στους άλλους, θεωρείται υγιές να εκφράσει αυτό του τον θυμό. Η εκτόνωση αυτή θα το βοηθήσει να εκφράσει τα συναισθήματά του και να επεξεργαστεί έτσι τον αποχωρισμό απο τον γονέα. 
Τι είναι καλό να αποφύγετε:
  • να πάτε εσείς το παιδί σας στην παιδαγωγό. Αφήστε το ίδιο το παιδί να προσεγγίσει την παιδαγωγό όταν είναι εκείνο έτοιμο ή την παιδαγωγό να το προσεγγίσει η ίδια.
  • να μην καθυστερείτε πολύ την αναχώρησή σας, εάν βλέπετε ότι το παιδί σας κλαίει δεν σας αφήνει να φύγετε. Εάν για δέκα λεπτά το παιδί σας συνεχίζει να κλαίει, να οδύρεται ή και να ουρλιαζει, ισχύει το εξής: απο την στιγμή που ξέρει ότι θα φύγετε, θα κλαίει μέχρι τη στιγμή που θα γίνει αυτό. Είναι προτιμότερο να επισπεύσετε την αναχώρησή σας, και να επικοινωνήστε τηλεφωνικά με τον παιδικό σταθμό λίγη ώρα αφότου φύγατε, για να σιγουρευτείτε ότι έχει ηρεμήσει και είναι με τα παιδιά της τάξης του. Τις περισσότερες φορές, λίγα λεπτά απο την αναχώρηση του γονιού, τα παιδιά σταματούν αμέσως να κλαίνε.
  • να το συγκρίνετε με τα άλλα παιδιά τα οποία έχουν ήδη προσαρμοστεί λέγοντάς του "να κοίτα - ο xxx δεν κλαίει που φεύγει η μαμά του!". Το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό και επεξεργάζεται τα γεγονότα διαφορετικά. Εάν το συγκρίνετε με άλλα παιδιά του δείχνετε ότι ο δικός του ρυθμός δεν είναι σωστός. Αφήστε το να εκφράσει την δυσαρέσκειά του και την όποια στεναχώρια του όπως αυτό θέλει, για να το διευκολύνετε να περάσει αυτό το στάδιο.
Το κλάμα δείχνει το δέσιμο του παιδιού με τον γονιό και για αυτό το λόγο θεωρείται ως ένα υγιές σημάδι.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την προσαρμογή ενός παιδιού στον παιδικό σταθμό (και απαιτούν περισσότερη προσπάθεια και ενασχόληση απο την παιδαγωγό έτσι ώστε να τα εξομαλύνει):
Αστάθεια στο ωράριο και τις ημέρες προσέλευσης στον παιδικό σταθμό:
Οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν βάση κάποιου προγράμματος, που περιλαμβάνει ένα καλωσόρισμα όταν όλα τα παιδιά έχουν φτάσει το πρωί, μία εισαγωγή σε ποιές δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν εκείνη την μέρα και στο τέλος της μέρας έναν μικρό χαιρετισμό. Εάν πηγαίνετε το παιδί σας αργότερα το πρωί απο ότι τα άλλα παιδιά, ή το παίρνετε απο τον παιδικό σταθμό αρκετά νωρίτερα ή και αργότερα απο τα άλλα παιδιά, θα αισθανθεί εκτός της ομάδας και ίσως αποδιοργανωθεί. Το να αισθάνεται ένα παιδί μέρος της ομάδας/τάξης του, είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ομαλής προσαρμογής του στον παιδικό σταθμό. 
Ανησυχία του γονέα:
Όσο πιό σίγουρος νιώθει ο γονέας για το ότι το παιδί του θα μεταχειριστεί σωστά και θα έχει ευκαιρία να περάσει καλά με τα άλλα παιδάκια, τόσο πιό άνετα θα νιώσει και το ίδιο το παιδί. Εάν όμως ο γονέας είναι αγχωμένος ή αμφιβάλλει για το εάν είναι έτοιμο το παιδί του, το ίδιο το παιδί θα αισθανθεί αυτή την ανησυχία - κάτι που θα το δυσκολέψει στην προσαρμογή του στον χώρο.


Υπερπροστατευτική σχέση γονέα-παιδιού:
Ένα παιδί, λόγω μιάς υπερπροστατευτικής σχέσης με τους γονείς του, μπορεί να εμφανίσει μεγάλη ανασφάλεια όταν βρεθεί ξαφνικά χωρίς αυτούς. Μπορεί να αναπτύξει φοβίες, ή να αισθάνεται εξαιρετικά αβοήθητο και ανήμπορο μπροστά σε άλλα παιδιά που είναι δυναμικά και ενεργητικά - με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να δημιουργήσει μία σχέση με αυτά και να αγκιστρώνεται στην παιδαγωγό. (Σύντομα θα δημοσιευτεί άρθρο με τίτλο: "Υπερπροστατευτικότητα και Υποπροστατευτικότητα - δύο αντίθετες έννοιες").


Πρόσφατες αλλαγές:
Αλλαγές όπως μία μετακόμιση σε άλλη πόλη, γέννηση ενός νέου μωρού στην οικογένεια, απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου (είτε απο θάνατο είτε απο χωρισμό), είναι παράγοντες που χρωματίζουν με ανασφάλεια τον ψυχικό κόσμο ενός παιδιού. Είναι απαραίτητο οι παιδαγωγοί του παιδικού σταθμού να είναι ενημερωμένοι, έτσι ώστε να δώσουν στο παιδί την κατάλληλη προσοχή μέσα απο κατανόηση και συζήτηση για αυτο το θέμα. Θεωρείται αναμενόμενο, η προσαρμογή ενός παιδιού που βιώνει μία απώλεια (μετακόμιση καθώς και γέννηση ενός νέου μωρού θεωρούνται στην ψυχολογία μορφές απώλειας, μιάς και το παιδί αποχωρίζεται για πάντα μία προηγούμενη, ασφαλή κατάσταση) να είναι πιό χρονοβόρα και οδυνηρή για το παιδί. Όπως και για κάθε μορφή απώλειας, οι γονείς καλούνται να υποστηρίξουν το παιδί τους και να το βοηθήσουν να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του, μέσω εκφραστικών παιχνιδιών (θεατρικό ή συμβολικό παιχνίδι) αλλά και παραμυθιών με σχετικά θέματα.

Πάρτε μέρος σε έρευνα για τον αυτισμό

Το Πανεπιστήμιο Columbia διεξάγει μια παγκόσμια έρευνα με την ονομασία "Το Σχέδιο Κατανόησης του Αυτισμού". Η έρευνα αυτή διεξάγεται μέσω διαδικτύου και το μόνο που απαιτεί είναι 10-20 λεπτά από το χρόνο σας και βασικές γνώσεις αγγλικών για να μπορέσετε να απαντήσετε σε μερικές απλές ερωτήσεις. Η έρευνα αυτή απευθύνεται σε γονείς ή κηδεμόνες παιδιών κάθε ηλικίας με οποιαδήποτε διαταραχή που εντάσσεται στο Φάσμα του Αυτισμού.
Επικεφαλής της έρευνας είναι ο Δρ. Peter Bearman, διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικών Επιστημών Paul F. Lazarsfeld. Σύμφωνα με τον Bearman, σκοπός της έρευνας είναι η διακρίβωση σχετικά με το πώς οι γονείς έμαθαν ότι το παιδί τους ανήκει στο φάσμα του αυτισμού, τον τρόπο αναζήτησης επαγγελματικής βοήθειας και γενικότερα πώς κινήθηκαν εντός του συστήματος (εννοεί ασφαλιστικά ταμεία, ιδιωτική ασφάλιση κτλ). Με βάση τις απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο, οι ερευνητές ευελπιστούν ότι θα συμβάλλουν στη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών.
Σε όποιες ερωτήσεις οι γονείς δεν αισθάνονται άνετα να απαντήσουν, μπορούν να τις παραλείψουν. Όσοι έχουν ερωτήσεις, μπορούν  ν' απευθυνθούν εδώ. Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην έρευνα θα πρέπει να επισκεφθούν την ιστοσελίδα http://autismlifehistories.org/.

Δραστηριότητα: Το πλυντήριο

ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ
Χρησιμοποιείστε ένα μεγάλο κομμάτι ελαστικού υφάσματος (τύπου λύκρα) το οποίο θα απλώσετε στο πάτωμα για να ξαπλώσει επάνω το παιδί. Ενώνοντας τις γωνίες του υφάσματος δημιουργείται ένας σάκος ή αλλιώς ο κάδος του πλυντηρίου. Το πλύσιμο ξεκινά καθώς κουνάτε τον κάδο που βρίσκεται το παιδί. Σταματήστε και προσθέστε μερικά μπαλάκια, σαν απορρυπαντικό. Ενθαρρύνετέ το να στριφογυρίσει χωρίς τη βοηθειά σας. Κουνήστε πιο έντονα για να ξεπληθεί και αρχίστε να μειώνετε την ένταση γιατί έφτασε η ώρα για στράγγισμα. Βάλτε το να τεντωθεί μέσα στη λύκρα και ασκείστε βαθειά πίεση σε άνω και κάτω άκρα μέχρι να είναι απόλυτα στεγνό!
Η δραστηριότητα αυτή παρέχει αιθουσαία και ιδιοδεκτικά ερεθίσματα, τα οποία βοηθούν στη ρύθμιση του επιπέδου διέγερσης. Το στριφογύρισμα ενισχύει την αντίληψη του σώματος, τον κινητικό σχεδιασμό και την κιναίσθηση.

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΞΑΡΧΑΚΟΥ για τα παιδιά της ΕΝΩΣΗΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ & ΠΟΙΗΤΕΣ 
Ερμηνεύουν:
ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ - ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ - ΗΡΩ ΣΑЇΑ
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2011, 9 μ.μ.



Την Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου, το Ηρώδειο θα φιλοξενήσει μια μεγάλη φιλανθρωπική συναυλία που θα ξεχωρίσει στην ατζέντα του φετινού καλοκαιριού.

Ο συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος θα διευθύνει την 12μελή Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής, με έργα των: Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι και Σταύρου Ξαρχάκου, σε ποίηση των: Νίκου Γκάτσου, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη, Νίκου Καζαντζάκη) κ.ά..
 
Τα τραγούδια θα αποδώσουν τρεις σπουδαίες ερμηνεύτριες:
Η Έλλη Πασπαλά, που με την βαθιά, ζεστή της φωνή, είναι αναμφίβολα μια από τις πιο εκφραστικές ελληνίδες τραγουδίστριες, η Mάρθα Φριντζήλα, πολυτάλαντη -ηθοποιός, σκηνοθέτης και τραγουδίστρια-, που εξισορροπεί ιδανικά τη δωρικότητα και τη θεατρικότητα στην ερμηνεία της και η Ηρώ Σαΐα, μια αξιόλογη νέα φωνή που μάς σύστησε ο Σταμάτης Κραουνάκης μέσα από την ομάδα Σπείρα-Σπείρα.

Όσοι παρευρεθούν στο Ηρώδειο, θα απολαύσουν μια βραδιά «μυσταγωγίας» υπό από το φως της Πανσέληνου του Σεπτεμβρίου, με οδηγό τον Σταύρο Ξαρχάκο και εισιτήριο τις μελωδίες των μεγαλύτερων Ελλήνων συνθετών. Μία ανεπανάληπτη συναυλία για ένα μεγάλο φιλανθρωπικό σκοπό που θα μαγέψει, θα συγκινήσει και θα ενθουσιάσει όλους, όσους θα έχουν την τύχη να την παρακολουθήσουν.
Τα έσοδα από τα εισιτήρια θα διατεθούν εξολοκλήρου στην Ένωση Μαζί για το Παιδί.

Προπώληση εισιτηρίων:
Ticket Services, Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου  Δευτ. – Παρ. 10.00-18.00 & Σάββατο 10.00-14.00)
Τηλεφωνικά στο 210-7234567 με χρέωση πιστωτικής κάρτας (Δευτ. – Παρ. 10.00-18.00 & Σάββατο 10.00-14.00)
Ηλεκτρονικά μέσω της ιστοσελίδας: www.ticketservices.gr (όλο το 24ωρο)

Τα δικαιώματα του παιδιού


Η Διεθνής Ένωση Σχολικών Ψυχολόγων ISPA, με αφορμή το Διεθνές έτος του παιδιού το 1979, πρότεινε και υιοθέτησε την Διακήρυξη των Ψυχολογικών δικαιωμάτων του παιδιού. Η « Τριάδα των Ψυχολογικών Δικαιωμάτων» αποτελείται από τρεις βασικές κατηγορίες δικαιωμάτων που έχουν σημασία από Ψυχολογική σκοπιά και που είναι θεμελιώδη για την ποιότητα ζωής και την πλήρη , ομαλή ανάπτυξη του παιδιού.


1.Κάθε παιδί έχει Δικαίωμα Στοργής και Προστασίας
1.1 Δικαίωμα να έχει αγάπη, στοργή και κατανόηση
1.2 Δικαίωμα να ζει σε περιβάλλον ελεύθερο από κινδύνους ψυχικού ή σωματικού τραύματος ή κακοποίησης
1.3 Δικαίωμα να έχει προστασία , στήριξη και συνηγορία

2.Κάθε παιδί έχει Δικαίωμα Προσωπικής, Πνευματικής και Κοινωνικής ανάπτυξης
2.1 Δικαίωμα προσωπικής ταυτότητας και ανεξαρτησίας και ελευθερία να εκδηλωθεί σε αυτούς τους τομείς.
2.2 Δικαίωμα ευκαιριών πνευματικής και ηθικής ανάπτυξης
2.3 Δικαίωμα να έχει ικανοποιητικές διαπροσωπικές σχέσεις και να είναι υπεύθυνο μέλος σε ομάδες

3.Κάθε παιδί έχει Δικαίωμα Εκπαίδευσης και Παιχνιδιού
3.1 Δικαίωμα σχολικής, τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης και να έχει όλους τους αναγκαίους κατάλληλους πόρους και ιδιαίτερα μέσα .
3.2 Δικαίωμα για πλήρεις ευκαιρίες για παιχνίδι, ψυχαγωγία, και δραστηριότητες με βάση τις επιθυμίες και τα όνειρα του.
3.3 Δικαίωμα να έχει άριστες συνθήκες σωματικής και ψυχικής ανάπτυξης και εμψύχωσης και ενδυνάμωσης του σε αυτούς τους τομείς
Πηγή

Παιδικές ασθένειες στο κινητό σας

Για iPad, iPhone, iPod Touch
Childhood Diseases (Παιδικές Ασθένειες) ονομάζεται η εφαρμογή της εταιρείας Medicon Apps. Η εφαρμογή αυτή βοηθά τους, νέους κυρίως, γονείς να τα βγάλουν πέρα με τις ασθένειες των παιδιών τους.
Περιλαμβάνει περισσότερες από 50 από τις πλέον συνηθισμένες παιδικές ασθένειες, με φωτογραφίες για να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα, συμβουλές πρόληψης και θεραπείας, ακόμα και πότε πρέπει να επιτρέψετε στο παιδί να επιστρέψει στο σχολείο σας συμβουλεύει.
Για κάθε ασθένεια περιλαμβάνει ένα πλήρες άρθρο με οτιδήποτε μπορεί να σας φανεί χρήσιμο.

25 Ιουλ 2011

Ο μπαμπάς "κομπιουτεράς" - το παιδί με αυτισμό;

Πολλοί ειδικοί έχουν παρατηρήσει ότι συναντούν πολλούς γονείς που είναι μηχανικοί υπολογιστών με αυτιστικά παιδιά αντί φερ' ειπείν πωλητές. Μια νέα μελέτη υποστηρίζει ότι ίσως υπάρχει κάποια σχέση.
Περίπου 3 φορές περισσότερα παιδιά διαγνώσκονται με αυτισμό σε περιοχές υψηλής τεχνολογίας
Μελετητές του Cambridge University βρήκαν ότι το ποσοστό παιδιών με διαταραχές αυτισμού είναι 3 φορές μεγαλύτερο για εκείνα που κατοικούν σε περιοχές που θεωρούνται κέντρα βιομηχανιών υψηλής τεχνολογίας.
Η πιθανή εξήγηση είναι ότι ο αυτισμός έχει ένα μεγάλο παράγοντα κληρονομικότητας και έχει ισχυρή σχέση με το χαρακτηριστικό του "συστημισμού", μιας ικανότητας του να αναλύει τη λειτουργία συστημάτων και της δημιουργίας τους. Εργαζόμενοι στους τομείς της μηχανολογίας ή της τεχνολογίας των υπολογιστών διαπρέπεουν σ' αυτή την ικανότητα. Η θεωρία λοιπόν λέει, ότι οι άνθρωποι με αυτισμό έχουν μια σχετικά αυξημένη ικανότητα στο να οργανώνονται συστηματικά στις λειτουργίες τους ή και να αναλύουν συστήματα και πώς αυτά λειτουργούν.
Κάποια γνωρίσματα του αυτισμού θα ήταν πλεονέκτημα για έναν μαθηματικό ή έναν μηχανολόγο...
Βέβαια, τέτοιες δεξιότητες - που μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε μια κλινική διάγνωση για αυτισμό - είναι πλεονέκτημα για έναν μηχανολόγο ή έναν μαθηματικό. Κάποιοι γονείς αυτιστικών παιδιών έχουν τέτοια γνωρίσματα, παρόμοια με ένα αυτιστικό άτομο, αν και σε μικρότερο βαθμό - ώστε δεν μπορούν να θεωρηθούν αυτιστικοί.
Οι ίδιοι οι μελετητές βέβαια είναι επιφυλακτικοί με τις ενδείξεις αυτές, καθώς αυτή είναι μια πρώιμη έρευνα. Οπότε, όσοι γονείς ανησυχούν στο άκουσμα αυτού του μεγάλου ποσοστού ας καθησυχάσουν γιατί ακόμα κι έτσι αυτό σημαίνει πως το 98% των παιδιών με γονείς που εργάζονται σε τομείς υψηλής τεχνολογίας ΔΕΝ θα εμφανίσουν αυτισμό.

Πηγή

Πόσα γνωρίζετε για τον αυτισμό;

Ξεσκονίστε τις γνώσεις σας για τον αυτισμό κάνοντας αυτό το απλό και σύντομο τεστ.

Έπειτα, κάντε αυτό το τέστ για να δείτε αν έχετε κάποιο από τα χαρακτηριστικά του αυτισμού. (Δυστυχώς άλλη μια πηγή μόνο για αγγλομαθείς).

Δραστηριότητα: Απο που έρχεται?

ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ;

Ποιός μπορεί να βρεί από πού έρχεται η μουσική, ενώ έχει τα μάτια κλειστά; Μια δραστηριότητα εύκολη, σύντομη, διασκεδαστική και ανέξοδη. Απλά κλείστε τα μάτια του παιδιού με ένα ύφασμα και ζητήστε του να βρεί μέσα στο δωμάτιο πού είναι το κασετόφωνο που παίζει μουσική. Σε μεγαλύτερα παιδιά μπορείτε κατά τον ίδιο τρόπο να του ζητήσετε να αναγνωρίσει τί είναι ο ήχος που ακούει (π.χ όταν χτυπάτε ένα κουτάλι πάνω σε ένα πιάτο, όταν χτυπάτε παλαμάκια, όταν κλείνετε ένα ντουλάπι ή όταν βάζετε νερό σε ένα ποτήρι).
Η δραστηριότητα αυτή ενισχύει τη συγκέντρωση προσοχής, την ακουστική καταγραφή και επεξεργασία, καθώς και τον ιδεασμό αφού απομονώνει την αίσθηση της όρασης.

Animatch

Για iPhone, iPad, iPod Touch
Ηλικίες: 3-6

Τι είναι: Πρόκειται για το γνωστό παιχνίδι αντιστοίχισης εικόνων με ζωάκια.

Γιατί μας αρέσει: Συνδυάζει ένα ωραίο περιβάλλον χρήσης με χαριτωμένες εικόνες και συμπαθητικούς ήχους.