Οι περισσότεροι από εμάς λέμε μερικές φορές στα παιδιά μας, λόγια για τα οποία αργότερα μετανιώνουμε. Μία φράση μας μπορεί να αφήσει τα μικρά μας με αίσθημα αδικίας, θυμού, αλλά και σύγχυσης για το τι τελικά εννούσαμε.
Διαβάστε μερικά από τα πιο συνηθισμένα λεκτικά λάθη που κάνουν μαμάδες και μπαμπάδες και προσπαθήστε να τα αποφύγετε ή να βρείτε εναλλακτικές.
Ασε με ήσυχη/ο!
Είναι απόλυτα θεμιτό να αποζητάτε λίγο χρόνο για τον εαυτό σας κάνοντας κάτι που σας ευχαριστεί πραγματικά, ωστόσο πρέπει να κρατάτε τις ισορροπίες, καθώς τα παιδιά σας χρειάζονται! Όταν καθημερινά και εξακολουθητικά συνηθίζετε να λέτε στο παιδί σας «άσε με τώρα», ή «είμαι απασχολημένη» ή «μη με ενοχλείς», τότε το παιδί εκλαμβάνει αυτήν την κατάσταση ως μόνιμη, κλείνεται στον εαυτό του και όσο μεγαλώνει κρατάει όλο και περισσότερα «μυστικά» για το ίδιο, μια και εσείς το έχετε μάθει να μένει μακριά σας!
«Είσαι λοιπόν…»
Οι ταμπέλες και οι υπαινιγμοί σε ένα μικρό παιδί, μπορεί να του κάνουν κακό. Τα μικρά παιδιά πιστεύουν ό, τι ακούνε, χωρίς ερώτηση, ακόμα και όταν είναι για τον εαυτό τους! Έτσι αρνητικές ετικέτες μπορεί να γίνουν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία! Θυμηθείτε παρόμοιες εκφράσεις που έλεγαν σε εσάς οι δικοί σας γονείς και πόσο σας έχουν επηρεάσει στη ζωή σας. Προτιμήστε να κριτικάρετε μεν τη συμπεριφορά που δεν σας άρεσε, αφήνοντας όμως τα επίθετα κατά μέρος. Π.χ μην πείτε «ήσουν απαράδεκτη με την αδερφή σου και την έκανες να κλάψει». Πείτε: Η αδερφή σου πληγώθηκε με αυτό που της έκανες. Μήπως μπορείς να κάνεις κάτι για να επανορθώσεις!
«Μην κλαίς… μη στεναχωριέσαι… μη φοβάσαι»
Ειδικά τα μικρά παιδιά, που δεν μπορούν να αρθρώσουν πάντα τα συναισθήματά τους με λέξεις. Κλαίνε, λυπούνται, φοβούνται. Λέγοντάς του να «μη» δείχνουν τα συναισθήματά τους, τότε τους στέλνουμε το μηνυμα ότι αυτό που αισθάνονται δεν ισχύει. Αυτό που πρέπει να κάνετε, είναι να αναγνωρίσετε το συναίσθημα, να το αποδεχθείτε και να προσπαθήσετε να το μετριάσετε. «Πραγματικά είναι λυπηρό να μη θέλει η αδερφή σου να παίξετε» ή «καταλαβαίνω πως φοβάσαι τα κύματα, αλλά θα σου κρατάω το χέρι και θα δεις ότι μπορείς να διασκεδάσεις μαζί τους». Με το να αποδεχτείτε τα συναισθήματά του, θα δείξετε κατανόηση και θα νιώσει πιο ασφαλές.
«Μακάρι να ήσουν σαν την αδερφή/ό σου»
Είναι φυσικό για τους γονείς να συγκρίνουν τα παιδιά τους, αλλά μην αφήνετε το παιδί σας να ακούσει τι πιστεύετε. Τα παιδιά αναπτύσσουν το δικό τους ρυθμό και να έχουν τη δική τους ιδιοσυγκρασία και τη δική τους προσωπικότητά. Συγκρίνοντας το, είναι σα να του λέτε να γίνει κάποιο άλλο παιδί. Με αυτόν τον τρόπο υπονομεύετε την αυτοπεποίθησή του. Ενθαρρύνετε τα παιδιά για τα επιτεύγματά τους και αποδεχτείτε τα καλά και τα κακά τους.
«Περίμενε μέχρι να έρθει σπίτι ο μπαμπάς/η μαμά»
Κλασικό κλισέ σε όλες τις οικογένειες. Όμως, για να είστε αποτελεσματικός γονιός και να καταφέρετε να διατηρήσετε ένα ικανοποιητικό βαθμό πειθαρχίας στο σπίτι, πρέπει να παίρνετε την κατάσταση στα χέρια σας αμέσως! Η πειθαρχία που… αναβάλεται, στην ουσία δεν καταφέρνει να συνδέσει τις συνέπειες με την κακή συμπεριφορά που είχε το παιδί σας. Επίσης, το να επικαλείστε άλλο πρόσωπο, υπονομεύει το δικό σας ρόλο μέσα στο σπίτι, οπότε κινδυνεύετε να μην εισακούγεστε όποτε και αν κάνετε συστάσεις στα μικρά σας.
Διαβάστε μερικά από τα πιο συνηθισμένα λεκτικά λάθη που κάνουν μαμάδες και μπαμπάδες και προσπαθήστε να τα αποφύγετε ή να βρείτε εναλλακτικές.
Ασε με ήσυχη/ο!
Είναι απόλυτα θεμιτό να αποζητάτε λίγο χρόνο για τον εαυτό σας κάνοντας κάτι που σας ευχαριστεί πραγματικά, ωστόσο πρέπει να κρατάτε τις ισορροπίες, καθώς τα παιδιά σας χρειάζονται! Όταν καθημερινά και εξακολουθητικά συνηθίζετε να λέτε στο παιδί σας «άσε με τώρα», ή «είμαι απασχολημένη» ή «μη με ενοχλείς», τότε το παιδί εκλαμβάνει αυτήν την κατάσταση ως μόνιμη, κλείνεται στον εαυτό του και όσο μεγαλώνει κρατάει όλο και περισσότερα «μυστικά» για το ίδιο, μια και εσείς το έχετε μάθει να μένει μακριά σας!
«Είσαι λοιπόν…»
Οι ταμπέλες και οι υπαινιγμοί σε ένα μικρό παιδί, μπορεί να του κάνουν κακό. Τα μικρά παιδιά πιστεύουν ό, τι ακούνε, χωρίς ερώτηση, ακόμα και όταν είναι για τον εαυτό τους! Έτσι αρνητικές ετικέτες μπορεί να γίνουν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία! Θυμηθείτε παρόμοιες εκφράσεις που έλεγαν σε εσάς οι δικοί σας γονείς και πόσο σας έχουν επηρεάσει στη ζωή σας. Προτιμήστε να κριτικάρετε μεν τη συμπεριφορά που δεν σας άρεσε, αφήνοντας όμως τα επίθετα κατά μέρος. Π.χ μην πείτε «ήσουν απαράδεκτη με την αδερφή σου και την έκανες να κλάψει». Πείτε: Η αδερφή σου πληγώθηκε με αυτό που της έκανες. Μήπως μπορείς να κάνεις κάτι για να επανορθώσεις!
«Μην κλαίς… μη στεναχωριέσαι… μη φοβάσαι»
Ειδικά τα μικρά παιδιά, που δεν μπορούν να αρθρώσουν πάντα τα συναισθήματά τους με λέξεις. Κλαίνε, λυπούνται, φοβούνται. Λέγοντάς του να «μη» δείχνουν τα συναισθήματά τους, τότε τους στέλνουμε το μηνυμα ότι αυτό που αισθάνονται δεν ισχύει. Αυτό που πρέπει να κάνετε, είναι να αναγνωρίσετε το συναίσθημα, να το αποδεχθείτε και να προσπαθήσετε να το μετριάσετε. «Πραγματικά είναι λυπηρό να μη θέλει η αδερφή σου να παίξετε» ή «καταλαβαίνω πως φοβάσαι τα κύματα, αλλά θα σου κρατάω το χέρι και θα δεις ότι μπορείς να διασκεδάσεις μαζί τους». Με το να αποδεχτείτε τα συναισθήματά του, θα δείξετε κατανόηση και θα νιώσει πιο ασφαλές.
«Μακάρι να ήσουν σαν την αδερφή/ό σου»
Είναι φυσικό για τους γονείς να συγκρίνουν τα παιδιά τους, αλλά μην αφήνετε το παιδί σας να ακούσει τι πιστεύετε. Τα παιδιά αναπτύσσουν το δικό τους ρυθμό και να έχουν τη δική τους ιδιοσυγκρασία και τη δική τους προσωπικότητά. Συγκρίνοντας το, είναι σα να του λέτε να γίνει κάποιο άλλο παιδί. Με αυτόν τον τρόπο υπονομεύετε την αυτοπεποίθησή του. Ενθαρρύνετε τα παιδιά για τα επιτεύγματά τους και αποδεχτείτε τα καλά και τα κακά τους.
«Περίμενε μέχρι να έρθει σπίτι ο μπαμπάς/η μαμά»
Κλασικό κλισέ σε όλες τις οικογένειες. Όμως, για να είστε αποτελεσματικός γονιός και να καταφέρετε να διατηρήσετε ένα ικανοποιητικό βαθμό πειθαρχίας στο σπίτι, πρέπει να παίρνετε την κατάσταση στα χέρια σας αμέσως! Η πειθαρχία που… αναβάλεται, στην ουσία δεν καταφέρνει να συνδέσει τις συνέπειες με την κακή συμπεριφορά που είχε το παιδί σας. Επίσης, το να επικαλείστε άλλο πρόσωπο, υπονομεύει το δικό σας ρόλο μέσα στο σπίτι, οπότε κινδυνεύετε να μην εισακούγεστε όποτε και αν κάνετε συστάσεις στα μικρά σας.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου