Μία απλή μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στα άνω και κάτω άκρα αρκεί για αποφευχθεί ο αιφνίδιος θάνατος παιδιών κατά την άθληση, κι αυτό γιατί με την μέτρηση αυτή μπορεί να διαγνωστεί μια επικίνδυνη καρδιοπάθεια, η στένωση ισθμού αορτής.
«Η στένωση του ισθμού αορτής είναι μία σοβαρή και επικίνδυνη συγγενής (εκ γενετής) καρδιοπάθεια, η οποία συνδέεται με την υπέρταση στην παιδική ηλικία . Αποτελεί το 5-10% των συγγενών καρδιοπαθειών, η συχνότητα των οποίων είναι 10 στις 1.000 γεννήσεις.
Η στένωση του ισθμού αορτής μαζί με τη μεσοκολπική επικοινωνία είναι σχεδόν οι μόνες συγγενείς καρδιοπάθειες που μπορεί να ξεφύγουν και να διαγνωστούν ακόμη και στην εφηβική ή στην ενήλικη ζωή.
Κι ενώ από την αδιάγνωστη μεσοκολπική επικοινωνία δεν κινδυνεύει άμεσα το παιδί , από την αδιάγνωση στένωση ισθμού μπορεί να επέλθει αιφνίδιος θάνατος κατά την άσκηση» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής-παιδιατρικής καρδιολογίας στο ΑΠΘ , Ανδρέας Γιαννόπουλος, με αφορμή ανακοίνωσή του για την «Υπέρταση καρδιακής αιτιολογίας» στη 22η Επιστημονική Ημερίδα-Επίκαιρα Θέματα στην Παιδιατρική, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη.
Αν εξαιρεθούν οι σοβαρές στενώσεις ισθμού αορτής που θα διαγνωσθούν μετά τη γέννηση στο νεογνό ή το βρέφος, οι περισσότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται κατά την εγγραφή του παιδιού στην Α΄ Δημοτικού που θα χρειαστεί να συμπληρωθεί το ατομικό δελτίο υγείας.
«Τότε υποχρεούται ο παιδίατρος, εάν δεν το έχει ήδη κάνει, να ψηλαφήσει τις μηριαίες αρτηρίες του παιδιού και να μετρήσει την αρτηριακή πίεση. Έρχεται δηλαδή το κράτος να υπενθυμίσει στον παιδίατρο ότι πρέπει να προβεί σε δύο ενέργειες, τη ψηλάφηση των μηριαίων αρτηριών και την μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, για να αποκλειστεί μια σοβαρή συγγενής καρδιοπάθεια. Η στένωση ισθμού αορτής δεν είναι μια συχνή πάθηση, είναι όμως κρίμα να ζει ένα παιδί για 6-7 χρόνια χωρίς να γνωρίζουν οι γονείς του ότι πάσχει από μία σοβαρή και επικίνδυνη καρδιοπάθεια» τονίζει ο κ Γιαννόπουλος αναφέροντας παράλληλα ότι στη Θεσσαλονίκη διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο 5-6 περιστατικά στένωσης ισθμού αορτής.
Η υπέρταση στην παιδική ηλικία μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής, (κυρίως σε μεγάλα παιδιά και εφήβους με συνοδές παθολογικές καταστάσεις όπως παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο, διαταραχές ύπνου με άπνοιες κατά τον ύπνο) είτε δευτεροπαθής, οφειλόμενη σε νεφροπάθειες, καρδιοπάθειες, συστηματικά νοσήματα και ενδοκρινή νοσήματα.
«Ο παιδίατρος πρέπει να αποκτήσει εμπειρία στη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, να αντιληφθεί τη σπουδαιότητά της και να την εντάξει , κατά τη κρίση του, στην παρακολούθηση του παιδιού, από τη γέννησή τους έως την ενήλικη ζωή. Δεν θα πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά με την υποχρεωτική συμπλήρωση του ατομικού δελτίου υγείας του παιδιού , κατά την οποία συχνά αγνοείται ή παραλείπεται , αλλά να αποτελεί αναγκαία και υποχρεωτική εξέταση του παιδιού» τονίζει ο κ Γιαννόπουλος.
«Η στένωση του ισθμού αορτής είναι μία σοβαρή και επικίνδυνη συγγενής (εκ γενετής) καρδιοπάθεια, η οποία συνδέεται με την υπέρταση στην παιδική ηλικία . Αποτελεί το 5-10% των συγγενών καρδιοπαθειών, η συχνότητα των οποίων είναι 10 στις 1.000 γεννήσεις.
Η στένωση του ισθμού αορτής μαζί με τη μεσοκολπική επικοινωνία είναι σχεδόν οι μόνες συγγενείς καρδιοπάθειες που μπορεί να ξεφύγουν και να διαγνωστούν ακόμη και στην εφηβική ή στην ενήλικη ζωή.
Κι ενώ από την αδιάγνωστη μεσοκολπική επικοινωνία δεν κινδυνεύει άμεσα το παιδί , από την αδιάγνωση στένωση ισθμού μπορεί να επέλθει αιφνίδιος θάνατος κατά την άσκηση» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής-παιδιατρικής καρδιολογίας στο ΑΠΘ , Ανδρέας Γιαννόπουλος, με αφορμή ανακοίνωσή του για την «Υπέρταση καρδιακής αιτιολογίας» στη 22η Επιστημονική Ημερίδα-Επίκαιρα Θέματα στην Παιδιατρική, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη.
Αν εξαιρεθούν οι σοβαρές στενώσεις ισθμού αορτής που θα διαγνωσθούν μετά τη γέννηση στο νεογνό ή το βρέφος, οι περισσότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται κατά την εγγραφή του παιδιού στην Α΄ Δημοτικού που θα χρειαστεί να συμπληρωθεί το ατομικό δελτίο υγείας.
«Τότε υποχρεούται ο παιδίατρος, εάν δεν το έχει ήδη κάνει, να ψηλαφήσει τις μηριαίες αρτηρίες του παιδιού και να μετρήσει την αρτηριακή πίεση. Έρχεται δηλαδή το κράτος να υπενθυμίσει στον παιδίατρο ότι πρέπει να προβεί σε δύο ενέργειες, τη ψηλάφηση των μηριαίων αρτηριών και την μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, για να αποκλειστεί μια σοβαρή συγγενής καρδιοπάθεια. Η στένωση ισθμού αορτής δεν είναι μια συχνή πάθηση, είναι όμως κρίμα να ζει ένα παιδί για 6-7 χρόνια χωρίς να γνωρίζουν οι γονείς του ότι πάσχει από μία σοβαρή και επικίνδυνη καρδιοπάθεια» τονίζει ο κ Γιαννόπουλος αναφέροντας παράλληλα ότι στη Θεσσαλονίκη διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο 5-6 περιστατικά στένωσης ισθμού αορτής.
Η υπέρταση στην παιδική ηλικία μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής, (κυρίως σε μεγάλα παιδιά και εφήβους με συνοδές παθολογικές καταστάσεις όπως παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο, διαταραχές ύπνου με άπνοιες κατά τον ύπνο) είτε δευτεροπαθής, οφειλόμενη σε νεφροπάθειες, καρδιοπάθειες, συστηματικά νοσήματα και ενδοκρινή νοσήματα.
«Ο παιδίατρος πρέπει να αποκτήσει εμπειρία στη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, να αντιληφθεί τη σπουδαιότητά της και να την εντάξει , κατά τη κρίση του, στην παρακολούθηση του παιδιού, από τη γέννησή τους έως την ενήλικη ζωή. Δεν θα πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά με την υποχρεωτική συμπλήρωση του ατομικού δελτίου υγείας του παιδιού , κατά την οποία συχνά αγνοείται ή παραλείπεται , αλλά να αποτελεί αναγκαία και υποχρεωτική εξέταση του παιδιού» τονίζει ο κ Γιαννόπουλος.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου