Συμβουλές για το τάϊσμα του παιδιού

Της Ελιζιάννας Χριστοδούλου, 

Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια, SIT

Δεν είναι λίγα τα παιδιά που εμφανίζουν δυσκολίες στη σίτιση, καθώς μεγαλώνουν. Στην ηλικία των 6 μηνών περίπου, τα μωρά αρχίζουν να δοκιμάζουν καινούριες γεύσεις και υφές τροφών, λίγο αργότερα ίσως προκύψουν οι πρώτες δυσκολίες, όταν στο καθημερινό του μενού ενταχθούν οι στέρεες τροφές.

Κάνετε τη μπουκιά του αεροπλανάκι... το κυνηγάτε γύρω από το τραπεζάκι του σαλονιού για να του δώσετε μια μπουκιά...  κι όμως τίποτα δεν πετυχαίνει! Παρακάτω θα βρείτε κάποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις.

• Αφήστε το να παίξει με το φαγητό (ακόμα κι αν το πετάει) όσο περισσότερο γίνεται. Η αίσθηση της υφής του φαγητού στα χέρια του μπορεί να το βοηθήσει την ωρίμανση και άλλων αισθήσεων και κατ' επέκταση την καταγραφή και την επεξεργασία νέων ερεθισμάτων.

• Προσφέρετε στο παιδί μόνο μια μπουκιά από ένα φαγητό το οποίο του φέρνει αναγούλα στην αρχή του γεύματος (ώστε να μην έχει πολλά να βγάλει). Έπειτα, ανεξαρτήτως αν του άρεσε ή όχι, δώστε του αλεσμένη τροφή. Αν τα πάει καλά, επαινέστε το. Αν δεν τα πάει καλά, μη δώσετε μεγάλη σημασία και πείτε του ότι όλα είναι εντάξει.

• Δώστε περισσότερο έλεγχο στο παιδί σχετικά με το φαγητό του. Για παράδειγμα, ένας δίσκος με ενσωματωμένο πιάτο το οποίο το παιδί δεν μπορεί να πετάξει, ενδέχεται να το βοηθήσει σημαντικά.

• Δοκιμάστε να αλέσετε το φαγητό που τρώτε κι εσείς, ίσως του αρέσει περισσότερο από το δικό του και είναι το πρώτο βήμα για να δοκιμάσει νέες γεύσεις, πριν περάσει στη στέρεη τροφή.

• Αποσπάστε του την προσοχή για να το ταϊσετε και φροντίστε η ώρα και το μέρος (π.χ κουζίνα) του φαγητού να είναι σταθερά. Το να κυνηγάτε το παιδί σε όλο το σπίτι είναι παιχνίδι και όχι ώρα φαγητού.

• Σημαντικό ρόλο παίζει και η στάση του σώματος. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί δεν γλυστράει από τη θέση του και ότι κάθεται σε όρθια θέση. Χρησιμοποιήστε μαξιλάρια ή τα ειδικά παιδικά καθίσματα για να εξασφαλίσετε τη σωστή στάση.

• Βούρτσισμα και πίεση των αρθρώσεων (Πρωτόκολλο Willbarger) από έναν εκπαιδευμένο θεραπευτή, συνιστάται σε περιπτώσεις αμυντικών παιδιών ή σε διαταραχές αισθητηριακής υπερ-αντίδρασης. Οι τεχνικές αυτές βοηθούν σε συνδυασμό με μια εξειδικευμένη Αισθητηριακή Δίαιτα, αν κριθεί απαραιτητο.

• Τέλος φροντίστε να είστε ήρεμοι κατά την διαδικασία αυτή, διότι η ενδεχώμενη δική σας ταραχή ή άγχος γίνεται αντιληπτή από το παιδί και προκαλλεί τα αντίθετα αποτελέσματα.

Πηγή