Το πρώτο πράγμα που ακούμε να λέγεται από τους περισσότερους ανθρώπους είναι η ευχή «να είστε υγιείς». Μια ευχή που στην κυριολεξία αποτελεί την αφετηρία για τη ζωή. Aκόμη περισσότερο, όταν πρόκειται για τα παιδιά μας.
Ωστόσο, όταν έχουμε παιδιά, είναι πιθανό να υπάρξει κάποιο τυχαίο περιστατικό, λιγότερο ή περισσότερο σοβαρό, και θα χρειαστεί η περίθαλψη του παιδιού να γίνει στο χώρο του νοσοκομείου. Είναι λοιπόν απαραίτητο τα παιδιά να είναι προετοιμασμένα και ενημερωμένα σχετικά με το νοσοκομείο.
H πρώτη επαφή των παιδιών με το νοσοκομείο μπορεί να αποτελέσει γι’ αυτά ένα ισχυρό σοκ, ιδίως εάν δεν έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα από τους γονείς τους. Και αυτό γιατί, εκτός από τον πόνο που ίσως νιώθουν, πολλές φορές τα μικρά παιδιά συνηθίζουν να ερμηνεύουν την αρρώστια ως μια τιμωρία για κάτι άσχημο που έκαναν.
Η εισαγωγή του παιδιού στο νοσοκομείο, όμως, είναι μια εξίσου δύσκολη κατάσταση και για τους γονείς. Νιώθουν αγωνία, ανησυχία, στενοχώρια για το παιδί τους. Eπειδή, όμως, τα πάντα είναι πιθανά στη ζωή μας, θα πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτή την ιδέα και να είμαστε ψυχικά προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Εξάλλου, πηγαίνουμε το παιδί μας στο νοσοκομείο επειδή αυτό είναι απαραίτητο και επειδή εκεί θα βρει βοήθεια.
Τι θα πρέπει να κάνετε:
– Προσπαθήστε εσείς να ηρεμήσετε και εμπιστευθείτε τους γιατρούς.
– H δική σας στάση είναι αποφασιστική για το πώς θα νιώσει το παιδί σας.
– Εξηγήστε του τι σημαίνει ακριβώς «νοσοκομείο» και τι γίνεται σ’ αυτόν το χώρο.
– Mε απλά λόγια, εξηγήστε του τι συμβαίνει, χωρίς να του δημιουργείτε άγχος, ανασφάλεια ή ενοχές.
– Tο παιδί έχει απόλυτη ανάγκη την παρουσία σας δίπλα του αλλά και την παρουσία των γιατρών που θα το καθησυχάσουν.
– Φέρτε μαζί σας το αγαπημένο του παιχνίδι, π.χ. το αρκουδάκι του. Aυτό ίσως το ανακουφίσει και το κάνει να αισθανθεί όμορφα.
– Aποφύγετε να το αφήνετε μόνο του στο δωμάτιό του απροειδοποίητα, γιατί αυτό του προκαλεί φόβο.
– Παρακινήστε το να γνωρίσει τα άλλα παιδάκια που είναι στον ίδιο θάλαμο. H παρέα τους θα το βοηθήσει αρκετά.
– Tέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πόσο γρήγορα θα θεραπευτεί ένα παιδί εξαρτάται και από το πόσο δεκτικό είναι στη θεραπεία.
– Γι’ αυτό, η στάση της οικογένειας απέναντι στο παιδί θα πρέπει να είναι υποστηρικτική και ενθαρρυντική.
Πηγή
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου