Στην ηλικία των 2 ετών το παιδί δεν είναι πλέον μωρό, αλλά σιγά-σιγά μεταμορφώνεται σε ανεξάρτητο και αποφασιστικό άτομο. Μέσα από τις εμπειρίες και τα νέα ερεθίσματα ανακαλύπτει πράγματα για τον εαυτό του. Το παιδί σας έχει ανάγκη να περιεργάζεται πράγματα, να πειραματίζεται και να εξερευνά. Μέρα με τη μέρα αποκτά ισχυρή άποψη και διακρίνεται από ένα πείσμα που (μεταξύ άλλων) θα σας εκπλήξει.
Μικρά παιδιά, μεγάλα κατορθώματα
Στην ηλικία των 2 ετών το παιδί σας κατέχει πολλές από τις τυπικές ικανότητες των ενηλίκων και κατακτά καθημερινά έδαφος τόσο στις πνευματικές όσο στις κινητικές του δεξιότητες.
•Κάθε μεγάλο αντικείμενο του σπιτιού αντιπροσωπεύει ένα μέρος για σκαρφάλωμα. Αναρριχάται λοιπόν στα έπιπλα για να κοιτάξει έξω από το παράθυρο ή να ανοίξει τις πόρτες. Καταφέρνει επίσης να ανέβει και να κατέβει τις σκάλες.
•Δεν μπορεί ακόμη να εκτελέσει ορισμένες κινήσεις, όπως να σταθεί στο ένα πόδι. Ωστόσο του αρέσει να σπρώχνει και τραβά εύκολα μεγάλα παιχνίδια με ρόδες ή μικρά που έχουν κορδόνι. Επιπλέον μπορεί να ρίξει μια μικρή μπάλα με το χέρι προς τα πάνω και μπροστά χωρίς να πέσει το ίδιο κάτω.
•Κάθεται σε ποδήλατο, αλλά δεν μπορεί ακόμη να χρησιμοποιήσει τα πετάλια. Μπορεί ωστόσο να κυλήσει ένα αυτοκινητάκι την ώρα που είναι μέσα σπρώχνοντάς το με τα πόδια.
•Τα χεράκια του γίνονται μέρα με τη μέρα πιο επιδέξια και καταφέρνει να φτιάξει πύργο με 6-7 κύβους. Τώρα ξυπνάει ο ζωγράφος μέσα του και του αρέσει πολύ να κάνει γραμμές και να μουντζουρώνει. Μπορεί επίσης να γυρίζει μια-μια τις σελίδες ενός βιβλίου. Τρώει πλέον σωστά με το κουτάλι, πιάνει το ποτήρι, πίνει απΆ αυτό και το ακουμπά με άνεση. Σε αυτήν την ηλικία μάλιστα αρχίζει να γίνεται σαφές ποιο χέρι τελικά θα χρησιμοποιήσει.
•Η ομιλία του βελτιώνεται ραγδαία και κάθε μέρα μαθαίνει νέες λέξεις που ακούγονται όλο και πιο καθαρά, ενώ καταλαβαίνει πολύ περισσότερα από όσα μπορεί να πει. Επίσης θα το ακούσετε να μονολογεί την ώρα που παίζει και με χαρά συμμετέχει σε τραγούδια.
Με «σημαία» την αντίδραση
Ενώ μέχρι τώρα ήταν αθώο και παρασυρόταν σε σκανταλιές, τώρα τις κάνει επίτηδες. Έτσι, θα το δείτε να πλησιάζει προς το απαγορευμένο καλώδιο και να το τραβάει επιδεικτικά κοιτάζοντάς σας για να δει την αντίδρασή σας. Δεν αποκλείεται μάλιστα να σας χαμογελάσει με ικανοποίηση που με αυτό το νέο «παιχνίδι» κατάφερε να τραβήξει την προσοχή σας. Όχι, δεν προσπαθεί να σας σπάσει τα νεύρα! Το δίχρονο παιδί σας αναζητεί και δοκιμάζει τα «θέλω» του σε σχέση με τις επιθυμίες των άλλων. Ουσιαστικά πειραματίζεται για να δει πώς θα φερθείτε.
Από την άλλη πλευρά όμως, ανάμεσα σε εσάς και το μικρό σας έχει δημιουργηθεί ένα έντονο αίσθημα εμπιστοσύνης και η ικανοποίησή σας αποτελεί ισχυρό κίνητρο για να διαμορφώσει τη συμπεριφορά του. Έτσι, θα το δείτε να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά πράγματα που έχει διαπιστώσει ότι σας ευχαριστούν. Το μικρό σας εκτιμά ιδιαίτερα τον έπαινο και ενθουσιάζεται όταν το χειροκροτείτε ή χαμογελάτε όποτε κάνει μια προσπάθεια. Σε αυτήν την ηλικία ουσιαστικά ο έπαινός σας είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο να πετύχει το στόχο του.
Κάτι ανυπόμονα παιδάκια
Για τα δίχρονα η «μαγική» λέξη διεκδίκησης δεν είναι το «παρακαλώ» αλλά το «τώρα». Σε αυτήν την ηλικία θέλουν αυτό που θέλουν ακριβώς την ώρα που το θέλουν! Και μην ξεχνάτε ότι η αίσθηση του χρόνου είναι ακόμη άγνωστη και πολύ ασαφής για εκείνο. Όταν το μικρό σας θυμώνει επειδή δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει την ώρα που το θέλει, εξηγήστε του ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Για παράδειγμα, αν θέλει ένα μπισκότο πριν το φαγητό, πείτε του: «Δεν θα φάμε μπισκότα τώρα. Αν θέλεις όμως μπορείς να φας ένα κομμάτι μήλο ή ένα ποτήρι γάλα». Ακόμη κι αν αρνηθεί την προσφορά σας, μην ενδώσετε στις απαιτήσεις του, γιατί την επόμενη φορά θα το θεωρεί δεδομένο ότι μπορεί να περάσει το δικό του.
Τώρα που το παιδί σας μπορεί να τρέξει, να πηδήξει και να επεξεργαστεί πράγματα, επιχειρεί να δοκιμάσει τις δυνατότητές του και σε άλλους τομείς και πειραματίζεται διαρκώς με αποτέλεσμα να αγχώνεται όταν δεν τα καταφέρνει. Παρόλο που σίγουρα δεν σας είναι ευχάριστο να βλέπετε το μικρό σας να απογοητεύεται, είναι πολύ σημαντικό να το αφήνετε να δοκιμάζει τις δυνάμεις του. Επομένως μην επεμβαίνετε –τουλάχιστον όταν δεν τίθεται θέμα ασφάλειας– και αφήστε το να ολοκληρώσει τη δραστηριότητα μόνο του. Αν δείτε ότι δεν τα καταφέρνει και χρειάζεται πραγματικά βοήθεια, προσφέρετέ την αλλά διακριτικά χωρίς να το προσβάλετε.
Νευράκια, νευράκια, νευράκια
Τι γίνεται όταν το πιτσιρίκι σας δεν μπορεί να έχει ή να κάνει αυτό που θέλει; Ασφαλώς ξεσπά σε τρομερά νεύρα, κλαίει και φωνάζει, κάνει τα πάντα για να σας τραβήξει την προσοχή και πετάει αντικείμενα δεξιά και αριστερά. Φράσεις του τύπου «δεν θέλω», «φύγε», «δικό μου» και «δεν μ' αρέσει» συνοδεύουν τις εκδηλώσεις θυμού. Συχνά εκφράζει την επιθετικότητά του χαστουκίζοντας, τσιμπώντας ή δαγκώνοντας.
Είναι δύσκολο για ένα παιδί αυτής της ηλικίας να εξηγήσει ότι αισθάνεται θυμωμένο ή απογοητευμένο. Αυτό λοιπόν που έχει ανάγκη είναι να κατανοείτε εσείς τα συναισθήματά του, ακόμα και όταν το ίδιο δεν μπορεί. Δείξτε του επομένως κατανόηση και προσπαθήστε να εκφράσετε την κατάσταση με λόγια που είναι σε θέση να καταλάβει. Στη συνέχεια αποσπάστε την προσοχή του με κάτι άλλο και πιθανότατα θα ξεχάσει γρήγορα το πρόβλημά του αφού η μνήμη του είναι ακόμα πολύ αδύναμη. Μην ξεχνάτε ότι, κάθε φορά που το παιδί ξεσπά, θέλει να ξέρει ότι εσείς διατηρείτε τον έλεγχο. Θα το κρατάτε λοιπόν πολύ ήρεμα αλλά σταθερά για να μη χτυπήσει το ίδιο ή κάποιον άλλον και θα το απομακρύνετε από την πηγή της... υστερίας μέχρι να ηρεμήσει. Μην ενδίδετε όμως στις απαιτήσεις του, γιατί είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα επαναλάβει τέτοιου είδους σκηνές.
Μια μικρή… σβούρα
Ένα δίχρονο πιτσιρίκι θέλει διαρκώς να κάνει κάτι, να διοχετεύει κάπου τη μεγάλη ενέργεια που κρύβει μέσα του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να τρέχει, να σκαρφαλώνει, να φωνάζει, να μην μπορεί στιγμή να καθίσει ήσυχο, αλλά να γυρίζει γύρω-γύρω μέσα στο σπίτι σαν.... σβούρα! Έχει λοιπόν ανάγκη να του δίνετε κάτι να ασχοληθεί. Πρέπει πάντα να είστε ένα βήμα μπροστά από το παιδί σας. Αν είστε μέσα στο σπίτι, ακόμη κι όταν οι ίδιοι δεν έχετε χρόνο να παίξετε μαζί του, οργανώστε ασχολίες (δώστε του κύβους να χτίσει, χαρτί και χρώματα να ζωγραφίσει). Αν βρίσκεστε εκτός σπιτιού ακόμη καλύτερα, αφού έχετε περισσότερες εναλλακτικές: μπορείτε να παίξετε κυνηγητό, παιχνίδια με την μπάλα κ.λπ. Επειδή όμως δεν μπορείτε να περάσετε όλη την ημέρα έξω, μια καλή ιδέα είναι να φτιάχνετε ένα μίνι πρόγραμμα στο μυαλό σας και να προετοιμάζετε το παιδί για το τι θα ακολουθήσει: «Άκουσε τι θα κάνουμε: Πρώτα θα παίξουμε στις κούνιες, μετά θα πάμε στις τσουλήθρες και μετά θα καθίσουμε να πιούμε μια σοκολάτα». Φροντίστε να έχετε πάντα έτοιμη μια εναλλακτική πρόταση για να το απασχολήσετε μόλις βαρεθεί.
Ένας υπέροχος παιδικός κόσμος
Το παιδί μέσω της φαντασίας μαθαίνει νέους ρόλους και κοινωνικοποιείται. Κι αυτό γιατί, μέσα από τα παιχνίδια φαντασίας, μαθαίνει πώς αισθάνονται και σκέφτονται οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του και πειραματίζεται για να διαπιστώσει πώς θα φερθούν ανάλογα με τις δικές του αντιδράσεις. Επιπλέον έχει την ευκαιρία να εκφραστεί, να παίξει διαφορετικούς ρόλους, να πειραματιστεί και να δοκιμάσει τα όριά του. Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι μέσα από τα φανταστικά παιχνίδια και τους ρόλους που αναλαμβάνει, το παιδί νιώθει άνετα και δεν φοβάται να εκφραστεί. Μέσα στο φανταστικό του κόσμο χειρίζεται διάφορες καταστάσεις, αντιμετωπίζει και επιλύει προβλήματα.
Κουτιά, σεντόνια, χαρτιά, ρούχα, κατσαρόλες, ακόμη και τα πιο απίθανα αντικείμενα γίνονται εργαλεία παιχνιδιού στα χέρια του παιδιού σας. Θα το δείτε λοιπόν να χτυπά την κουτάλα πάνω στην κατσαρόλα σαν να παίζει ντραμς, να κάθεται μέσα σε μια κούτα και να προσποιείται ότι είναι καπετάνιος σε καράβι και χίλια δυο άλλα παιχνίδια. Όσο αστεία σας φαίνεται αυτή η συμπεριφορά, τόσο ωφέλιμη είναι για την ανάπτυξή του. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να δημιουργούν τα δικά τους παιχνίδια και να μην παίζουν μόνο με τα τυποποιημένα του εμπορίου. Πάνω από όλα μην ξεχνάτε ότι τα πιτσιρίκια πρέπει να έχουν χώρο να κινηθούν. Αν επιμένετε όλα τα παιχνίδια να μπαίνουν στη θέση τους στην κούτα, τα χέρια και τα ρούχα του να μην λερώνονται στο παιχνίδι, μάλλον ζητάτε κάτι αδύνατο…
Γλυκιά ευαισθησία
Παρόλο που τα παιδιά στην ηλικία των 2 ετών είναι εγωκεντρικά, σταδιακά αρχίζουν να νοιάζονται και για τα συναισθήματα των άλλων. Αν, για παράδειγμα, δει έναν από τους γονείς του (ή κάποιο άλλο οικείο πρόσωπο) να κλαίει, θα σπεύσει να σας συμπαρασταθεί. Έχει πλέον ανακαλύψει τρόπους για να βοηθήσει κάποιον όταν αισθάνεται άσχημα. Αν π.χ. παρατηρήσει ότι μοιάζετε λυπημένοι, σας δίνει το αρκουδάκι του για να χαρείτε ή σας χαϊδεύει τα μαλλιά και σας δίνει φιλάκια για να σας παρηγορήσει. Εν ολίγοις, όχι μόνο καταλαβαίνει πώς αισθάνεστε, αλλά παράλληλα θέλει να σας βοηθήσει να νιώσετε καλύτερα.
Η τρυφερότητά του δεν έχει αποδέκτη μόνο εσάς αλλά και το κατοικίδιο και τα παιχνίδια του. Θα το δείτε να αγκαλιάζει με λατρεία τη γάτα του, να δίνει στα κρυφά έναν μεζέ στο σκύλο κάτω από το τραπέζι την ώρα που τρώτε, να ζητάει συγγνώμη από το αρκουδάκι του γιατί του έπεσε, να φιλάει την κούκλα για «καληνύχτα» πριν πέσει για ύπνο το βράδυ.
Απαιτήσεις στα… μέτρα του
Όταν ένα παιδί μπορεί να μιλήσει και να κάνει κάποια πράγματα μόνο του, εύκολα βγάζετε το λανθασμένο συμπέρασμα ότι έχει τη δυνατότητα να κάνει περισσότερα από όσα πραγματικά μπορεί. Ωστόσο, πολλές φορές είναι δυσκολότερο από όσο φαντάζεστε να καταλάβει ένα δίχρονο παιδί γιατί του ζητάτε να σταματήσει να ασχολείται με το παιχνίδι του ή να κατανοήσει τι είναι αυτό που του ζητάτε να κάνει. Μην ξεχνάτε ποιον έχετε απέναντί σας! Αντισταθείτε στον πειρασμό να επιδοθείτε σε μακροσκελείς εξηγήσεις – το μόνο που θα καταφέρετε είναι να δημιουργήσετε ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση στο μικρό σας. Δώστε απλές, σαφείς οδηγίες και επαναλάβετέ τες όσες φορές χρειαστεί.
Μαθήματα ανεξαρτησίας
«Μαμά, θέλω νερό!», «Μαμά, έλα εδώ!», «Μαμά βάλε μου το μπουφάν!»
Το δίχρονό σας είναι ένας μικρός… τύραννος που περιμένει τα πάντα από εσάς. Ωστόσο, τώρα είναι η ώρα για να το αφήσετε να πάρει κάποιες μικρές πρωτοβουλίες και να γίνει λίγο πιο ανεξάρτητο (φυσικά όλα θα γίνονται υπό την επίβλεψή σας ώστε να το βοηθάτε όταν δεν τα καταφέρνει). Σε αυτήν την ηλικία το μικρό σας μπορεί…
•…να γδυθεί. Φροντίστε λοιπόν να του φοράτε ρούχα που βγαίνουν εύκολα.
•…να φάει μόνο του. Ένα παιδικό καρεκλάκι, μια καλή σαλιάρα (κατά προτίμηση μακριά), το δικό του κουταλάκι και ποτηράκι είναι τα εργαλεία που θα χρειαστείτε (κι ένα… σφουγγαρόπανο για τα… ατυχήματα).
•…να μαζέψει τα παιχνίδια του. Αγοράστε του ένα μεγάλο κουτί ή καλάθι και στο τέλος της ημέρας ζητήστε του να τα βάλει στη θέση τους.
•…να σας βοηθήσει. Αναθέστε του απλές αρμοδιότητες: να σας φέρνει κάποια πράγματα από το ράφι του σούπερ μάρκετ, να σας δίνει το αλάτι για να βάλετε στο φαγητό την ώρα που μαγειρεύετε κ.λπ.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου