Πάντα μέσα σε μια οικογένεια τα παιδιά αναπτύσσουν ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ τους είτε αυτές είναι συνεργασίας, αγάπης, κατανόησης και συνεννόησης είτε είναι πιο αδιάφορες, με περισσότερες εντάσεις και αγριότητες. Τι ιδιαίτερο συμβαίνει όμως όταν τα παιδιά που μεγαλώνουν και αυτομάτως συνυπάρχουν είναι του ίδιου φύλλου;
Αρχικά τα αδέρφια ίδιου φύλλου (είτε είναι αγόρια είτε είναι κορίτσια) παρουσιάζουν μία σχέση περισσότερο ανταγωνιστική. Συνήθως ο μεγαλύτερος αδερφός προσπαθεί να προβληθεί περισσότερο εις βάρος του μικρότερου- που ενδεχομένως τραβάει την προσοχή των γονιών- κάνοντας διάφορες αταξίες ή ζητώντας τη συνεχή ενασχόληση της μαμάς και του μπαμπά μαζί του. Από την άλλη, ο μικρός αδερφός έχει την τάση να προσπαθεί να μιμηθεί τον μεγαλύτερο αδερφό του και αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: α) νιώθει μια ασφάλεια κάνοντας τα ίδια πράγματα με αυτόν και νιώθει μια σιγουριά επιτυχίας και β) πιστεύει ότι εφόσον το κάνει ο αδερφός του που είναι μεγαλύτερος θα πρέπει να το κάνει και ο ίδιος αδιαφορώντας ουσιαστικά για τις δικές του επιθυμίες και ανάγκες.
Το ίδιο φόντο παρατηρούμε και στις σχέσεις μεταξύ των κοριτσιών που ο ανταγωνισμός εκεί μπορεί να ξεκινήσει από τα πιο απλά θέματα όπως τα παιχνίδια, τα ρούχα αλλά να καταλήξει σε πιο σοβαρά για το χωρισμό του δωματίου, για τις κοινές δραστηριότητες, κτλ. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο τα παιδιά μεγαλώνουν οι αποκλίσεις στις σχέσεις τους μειώνονται καθώς τα αδέρφια ωριμάζουν σωματικά, ψυχικά και πνευματικά και αλλάζουν ή καλύτερα βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους.Πολλές φορές μοιράζονται τα πράγματα τους, τις απόψεις τους, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους και λειτουργούν ομαλά σαν μια γροθιά.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι πολύ σημαντικό ρόλο έχουν οι γονείς και το πώς αντιμετωπίζουν και διαχειρίζονται τα αδέρφια γιατί πολλές φορές ο ανταγωνισμός και η ζήλια μεταξύ των αδερφιών προέρχεται από έμμεση κατευθυντήρια δύναμη των ίδιων των γονέων.
H πρόταση η δική μου είναι ότι οι γονείς πρέπει να προσέξουν πολύ αυτή τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Πολλές φορές την προσπερνούν έτσι ασήμαντα ενώ τα παιδιά είναι πιθανό να θέλουν να τους «στείλουν» κάποιο μήνυμα, για παράδειγμα, μπορεί να νιώθουν παραμελημένα ή ανασφάλεια ή αναζητούν ενδεχομένως την προσοχή των γονιών τους. Καλό θα είναι οι γονείς να βρίσκονται δίπλα πάντα στα παιδιά τους, να επιδιώκουν μια συνεχή συζήτηση με αυτά για να μπορέσουν να βελτιωθούν οι σχέσεις και μεταξύ τους και μεταξύ των αδερφών.
Αρχικά τα αδέρφια ίδιου φύλλου (είτε είναι αγόρια είτε είναι κορίτσια) παρουσιάζουν μία σχέση περισσότερο ανταγωνιστική. Συνήθως ο μεγαλύτερος αδερφός προσπαθεί να προβληθεί περισσότερο εις βάρος του μικρότερου- που ενδεχομένως τραβάει την προσοχή των γονιών- κάνοντας διάφορες αταξίες ή ζητώντας τη συνεχή ενασχόληση της μαμάς και του μπαμπά μαζί του. Από την άλλη, ο μικρός αδερφός έχει την τάση να προσπαθεί να μιμηθεί τον μεγαλύτερο αδερφό του και αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: α) νιώθει μια ασφάλεια κάνοντας τα ίδια πράγματα με αυτόν και νιώθει μια σιγουριά επιτυχίας και β) πιστεύει ότι εφόσον το κάνει ο αδερφός του που είναι μεγαλύτερος θα πρέπει να το κάνει και ο ίδιος αδιαφορώντας ουσιαστικά για τις δικές του επιθυμίες και ανάγκες.
Το ίδιο φόντο παρατηρούμε και στις σχέσεις μεταξύ των κοριτσιών που ο ανταγωνισμός εκεί μπορεί να ξεκινήσει από τα πιο απλά θέματα όπως τα παιχνίδια, τα ρούχα αλλά να καταλήξει σε πιο σοβαρά για το χωρισμό του δωματίου, για τις κοινές δραστηριότητες, κτλ. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο τα παιδιά μεγαλώνουν οι αποκλίσεις στις σχέσεις τους μειώνονται καθώς τα αδέρφια ωριμάζουν σωματικά, ψυχικά και πνευματικά και αλλάζουν ή καλύτερα βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους.Πολλές φορές μοιράζονται τα πράγματα τους, τις απόψεις τους, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους και λειτουργούν ομαλά σαν μια γροθιά.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι πολύ σημαντικό ρόλο έχουν οι γονείς και το πώς αντιμετωπίζουν και διαχειρίζονται τα αδέρφια γιατί πολλές φορές ο ανταγωνισμός και η ζήλια μεταξύ των αδερφιών προέρχεται από έμμεση κατευθυντήρια δύναμη των ίδιων των γονέων.
H πρόταση η δική μου είναι ότι οι γονείς πρέπει να προσέξουν πολύ αυτή τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Πολλές φορές την προσπερνούν έτσι ασήμαντα ενώ τα παιδιά είναι πιθανό να θέλουν να τους «στείλουν» κάποιο μήνυμα, για παράδειγμα, μπορεί να νιώθουν παραμελημένα ή ανασφάλεια ή αναζητούν ενδεχομένως την προσοχή των γονιών τους. Καλό θα είναι οι γονείς να βρίσκονται δίπλα πάντα στα παιδιά τους, να επιδιώκουν μια συνεχή συζήτηση με αυτά για να μπορέσουν να βελτιωθούν οι σχέσεις και μεταξύ τους και μεταξύ των αδερφών.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου