Το άγχος των γονιών έχει μακροχρόνια επίδραση στα παιδιά τους, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Child Development. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η έρευνα αυτή αποκαλύπτει το μηχανισμό με τον οποίο οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν τη βιολογία ενός ατόμου.
"Αποδείξαμε ότι τα καθημερινά επίπεδα άγχους των γονιών κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας των παιδιών τους καθορίζουν τις αλλαγές στο DNA που εμφανίζονται στην εφηβική ηλικία" δήλωσε η Marilyn Essex, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Wisconsin's School of Medicine and Public Health. Και συνεχίζει λέγοντας ότι "αυτό αποτελεί περαιτέρω απόδειξη της μεγάλης σημασίας της παιδικής ηλικίας και των μακροχρόνιων επιπτώσεων του οικογενειακού περιβάλλοντος του παιδιού κατά τη βρεφική και την προσχολική ηλικία".
Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στην επιγενετική, η οποία με απλά λόγια είναι μια διαδικασία που επηρεάζει τη λειτουργία των γονιδίων, δίχως όμως ν' αλλάζει κάτι στην αλληλουχία του DNA. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτή τη διαδικασία παίζει η μεθυλίωση, μια διαδικασία η οποία καθορίζει εάν ένα γονίδιο θ' αντιδράσει σε σχέση με κοινωνικά ή φυσικά ερεθίσματα (για πιο επιστημονική εξήγηση των δύο αυτών όρων ακολουθήστε τους αντίστοιχους συνδέσμους).
Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότερα από 100 παιδιά ηλικίας 15 ετών. Οι ερευνητές συνέκριναν τα πρότυπα μεθυλίωσης αυτών των παιδιών και τα συνέκριναν με τα δεδομένα που είχαν συλλέξει από τους γονείς τους στις αρχές της δεκαετίας του '90. Τότε, οι γονείς είχαν κληθεί να παρέχουν στοιχεία σχετικά με το άγχος που βίωναν λόγω οικογενειακών, οικονομικών και λοιπών λόγων.
Μεταξύ άλλων, στα αποτελέσματα της έρευνας φάνηκε ότι το άγχος της μητέρας είχε επίδραση τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια, ενώ το άγχος του πατέρα είχε επίδραση κυρίως στα κορίτσια. Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί η απουσία του πατέρα ή η μη ενασχόλησή του με τα παιδιά σχετίζεται με την πρόωρη εμφάνιση της εφηβείας στα κορίτσια, όχι όμως και στα αγόρια.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου