Το άρθρο αυτό βασίζεται σε μια αξιοσημείωτη μελέτη των Begelo και Poremba (2014). Το βασικό ερευνητικό ερώτημα εστιάζει στη λειτουργία της μνήμης και της μάθησης. Άραγε ποια αίσθηση είναι πιο ισχυρή; Η όραση, η ακοή ή μήπως η αφή; Η απάντηση σε αυτό το ερευνητικό ερώτημα, είναι σημαντική καθώς θα επαληθεύσει ή θα καταρρίψει τις υπάρχουσες εκπαιδευτικές μεθόδους. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα βασίζεται ιδιαίτερα στον ακουστικό καταιγισμό πληροφοριών.
Τα ερευνητικά αποτελέσματα φανέρωσαν ότι αυτά που ακούμε, τείνουμε να τα ξεχνάμε ευκολότερα, σε σχέση με αυτά που βλέπουμε ή αγγίζουμε. Αυτό βέβαια, έρχεται να επαληθεύσει ένα ρητό του Κομφούκιου «Ακούω και το ξεχνώ, βλέπω και το θυμάμαι, κάνω και το καταλαβαίνω».
Έτσι λοιπόν, προκύπτει ότι η βιωματική μάθηση, ο συνδυασμός δηλαδή όλων των αισθήσεων, προάγει τη δημιουργικότητα και την εκ βαθέων μάθηση. Είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο και ευχάριστο, που αρκετοί διδάσκοντες χρησιμοποιούν νέες εκπαιδευτικές μεθόδους και εργαλεία, προς όφελος των μαθητευόμενων.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου