Έχετε αναρωτηθεί πόσες φορές στα πλαίσια της εργοθεραπευτικής συνεδρίας ή στα πλαίσια του παιχνιδιού στο σπίτι βιαζόμαστε να δώσουμε οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο το παιδί θα εμπλακεί στο παιχνίδι του? Είτε στο παιχνίδι που επέλεξε αυθόρμητα είτε στο παιχνίδι που του προτείναμε?
Δυσκολευόμαστε σημαντικά σαν ενήλικες που τα ξέρουμε όλα να περιμένουμε το παιδί να αυτο-σχεδιάσει, να λύσει ένα πρόβλημα, ή να προγραμματίσει μόνο του τις απαραίτητες κινήσεις έτσι ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δεν δίνουμε στα παιδιά το χρόνο που χρειάζονται. Και φυσικά, δεν σκεφτόμαστε το αυτονόητο... Πως κάθε παιδί, δηλαδή, έχει τον δικό του χρόνο αντίδρασης και προσαρμογής στα περιβαλλοντικά ερεθίσματα.
Είτε όταν θα εμπλακείτε στην ενασχόληση του μικρού είτε όταν θα τον παρατηρείται να παίζει, ή ακόμα και όταν θα έχετε δώσει κάποιες οδηγίες να ακολουθήσει.... ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!! Αποστασιοποιηθείτε και δώστε του κάποια λεπτά να επεξεργαστεί και να δράσει. Μην βιάζεστε να το βοηθήσετε και να του δώσετε λύσεις έτοιμες... Το κάθε παιδί λειτουργεί διαφορετικά, με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Τώρα, στην περίπτωση που δείτε πως αργεί πολύ να εμπλακεί στο παιχνίδι, ότι διασπάται, ότι δεν μπορεί να οργανωθεί ή ότι έχει ξεχάσει τις οδηγίες σας τότε προσπαθείστε να τον επαναφέρετε με ήρεμο και γλυκό τρόπο.
Για παράδειγμα, στην περίπτωση που δεν ξέρει πως να παίξει με τα παιχνίδια του "μπείτε" και εσείς στο παιχνίδι φτιάχνοντας ένα σενάριο και βοηθήστε το με απλά βήματα στην αρχή να σας ακολουθήσει. Στην περίπτωση πάλι, που έχει να ακολουθήσει κάποιους κανόνες και δυσκολεύεται να ξεκινήσει προτρέψτε τον λεκτικά δίνοντάς του κάποια στοιχεία "κλειδιά" για να του υπενθυμίσετε το πλαίσιο της δραστηριοποίησής του.
Μην ξεχνάτε, το παιχνίδι είναι ευχαρίστηση... είναι δημιουργία... είναι μάθηση...
Όλγα Καμπιώτη, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου