Η δυσπραξία αναφέρεται στην δυσκολία των κομματιών της πράξης. Στην ορολογία έχουμε αναφέρει ότι η Πράξη (praxis) είναι η ικανότητα ενός ατόμου να συλλαμβάνει και να σχεδιάζει μια νέα κινητική δράση σαν απάντηση στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος.
Ποιά είναι όμως η διαφορά Δυσπραξίας και Αναπτυξιακής Διαταραχής του Συντονισμού?
Συχνά οι δύο όροι θεωρούνται συνώνυμοι. Τόσο στην βιβλιογραφία, όσο και στην καθημερινότητα αναφέρονται εναλλάξ. Στην πραγματικότητα, όμως, υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές.
Ο όρος "Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού" περιγράφει μια πιο γενικευμένη δυσκολία στον κινητικό συντονισμό.
ΗΑναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού (Developmental Coordination Disorder ή DCD) έχουμε αναφέρει ότι είναι μια βλάβη, ανωριμότητα ή διαταραχή της κίνησης. Δυσκολίες που σχετίζονται με αυτήν τη διαταραχή, εμφανίζονται στην ομιλία, στις κινήσεις των ματιών, στην αντίληψη, στη σκέψη, στην προσωπικότητα και την συμπεριφορά, στην μεταβλητότητα καθώς και εμφάνιση ειδικών μαθησιακών δυσκολιών.
Ένα παιδί με Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού φαίνεται να καταγράφει μια σημαντική διαφορά μεταξύ του επιπέδου των δεξιότητων βάσει της χρονολογικής του ηλικίας ή της νοημοσύνης του και της επίδοσής του στις δραστηριοτητες καθημερινής ζωής ή/και στο σχολικό πλαίσιο. Σίγουρα οι δυσκολίες που παρατηρούνται σε ένα παιδί δεν θα πρέπει να οφείλονται σε ιατρικές καταστάσεις (π.χ. εγκεφαλική παράλυση) και να είναι μέρος γενικευμένων μαθησιακών δυσκολιών. Επιπλέον, το παιδί δεν θα πρέπει να πληροί κριτήρια διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής.
ΗΑναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού (Developmental Coordination Disorder ή DCD) έχουμε αναφέρει ότι είναι μια βλάβη, ανωριμότητα ή διαταραχή της κίνησης. Δυσκολίες που σχετίζονται με αυτήν τη διαταραχή, εμφανίζονται στην ομιλία, στις κινήσεις των ματιών, στην αντίληψη, στη σκέψη, στην προσωπικότητα και την συμπεριφορά, στην μεταβλητότητα καθώς και εμφάνιση ειδικών μαθησιακών δυσκολιών.
Ένα παιδί με Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού φαίνεται να καταγράφει μια σημαντική διαφορά μεταξύ του επιπέδου των δεξιότητων βάσει της χρονολογικής του ηλικίας ή της νοημοσύνης του και της επίδοσής του στις δραστηριοτητες καθημερινής ζωής ή/και στο σχολικό πλαίσιο. Σίγουρα οι δυσκολίες που παρατηρούνται σε ένα παιδί δεν θα πρέπει να οφείλονται σε ιατρικές καταστάσεις (π.χ. εγκεφαλική παράλυση) και να είναι μέρος γενικευμένων μαθησιακών δυσκολιών. Επιπλέον, το παιδί δεν θα πρέπει να πληροί κριτήρια διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής.
Ο όρος "Δυσπραξία" περιγράφει μια ανωριμότητα της ανάπτυξης οργάνωσης και αλληλουχίας των κινήσεων. Μπορεί επίσης να επηρρεάσει τον λόγο, την αντίληψη και την σκέψη. Δεν έχουν όλα τα άτομα με Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού δυσπραξία.
Η Jane Ayres (1965) ορίζει τη δυσπραξία ως διαταραχή της αισθητηριακής ολοκλήρωσης που παρεμβάλεται στη δυνατότητα σχεδίασης και εκτέλεσης μη οικείων δραστηριοτήτων. Το παιδί με Δυσπραξία έχει δυσκολίες πράξης/προγραμματισμού και δεν ξέρει πως να κινηθεί, ενώ το παιδί με Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού έχει δυσκολία στο συντονισμό και την εκτέλεση. Το παιδί με αναπτυξιακή διαταραχή του συντονισμού ξέρει τι να κάνει, αλλά δεν το κάνει πολύ καλά.
Οι δυσκολίες που συνδέονται τόσο με την Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού όσο και με τη Δυσπραξία, έχουν επιπτώσεις στη ζωή και την
μάθηση σε όλους τους τομείς ζωής ενός παιδιού, στο σπίτι, στο σχολείο
και στο παιχνίδι. (Dyspraxia Foundation)
Συνεχίζει να υπάρχει η συζήτηση γύρω από την ορολογία, και ο όρος "Δυσπραξία" τείνει να χρησιμοποιείται γενικότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Όλγα Καμπιώτη, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου