Η άνοιξη είναι πλέον εδώ! Οι ημέρες μεγαλώνουν, ο καιρός ζεσταίνει και η διάθεση γίνεται καλύτερη όσο ξεμακραίνει το χειμωνιάτικο κρύο. Παλαιότερα, ο ερχομός της άνοιξης ήταν και το σύνθημα για μαζική έξοδο της πιτσιρικαρίας από τα σπίτια, για ατέλειωτο παιχνίδι σε δρόμους και χωράφια μέχρι αργά το βράδυ. Το έχει περιγράψει άλλωστε τόσο παραστατικά ο σπουδαίος Λευτέρης Παπαδόπουλος στην Οδό Αριστοτέλους: «Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ…». Με μέσα λιγοστά και με μόνους οδηγούς το κέφι, τη φαντασία και την ξενοιασιά, διασκεδάσαμε κι εμείς πολλές φορές με την αμπάριζα, το κουτσό, τα μήλα, το τσιλίκι, το λεπτό κρεμμύδι, το κορόιδο και τόσα άλλα που χάθηκαν και πια δεν σημαίνουν πολλά πράγματα για τα παιδιά μας. Ίσως λοιπόν αξίζει ένα ταξίδι στο παρελθόν για να θυμηθούμε κάποια από εκείνα τα αγαπημένα παιχνίδια της κάθε παρέας. Αυτά που παρουσιάζονται παρακάτω αφορούν παιδιά του δημοτικού. Και θυμηθείτε! Αν κάπου βρείτε μια αλάνα ή ένα πλάτωμα μικρό, μαζέψτε τα παιδιά, «διδάξτε» τους τα παιχνίδια και, γιατί όχι, παίξτε μαζί τους. Το παιχνίδι, σίγουρα, κάνει καλό!