5 Βήματα για να διδάξετε στα παιδιά σας να μην αντιμιλάνε

Η πιο συνηθισμένη μορφή αντιρρήσεων που φέρνει το παιδί σας έχει τις ρίζες της στη φυσική του επιθυμία να ξεπερνάει τα όρια προκειμένου να γίνει το δικό του. Άλλωστε, καθώς τα παιδιά είναι παιδιά δεν έχουν μάθει ακόμα να εκφράζονται πιο διπλωματικά. Αυτού του είδους οι αντιρρήσεις που προβάλλουν δεν είναι κάτι σοβαρό, ωστόσο μπορεί να σας προκαλέσει απογοήτευση και να σας φέρει σε δύσκολη θέση δημόσια, διότι δίνει σε όλους την εντύπωση ότι το παιδί σας είναι κακομαθημένο, ενώ εσείς δεν είστε και πολύ αποτελεσματικός ως γονιός.

Υπάρχει και μια άλλη μορφή αντιρρήσεων που έχει τις ρίζες της στο θυμό. Αυτό το είδος είναι πιο σοβαρό διότι συχνά ενδέχεται να αντανακλά ένα πρόβλημα που υπάρχει στη σχέση σας με το παιδί σας. Μερικές φορές, τα παιδιά, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αρχίζουν να αποξενώνονται από τους γονείς τους και πολλές από τις απαντήσεις τους είναι γεμάτες θυμό, ανυπακοή και αντίθεση. Αυτού του είδους οι αντιρρήσεις αποτελούν ένδειξη ότι ίσως έχει έρθει η ώρα να στραφείτε σε ένα παιδοψυχολόγο για επαγγελματική βοήθεια.

Σε αυτό το άρθρο προτείνουμε μια λύση για τον καθημερινό και συνηθισμένο τρόπο με τον οποίο αντιμιλάνε τα περισσότερα παιδιά στους γονείς τους. Αν διαπιστώνετε ότι εκνευρίζεστε ολοένα και περισσότερο με τον τρόπο που σας αντιμιλάει το παιδί σας, βρείτε μια ήρεμη στιγμή για να του μιλήσετε, αφού βεβαιωθείτε προηγουμένως ότι δε θα αισθάνεστε καμία ένταση ή θυμό. Για αυτήν τη συζήτηση, ακολουθήστε τα εξής πέντε εύκολα βήματα:

1. Κολακέψτε το παιδί σας. Για ποιο λόγο; Διότι στη συνέχεια θα το επικρίνετε επειδή σας αντιμιλάει και τα παιδιά δέχονται καλύτερα την κριτική όταν τα έχετε κάνει προηγουμένως να αισθάνονται καλύτερα για τον εαυτό τους. (Παρεμπιπτόντως, η τεχνική αυτή είναι εξίσου αποτελεσματική και με τους ενήλικες.) Αρχίστε ως εξής: «Ξέρεις, Γιάννη, ο μπαμπάς σου (ή η μαμά σου) κι εγώ είμαστε πολύ περήφανοι για σένα. Διαβάζεις πολύ, παίζεις καλό μπάσκετ και έχεις πολλούς και καλούς φίλους.» Στη συνέχεια και αφού έχετε εκθειάσει με κάθε ειλικρίνεια το παιδί σας, μπορείτε να πείτε το εξής: «Όμως, Γιάννη, υπάρχει ένα πραγματάκι το οποίο πρέπει να προσέξεις και να βελτιώσεις. Ξέρεις ποιο είναι αυτό;» Αν το παιδί σας είναι όπως τα περισσότερα παιδιά, δεν θα έχει την παραμικρή ιδέα. Έτσι, θα εξηγήσετε στο παιδί σας με ήρεμο τόνο το πρόβλημα, ότι δηλαδή σας αντιμιλάει.

Αυτό ήταν! Καταφέρατε να εκθέσετε στο παιδί σας το πρόβλημα με αγάπη και τρυφερότητα. Προχωρήστε τώρα στα Βήματα 2-5:

2. Αφού καταφέρατε να κάνετε το παιδί να εστιάσει στο ότι συχνά σας αντιμιλάει, πρέπει να το βοηθήσετε να καταλάβει γιατί αυτή η στάση δεν είναι αποδεκτή. Για αυτό το λόγο, θα αρχίσετε να του λέτε μερικά πραγματάκια, π.χ.: «Ξέρεις πόσο πονάει όταν κάποιος σε χτυπάει ή σου δίνει μπουνιά, έτσι δεν είναι;» Καθώς το παιδί σας έχει ζήσει αναμφίβολα μια τέτοια εμπειρία, είναι σε θέση να αναγνωρίσει πόσο πονάει κανείς όταν τον χτυπάνε. Στη συνέχεια, θα του πείτε το εξής: «Ξέρεις κάτι; Και οι λέξεις μπορεί να πονέσουν. Οι λέξεις μπορεί να είναι σαν γροθιές και να πληγώνουν τα αισθήματα των άλλων. Όταν αντιμιλάς, οι λέξεις σου είναι σαν χαστούκι στο πρόσωπο.» Φυσικά, θα χρησιμοποιήσετε τη δική σας εκδοχή και θα μιλήσετε με το δικό σας τρόπο, αλλά, ουσιαστικά, αυτό που θέλετε είναι να του περάσετε το μήνυμα ότι μερικές φορές η χρήση των λέξεων μπορεί να πληγώνει τους ανθρώπους.

3. Στο τρίτο βήμα θα προσφέρετε τη βοήθειά σας στο γιο ή την κόρη σας για την επίλυση αυτού του προβλήματος. Υπενθυμίστε στο παιδί σας πόσο πολύ το αγαπάτε, αλλά τονίστε του ότι το να αντιμιλάει αποτελεί πρόβλημα και ότι και οι δυο γονείς του θέλουν να τον/ την βοηθήσουν να το λύσει. Πρέπει να λειτουργήσετε ως υπερασπιστής του παιδιού σας, με άλλα λόγια, πρέπει να είστε στο πλευρό του για να το βοηθήσετε να βελτιώσει τη συμπεριφορά του. Πείτε του το εξής: «Από εδώ και πέρα, θα υπάρχει ένας νέος κανόνας στο σπίτι που θα λέγεται ’Ο Κανόνας του Σεβασμού’. Αυτός ο κανόνας σημαίνει ότι όταν είσαι εκνευρισμένος ή θυμωμένος, θα μπορείς πάντα να μας λες τι αισθάνεσαι, αλλά όχι και να μας επιτίθεσαι με άσχημα λόγια.»

4. Αφού εισαγάγετε τον «Κανόνα του Σεβασμού»,εξηγήστε στο παιδί σας ότι από εδώ και στο εξής όταν αρχίζει να αντιμιλά, ο πατέρας (ή η μητέρα) του και εσείς θα του κάνουν ένα σήμα. Το σήμα μπορεί να είναι ότι θα βάλετε το δάχτυλο στο στόμα ή θα αγγίξετε το αυτί σας ή θα πείτε κάποια λέξη που θα έχετε εκ των προτέρων συμφωνήσει με το παιδί σας. Όταν ο πατέρας του ή εσείς του κάνετε αυτό το σήμα, αυτό θα λειτουργεί σαν προειδοποίηση ότι το παιδί αντιμιλά και ότι πρέπει να βρει έναν καλύτερο τρόπο για να απευθυνθεί σε σας. Εξηγήστε του ότι θέλετε να είστε πραγματικά δίκαιοι και να το βοηθήσετε να περιορίσει αυτό το πρόβλημα. Πείτε του ότι αν δει ή ακούσει το σήμα που του κάνετε, αλλά παρόλα αυτά συνεχίσει να αντιμιλάει, θα σημειώσετε ένα √ σε ένα κομμάτι χαρτί που θα υπάρχει στην κουζίνα. Αυτό θα σημαίνει ότι το παιδί θα πέσει για ύπνο ένα τέταρτο νωρίτερα εκείνο το βράδυ επειδή αντιμίλησε. Αν υπάρχουν τέσσερα τέτοια σημάδια, αυτό σημαίνει ότι το παιδί θα πέσει για ύπνο μια ώρα νωρίτερα.

5. Μετά από το τέταρτο βήμα, εξηγήστε στο παιδί ότι στο τέλος κάθε εβδομάδας, εσείς και πατέρας (ή η μητέρα) του θα αποφασίζετε πόσο καλά τα πήγε. Αν η εβδομάδα ήταν καλή, κάτι που σημαίνει ότι προσπάθησε πραγματικά και αντιμίλησε λιγότερο, θα υπάρξει ανταμοιβή. Η ανταμοιβή αυτή θα είναι είτε να πάει στο κρεβάτι του πιο αργά το σαββατοκύριακο, είτε να του φτιάξετε ποπ κορν, να νοικιάσετε ένα dvd, να καλέσετε ένα φίλο του ή να παίξετε μαζί του ένα παιχνίδι. Κάθε εβδομάδα μπορείτε να του λέτε: «Θα αποφασίσουμε ποια είναι η ανταμοιβή που θα ήθελες να προσπαθήσεις να κερδίσεις.»

Πολλοί γονείς βρήκαν ιδιαίτερα χρήσιμη αυτή την προσέγγιση των πέντε βημάτων για την επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος. Να θυμάστε ότι στα πλαίσια της γονικής φροντίδας πρέπει να βοηθήσετε το παιδί σας να γίνει ένα κοινωνικοποιημένο άτομο. Δάσκαλος είστε εσείς, μαθητής είναι το παιδί σας και αίθουσα διδασκαλίας είναι το σπίτι σας, ενώ ένα από τα πολλά μαθήματα που θα του διδάξετε είναι το πώς να εκφράζεται με σεβασμό.

Πηγή