16 Ιαν 2015

Αυτισμός: τα σπιτικά videos βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση

Καθώς οι επιστήμονες προσπαθούν ακόμα να διαλευκάνουν τους σύνθετους γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες του αυτισμού, ένα πράγμα είναι σαφές: H διάγνωση είναι μια χρονοβόρα και συχνά απογοητευτική διαδικασία.

Κι όμως! Ενα απλό βίντεο στο σπίτι θα μπορούσε να κάνει τη διάγνωση του αυτισμού ευκολότερη με αποτέλεσμα να δοθεί πολύ πιο γρήγορα η θεραπεία, όπως αναφέρει νέα μελέτη.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ θέλησαν να καθορίσουν αν ως εργαλείο κλινικής αξιολόγησης στον κοινό αυτισμό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ένα βίντεο απ’ αυτά που τραβάνε οι γονείς των παιδιών στο σπίτι.

«Ο αυτισμός διαγιγνώσκεται με την παρατήρηση συμπεριφορών και αυτή η διάγνωση μπορεί να πάρει πολλές φορές ακόμα και χρόνο ή και περισσότερο. Σκεφτήκαμε πως ένα βίντεο στο σπίτι θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό μερικών από τα βασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού, καθώς τα παιδιά βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον και δεν αξιολογούνται στο γραφείο ενός γιατρού που μπορεί να είναι ένα περιβάλλον δύσκολο για τον καθένα», λέει ο δρ Dennis Wall, αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής στα συστήματα ιατρικής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.

Οι επιστήμονες συγκέντρωσαν 100 σύντομα βίντεο στο Youtube που δείχνουν παιδιά ηλικίας ενός έως 15 ετών την ώρα του παιχνιδιού στο σπίτι τους, για τη μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLoS ONE. Από αυτά τα 45 ταξινομήθηκαν κάτω από τις ετικέτες «αυτισμός», «διαταραχή φάσματος του αυτισμού», «Asperger», ή «συμπεριφορά χτυπήματος χεριών». Αυτά τα βίντεο στη συνέχεια χαρακτηρίστηκαν από τους επιστήμονες ως βίντεο που δείχνουν παιδιά με αυτισμό. Τα υπόλοιπα 55 ταξινομήθηκαν ως βίντεο που δεν έδειχναν καμία διαταραχή φάσματος αυτισμού.

Μια ομάδα προπτυχιακών φοιτητών είχε εκπαιδευτεί για να εκτιμήσει τη συμπεριφορά των παιδιών, χρησιμοποιώντας μια κλίμακα με βάση ένα διαγνωστικό πρόγραμμα αυτισμού, ένα εργαλείο που αποτελείται από μια σειρά καθηκόντων που αφορούν την κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ του ατόμου με τον αυτισμό (ή τον πιθανό αυτισμό) και έναν εκπαιδευμένο εξεταστή. Δεδομένου ότι τα βίντεο ήταν προ-ηχογραφημένα, οι βαθμολογητές που συμμετείχαν στη μελέτη θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μόνο τις ερωτήσεις από το σύστημα βαθμολόγησης που αφορούσαν την επαφή με τα μάτια, τις επαναληπτικές συμπεριφορές, το αν ένα παιδί πήρε τα κοινωνικά συνθήματα από τους άλλους στο βίντεο και το αν έπαιξε με τα κατάλληλα παιχνίδια.

Χρησιμοποιώντας αυτό το σύστημα, ταξινόμησαν με ακρίβεια τα παιδιά ως αυτιστικά ή μη-αυτιστικά σε ποσοστό 97%.

«Ηταν πραγματικά εκπληκτικό να το επιτύχουμε αυτό, χωρίς κλινικούς γιατρούς. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το σύστημα διαλογής, ώστε να πάρουν τα αυτιστικά παιδιά την προσοχή που τούς είναι απαραίτητη για να τύχουν της κατάλληλης θεραπείας, όσο το δυνατόν γρηγορότερα», τόνισε ο Wall.

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο αυτισμός μπορεί να διαγνωστεί σε παιδιά από την ηλικία των 2 ετών. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν διαγνωστεί μέχρι την ηλικία των 4 ετών και άνω.

«Ο,τι μπορούμε να κάνουμε για να φτάσουμε στην έγκαιρη διάγνωση και την έγκαιρη παρέμβαση, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, μόνο ωφέλεια μπορεί να προσφέρει στο παιδί. Ενα από τα ζητήματα που προκύπτουν με τη μεταγενέστερη διάγνωση είναι πως μερικοί γονείς μάς ζητούν να περιμένουμε και να παρακολουθούμε, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην έχουν πλήρη αξιολόγηση του αυτισμού τους από τους ειδικούς, παρά μόνο αφού έχουν ήδη μεγαλώσει αρκετά. Μπορεί να μοιάζει απίστευτα απογοητευτικό για τους γονείς, αλλά ένα βίντεο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ακόμα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να φτάσουμε στη διάγνωση πιο γρήγορα, παρόλο που δεν πρόκειται να αντικαταστήσει τις παραδοσιακές τεχνικές διάγνωσης», επισημαίνει ο καθηγητής.

Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος…

«Αν και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διάγνωση του αυτισμού μπορεί να είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Ο αυτισμός είναι πολύπλοκη διαταραχή και το να διαγνωστεί οφείλει να είναι μια εξίσου πολύπλοκη διαδικασία. Αυτή η μελέτη προσπαθεί να υπεραπλουστεύσει τα πάντα», λέει από την πλευρά του ο δρ Max Wiznitzer, παιδίατρος στο Νοσοκομείο Παίδων του Κλίβελαντ, στο Οχάιο.

«Είδα πρόσφατα ένα αγόρι, του οποίου η καλοπροαίρετη δασκάλα ήταν πεπεισμένη ότι είχε το σύνδρομο Αsperger. Το παιδί, όμως, δεν είχε Asperger. Eίχε κατάθλιψη», καταλήγει ο Wiznitzer.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...