Όλες οι μαμάδες που έχουν μωρά, σκέφτονται ότι μάλλον είναι ακόμα νωρίς για να σκέφτονται το θέμα «πειθαρχία» στο μωράκι τους. Αυτό συμβαίνει, γιατί όλες έχουν στο μυαλό τους την «πειθαρχία» συνυφασμένη με την «τιμωρία», ώστε να μάθει το παιδί να ακούει σε αυτό που του λέμε.
Δεν είναι όμως έτσι. Η πειθαρχία έχει να κάνει με το πώς μεγαλώνετε το παιδί σας, από τη στιγμή που θα επιστρέψετε στο σπίτι από το μαιευτήριο.
Δεν είναι όμως έτσι. Η πειθαρχία έχει να κάνει με το πώς μεγαλώνετε το παιδί σας, από τη στιγμή που θα επιστρέψετε στο σπίτι από το μαιευτήριο.
Εχει να κάνει με τη δική σας συμπεριφορά και με το πώς θα του δώσετε εξ αρχής να καταλάβει ότι οι καλές συμπεριφορές επαινούνται, και οι κακές αποθαρρύνονται. Και αυτό ακριβώς είναι που περιλαμβάνει όλο τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε εμείς ως γονείς και αργότερα και τα παιδιά μας.
Επομένως, πειθαρχία για ένα μωρό που μόλις επέστρεψε στο σπίτι, ή είναι λίγο μεγαλύτερο, είναι να κοιμάται σε μία τακτική ρουτίνα, να τρώει στην ώρα του, να κάνει το μπανάκι του συγκεκριμένο διάστημα της μέρας και όχι όποτε βολεύει εμάς, και φυσικά πειθαρχία είναι το να ανταποκρίνονται οι γονείς στις ανάγκες του μωρού τους
.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων περιγράφει την πειθαρχία στα μωρά ως «παθητική» κατά την οποία «οι γονείς παρέχουν μία δομημένη καθημερινά ρουτίνα στις συνήθειες των μωρών τους, αλλά ξέρουν να αναναγνωρίζουν το πότε πρέπει να είναι ευέλικτοι ανάλογα με τις ανάγκες του μωρού».
Πρόκειται για μία λεπτή ισσοροπία, που χρειάζεται προσπάθεια από την πλευρά του γονιού για να επιστευχθεί, όμως θα πρέπει να γνωρίζετε ότι θα έχει ευεργετικές συνέπειες στον χαρακτήρα του μωρού σας, όσο αυτό μεγαλώνει. Γι’ αυτό προσπαθήστε.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου