2 Αυγ 2011

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ ρισκάρουν στις διαβάσεις

Τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) κινδυνεύουν περισσότερο όταν διασχίζουν το δρόμο σε σχέση με άλλα παιδιά, σύμφωνα με μία νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Alabama

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου, με επικεφαλής τη Δέσποινα Σταυρινού, προσομοίωσαν σε υπολογιστή μια διασταύρωση και ζήτησαν από 39 παιδιά ηλικίας 7-10 ετών να τη διασχίσουν. Κατόπιν ζήτησαν το ίδιο από 39 παιδιά με ΔΕΠΥ και συνέκριναν τα αποτελέσματα. Με βάση τ' αποτελέσματα παλαιότερων ερευνών, τα παιδιά με ΔΕΠΥ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού γενικά και οι ενήλικες με ΔΕΠΥ τείνουν να είναι πιο ριψοκίνδυνοι ως οδηγοί.
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ που συμμετείχαν στην έρευνα σταμάτησαν τη φαρμακευτική αγωγή τουλάχιστον 24 ώρες πριν από την έναρξη της έρευνας. Πρώτα, οι ερευνητές ζήτησαν από τα παιδιά να διασχίσουν ένα δρόμο πλάτους περίπου 7,5 μέτρων και χρονομέτρησαν το απαιτούμενο διάστημα. Μετά επέτρεψαν στα παιδιά να εξοικειωθούν με μια εικονική διάβαση αποτελούμενη από τρεις οθόνες και ένα ξύλινο πεζοδρόμιο. Στις οθόνες, τα παιδιά έβλεπαν αυτοκίνητα να έρχονται και από τις δύο διευθύνσεις. Όταν το θεωρούσαν ασφαλές, κατέβαιναν από το ξύλινο πεζοδρόμιο για να διασχίσουν το δρόμο. Κάθε παιδί επανέλαβε την άσκηση 15 φορές. Οι ερευνητές κατέγραψαν τις επιλογές των παιδιών και το χρόνο μέχρι να έρθει το επόμενο αυτοκίνητο. Έτσι είχαν μία εικόνα των ασφαλών διαβάσεων, των παρατρίχα ατυχημάτων και των σίγουρων ατυχημάτων.
Το αποτέλεσμα της έρευνας έδειξε ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ έλεγξαν και τις δύο πλευρές του δρόμου πριν περάσουν, όπως έκαναν και τα άλλα παιδιά. Η διαφορά ήταν ότι επέλεξαν να διασχίσουν το δρόμο λαμβάνοντας υψηλότερο ρίσκο, αφού το χρονικό περιθώριο μέχρι την έλευση του επόμενου αυτοκινήτου δεν ήταν συχνά επαρκές.

Διαφορές στη λήψη αποφάσεων
Η διαφορά έγκειται στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δέχτηκαν την ίδια πληροφόρηση, ωστόσο δεν την διαχειρίστηκαν εξίσου αποτελεσματικά. Αυτή η λειτουργία του εγκεφάλου, η οποία ονομάζεται εκτελεστική λειτουργία, έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα μειονεκτήματα που προκαλεί η ΔΕΠΥ. Η Σταυρινού λέει ότι "είναι η πρώτη φορά που εξετάζεται η εκτελεστική λειτουργία σε σχέση με την ασφάλεια των πεζών".
Το γεγονός αυτό κάθε άλλο παρά εξέπληξε τον Russell Barkley, καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής της Νότιας Καρολίνας. Εξηγεί ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ "ξεκινούν να διασχίσουν το δρόμο και αν και έχουν μόλις δέκα δευτερόλεπτα στη διάθεσή τους, περνάνε με το πάσο τους. Δεν μπορούν να συνδυάσουν την αίσθηση του χρόνου με τη διάσχιση του δρόμου. Ο χρόνος είναι εχθρός όλων όσων έχουν ΔΕΠΥ". Το σημαντικό συμπέρασμα από αυτή την έρευνα, σύμφωνα με τον Barkley, είναι πως δεν αρκεί να πούμε στα παιδιά με ΔΕΠΥ να κοιτάξουν κι από τις δύο πλευρές του δρόμου. Μαζί του συμφωνεί κι η Σταυρινού, η οποία υπόσχεται πως σε μελλοντική έρευνα θα εξετάσει την επίδοση παιδιών με ΔΕΠΥ τα οποία εξακολουθούν να λαμβάνουν τη φαρμακευτική τους αγωγή.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...