Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, ενώ διαθέτουν τις δεξιότητες που χρειάζονται, για να κάνουν πράγματα μόνα τους, όπως να ντυθούν, να βάλουν τα παπούτσια τους, να φάνε, να γεμίσουν το ποτήρι τους με νερό, να πλύνουν τα δόντια τους, να κουμπώσουν το μπουφάν τους κλπ, τελικά πολλές φορές ζητάνε τη βοήθεια των μεγάλων, χωρίς στην πραγματικότητα να τη χρειάζονται.
Γιατί;
1. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας βαδίζουν σε ένα μεταβατικό στάδιο, από τις μέχρι τώρα βρεφικές του συνήθειες, προς την πλήρη ανεξαρτητοποίηση, όμως αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί από την μία στιγμή στην άλλη.
2. Τα νήπια δεν έχουν ωριμάσει τόσο όσο ίσως πιστεύουμε, κουράζονται και βαριούνται εύκολα, ιδιαίτερα όταν προσπαθούν να κάνουν κάτι και δεν τους βγαίνει.
3. Έχουν ανάγκη την επιβεβαίωση ότι τα κάνουν καλά, και την επιβράβευση όταν τελικά τα καταφέρουν.
Τι να κάνουν οι γονείς;
- Ενθαρρύνετε τα να κάνουν πράγματα μόνα τους, χωρίς να τους κάνετε αυστηρή κριτική.
- Προτού να τους δώσετε τη βοήθεια που ίσως σας ζητάνε, προτείνετέ τους να δοκιμάσουν πρώτα για τρεις φορές και αν δεν τα καταφέρουν, δείξτε τους ότι εσείς είστε εκεί γι’ αυτά.
- Διευκολύνετε το αρχικά και μετά αφήστε το μόνο του. Σταθείτε δηλαδή δίπλα του διακριτικά, χωρίς να παρεμβαίνετε συνεχως σε ότι επιλέγει να κάνει.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου