Η υπνοβασία είναι πολύ πιο συνηθισμένη στα μικρά παιδιά από ο,τι στους ενηλίκες και, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ασθένεια!
Παρ'όλα αυτά, για να αποφευχθούν τυχόν τραυματισμοί, οι γονείς πρέπει να δημιουργήσουν ένα ασφαλές περιβάλλον, ώστε το παιδί κατά τη διάρκεια της «νυχτερινής του περιπολίας» να έχει λιγότερες πιθανότητες να χτυπήσει επάνω σε διάφορα αντικείμενα του σπιτιού ή να πέσει από τυχόν σκαλάκια που υπάρχουν.
Οι ερευνητές, που ασχολούνται με την υπνοβασία πιστεύουν ότι υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για αυτή την περίεργη νυχτερινή κατάσταση ενώ, για να εκδηλωθεί πρέπει να υπάρξουν και άλλοι παράγοντες, οι οποίοι θα ωθήσουν το παιδί ενώ κοιμάται, να σηκωθεί από το κρεβάτι, να μιλήσει ή να επαναλαμβάνει ορισμένες κινήσεις ή ακόμα και να κάνει βόλτες μέσα στο σπίτι (μερικές φορές προσπαθούν να βγουν και έξω από αυτό!).
Ανάμεσα σε αυτούς τους παράγοντες περιλαμβάνονται οι ανώμαλες συνθήκες ύπνου, η έλλειψή του, το στρες, ο θόρυβος ή άλλες ενοχλήσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου, όπως για παράδειγμα η συχνή επιθυμία για ούρηση.
Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το 26% των παιδιών –έναντι 3% των ενηλίκων- σηκώνονται από το κρεβάτι και περπατούν, συζητούν ή απλά είναι καθονται πάνω στο κρεβατι τους, ενώ στην ουσία κοιμούνται! Συνήθως αυτή η συνήθεια σταματά σταδιακά μέχρι να φθάσουν στην εφηβεία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα παιδί που υπνοβατεί, ως επί το πλείστον δεν το καταλαβαίνουν οι γύρω του, μια και τα ματάκια του είτε είναι εντελώς ανοιχτά είτε είναι μισόκλειστα. Σε αυτή τη φάση είναι πολύ δύσκολο να το ξυπνήσουν οι γονείς του, ενώ εάν αυτό συμβεί, εκείνο θα φαίνεται αποπροσανατολισμένο.
Το επόμενο πρωί, βέβαια, το παιδί δεν θα θυμάται τίποτα από όλα όσα έκανε ή είπε! Και, προς Θεού,… δεν χρειάζεται να το μαλώνουν οι γονείς του!
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου